«Σε αδιέξοδο οι HΠΑ στη Μέση Ανατολή»

Ο επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Δούμα, Αλεξέι Πουσκόφ, προειδοποιεί για το ενδεχόμενο να πάρουν την εξουσία στη Συρία οι ριζοσπάστες ισλαμιστές, καθώς επίσης για τον κίνδυνο να συρθεί η Τουρκία σε έναν πόλεμο.

 Ο Πουσκώφ δήλωσε ότι από την περασμένη Άνοιξη, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά. Είναι ένα αιματηρό αδιέξοδο, που δεν προσφέρει ελπίδα για ειρηνική λύση. Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο, από το να φέρει τις δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν υπάρχουν μυστικά σ’αυτή την ιστορία. Θεωρώ ότι η Ρωσία και η Κίνα το έχουν κατανοήσει πολύ καλύτερα από τις ΗΠΑ, τους Ευρωπαίους συμμάχους τους, ή τη Σαουδική Αραβία.

Η ένοπλη αντιπολίτευση δεν έχει την δύναμη να ρίξει τον πρόεδρο Άσαντ, ο οποίος με τη σειρά του δεν φαίνεται να μπορεί να την συντρίψει. Οπότε, εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο. Σε συνέντευξη που παρεχώρησε στην ρωσική εφημερίδα Parlamentskaya Gazeta δήλωσε τα εξής:

ΕΡ: Είναι πιθανή η σύρραξη Τουρκίας - Συρίας ή ακόμη και ευρύτερα στην περιοχή;

AΠ: Η Τουρκία μπορεί να συρθεί ή και η ίδια να επιδιώξει τη σύγκρουση. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι η τουρκική ηγεσία αντιλαμβάνεται πολύ καλά, ότι αν το τραβήξει μακριά, τότε αυτό μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ. Γι’αυτό, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει αποφύγει την παραβίαση των συριακών συνόρων και την εισβολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας. Είναι εύκολο να εισβάλλεις, αλλά μετά πολύ δύσκολο να βγεις από εκεί. Δεν νομίζω ότι η Τουρκία θέλει πραγματικά έναν ανοικτό πόλεμο με τη Συρία. Άλλωστε είναι πάρα πολύ επικίνδυνο, δεδομένου ότι στην άλλη πλευρά των συνόρων της υπάρχει το Ιράν, εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του οποίου συζητείται πιθανή επίθεση.

ΕΡ: Ποιος, κατά την άποψή σας, θα μπορούσε ενδεχομένως να επωφεληθεί από μια σύγκρουση η οποία φαίνεται ότι είναι χαμένη και για τις δύο πλευρές;

AΠ: Η Συρία ήταν μια αρκετά αξιοπρεπής χώρα και οικονομικά και κοινωνικά, μέσα στον αραβικό κόσμο. Είναι μεν ισλαμική, αλλά το στιλ ζωής ήταν πολύ εκμοντερνισμένο. Επίσης, οικονομικά η Δαμασκός αποτελούσε πόλο έλξης για την ευρύτερη περιοχή. Και είναι πολύ λυπηρό, μια χώρα που σημείωνε σημαντικότατη οικονομική ανάπτυξη, να έχει περιέλθει σε απόλυτο χάος. Ποιός θα κερδίσει από την καταστροφή της; Μόνον αυτοί που επιδιώκουν την εγκαθίδρυση ενός ριζοσπαστικού ισλαμικού καθεστώτος.

Κατά την γνώμη μου, οι ΗΠΑ έχουν πλήρη ανάμιξη. Και θα έλεγα ότι αυτός είναι και ο λόγος που έχει θριαμβεύσει το χάος στη Συρία. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να μας αποδείξουν, ότι με την βοήθεια του Κατάρ, στο οποίο δεν υπάρχει ούτε καν Σύνταγμα, ενώ η αντιπολίτευση έχει συντριβεί, ή με την Σαουδική Αραβία, όπου επίσης δεν υπάρχει Σύνταγμα, αλλά ούτε και η παραμικρή ιδέα περί Δημοκρατίας, θα φέρουν τη Δημοκρατία και την ελευθερία στη Συρία. Κι αναρωτιέμαι, ποιος θα μπορούσε να πιστέψει κάτι τέτοιο. Η αμερικανική θέση είναι εντελώς λάθος. Νομίζω βασικά, ότι έχουν χάσει τον έλεγχο, και δεν γνωρίζουν, ούτε ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις που θα έρθουν στην εξουσία.

Όταν, η Χίλαρι Κλίντον, ρωτήθηκε από την Επιτροπή του Κογκρέσου, ποιοι είναι οι άνθρωποι που οι ΗΠΑ στηρίζουν πολιτικά στην Συρία, απάντησε: «Δεν τους ξέρω»! Κι όταν τέθηκε το ερώτημα γιατί ο Αλ Ζαουάχρι, ένας εκ των ηγετών της Αλ Κάιντα, υποστηρίζει ότι ο Άσαντ είναι ο κύριος εχθρός της οργάνωσης, τότε όλως παραδόξως, Χίλαρι Κλίντον και Αλ Ζαουάχρι βρέθηκαν στο ίδιο χαράκωμα, εναντίον του Άσαντ.

Δεν γνωρίζω πως οι ΗΠΑ έφτασαν σε αυτή την απίστευτη θέση. Είναι πολύ αντιφατική και πολύ αδύναμη αυτή η στάση, νομίζω ότι δεν είχαν καμία πολιτική έναντι της Συρίας. Η μόνη πολιτική τους ήταν να κατηγορήσουν την Ρωσία. Ευτυχώς που υπάρχει και η Ρωσία για να ρίξουν σε κάποιον άλλο το φταίξιμο. Γιατί, εάν δεν υπήρχε η Ρωσία, τότε θα ήταν ολοφάνερο το κενό της αμερικανικής πολιτικής.

ΕΡ: Ποια η σημασία των αμερικανικών εκλογών για τη Ρωσία;

AΠ: Ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ήδη, μια-δυο φορές, ότι θα συνεργαστεί με τον Πρόεδρο που θα επιλέξει ο αμερικανός λαός. Ωστόσο, ο κ. Ρόμνει περιέπλεξε πολύ τα πράγματα, όταν είπε ότι θεωρεί τη Ρωσία το νούμερο ένα γεωπολιτικό εχθρό. Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από αυτό η απάντηση της Μόσχας είναι προφανής για το ποιος θα ήθελε να είναι ο κερδισμένος των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Και σίγουρα, δεν θα επιθυμούσαμε έναν πρόεδρο με αρνητική στάση απέναντι στη Ρωσία.

Εάν εκλεγεί ο Ρόμνει, για ένα εξάμηνο ή ακόμη και ένα χρόνο θα παίζεται μια ψυχροπολεμική θεατρική φάρσα, σε ρητορικό επίπεδο κυρίως, που ωστόσο, θα δηλητηριάσει τις σχέσεις, σε μεγάλο βαθμό. Νομίζω ότι η αποκατάσταση των σχέσεων που ανακοίνωσε ο κ. Ομπάμα, αν και είχε επικριθεί σφόδρα και από τις δύο πλευρές σε ΗΠΑ και Ρωσία, δημιούργησε κάτι. Και το σημαντικότερο αποτέλεσμα ήταν ότι άλλαξε το κλίμα, αφού βασικά οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον, Κρεμλίνου και Λευκού Οίκου, ήταν ανύπαρκτες τους τελευταίους μήνες, της δεύτερης θητείας του προέδρου Μπούς, του νεότερου. Έφερε λοιπόν μια άλλη ατμόσφαιρα στον Ρωσοαμερικανικό διάλογο.

Η σχέσεις Ομπάμα με τον Μενβέντεβ ακόμη και με τον Πούτιν είναι αξιοπρεπείς, παρά τις διαφορές σε μια σειρά ζητήματα, αλλά πάντα σε μια ατμόσφαιρα συνεργασίας, έστω και με διαφορές. Με τον κ. Ρόμνει θα θεωρούμαστε αναγκαστικά εχθροί. Είναι σίγουρα προτιμότερο να συνεργάζεσαι με κάποιον που διαφωνείς σφόδρα, παρά με έναν καθαρό εχθρό.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr