ΙΕΡΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΡΑΤΣΑ

ΑΘΗΝΑ 21-11-2014.

Στον καιρό των στοχευμένων στρεβλώσεων τής προσωπικότητος και τής αποστολής τού κράτους, έχουν δοθεί αυθαίρετες και αστήρικτες ερμηνείες τού πατριωτικού καθήκοντος. Οι κρατούντες δεν τολμούν να αναφερθούν στην έννοια τού έθνους, όταν στην Πατρίδα μας το ιερότερο χρέος τού Έλληνα ήταν και είναι, ενάντια στους νεοταξικούς ανέμους, εκείνο προς την Ράτσα, όπως σωστά το έθεσε ο Νίκος Καζαντζάκης.

Να κρατήσουμε την εθνική μας φυσιογνωμία, τις παραδόσεις και την πίστη μας ως μοχλούς ανάπτυξης και κυριαρχίας τού Ελληνισμού στην κοινωνία, στα εδάφη του και τούς ζωτικούς του χώρους. Για να επικαλεστείς δημοκρατικά δικαιώματα και λαϊκές κυριαρχίες, πρέπει να προέρχεσαι από τα σπλάχνα τής Ράτσας σου και να δίδεις όρκο και μάχες για την διασφάλιση τής ασφάλειας και τής δημιουργικότητας τής Ελληνικής Γης και τού Ελληνικού Αίματος.

Δεν μπορείς να σώσεις μια οντότητα όταν την έχεις βγάλει στο παζάρι τής οικουμένης ως ενυπόθηκη αξία μιας υπερεθνικής και απρόσωπης οντότητας, προκειμένου εσύ να ψευτοδιοικείς για λογαριασμό τού παγκόσμιου αφέντη. Δεν μπορείς να μιλάς για Πατρίδα, για το Ιερό Χώμα δηλαδή που σού κληροδότησε ο πατέρας σου, όταν εσύ έχεις κάμει αυτήν την πατρίδα χωματερή αλλογενών εισβολέων και τυχοδιωκτών. Δεν μπορείς να λες ότι προασπίζεσαι τάχα τα εθνικά συμφέροντα όταν απαγορεύεις το λατρεμένο αίσθημα αγάπης προς την Ελληνική Σημαία και κάμεις τα νερά σου αφοδευτήριο των Βαρβάρων που τα ορέγονται.

Μητρός τε και πατρός παρά θεοίς τιμιωτέρα και αγιωτέρα εστί η Πατρίς τοις νουν έχουσι. Ο δε πόλεμος όταν το απαιτήσουν οι καιροί εστί πατήρ των πάντων, προκειμένου να επιτευχθεί είτε το αίσθημα τού δικαίου είτε η προαγωγή τής ιστορίας επάνω στα θεμέλια τής ελευθερίας και τού πολιτισμού. Την δε Πατρίδα την σώζουν και την δοξάζουν στα όρια Κραταιάς Δυνάμεως οι πολίτες που αποτελούν γεννήματα αυτής και ορκίζονται στο όνομά της, εκείνοι δηλαδή που μοιράζονται με την Πολιτεία κοινές αξίες και οράματα. Αυτοί που έχουν Κοινό Ελληνικό Αίμα, Κοινή Λευκή Φυλή, Κοινή Θεοσέβεια, Κοινή Ελληνική Παιδεία, Κοινό Ελληνικό Πολιτισμό.

Ο Σωκράτης δεν είχε δώσει όρκο σε καμία παγκόσμια πατρίδα. Ο Ηράκλειτος δεν χρειαζόταν καμία «συμμαχική» εντολή για να πάρει τα ιερά όπλα που πήρε και ο Κολοκοτρώνης για να διωχθούν οι ασιατικές λαίλαπες και αυτοκρατορίες που μάς έπεμψε ο σιωνιστής. Οι Έλληνες αθλούντο, εκπαιδεύονταν, εργάζονταν, εκστρατεύανε και υψώνανε τα λάβαρα τής Ελληνικής Φυλής δίχως να ανοίγουν το άβατο τής Πατρίδος σε ξένες «βοήθειες» και εθνοφυλετικές αλλοιώσεις. Ελληνικά τα χέρια που φτιάχνανε το Κράτος και ελληνικά τα χέρια που το μεγαλώνανε. Κι όταν πάλι υπήρχε πρόκληση, κάμαμε πάντα αυτό που δίδασκε ο Αριστοτέλης και πραγμάτωσε ο Μεγαλέξανδρος. Κατακτούσαμε τούς επίδοξους κατακτητές.

Εμείς πάλι οι Έλληνες Εθνικιστές έχουμε κάποιες «κακές» συνήθειες. Τηρούμε στο ακέραιο τις παρακαταθήκες των πατέρων μας. Απαιτούμε από τούς εαυτούς μας να φανούμε αξιότεροι των περασμένων γενεών Ελλήνων, κατά το έθος και τα ρήματα τής Φυλής μας. Τιμούμε τούς αιμάτινους αγώνες, καθιστάμενοι έτοιμοι να μην παραχωρήσουμε τίποτα δικό μας και αγαπημένο. Έχουμε αποθέσει την ψυχή μας επάνω στην Ελληνική Σημαία ορκιζόμενοι όχι απλώς Ελευθερία ή Θάνατο, αλλά Νίκη ή Θάνατο. Θέλουμε μια Ελεύθερη και Μεγάλη Ελλάδα που ανήκει μονάχα στα ελληνόπουλα, στην κορυφή των Ελεύθερων Εθνών.

Η Ελλάς έχει προορισμό να τραβήξει το πέπλο τού σκότους από την ανθρωπότητα. Να φέρει την ανάσταση τού Θεανθρώπου με την επαναφορά τής Ελληνορθόδοξης Αλήθειας και την κατίσχυση επί των Σταυρωτήδων. Δεν μέλλει λοιπόν να νικηθεί από την θανατερή παγκοσμιοποίηση η διάδοχος κατάσταση τής ένσαρκης ζωής, το Έθνος τού Θεού, των Αγίων και των Ηρώων που αποτελεί την εθνική έκφραση τής ζωής. Και η Μαχόμενη Ελλάς των Ζωντανών Ελλήνων είναι το απόλυτο ιδανικό που αποτελεί σκοπό τής υπάρξεώς μας.

Να μείνουμε Έλληνες και να νικήσουμε ως Έλληνες. Να βαστήξουμε τα έθιμά μας, τις γιορτές μας, τις επετείους μας, τις παρελάσεις μας. Να διατηρήσουμε το γαλανόλευκο χρώμα και τον σταυρό στην σημαία μας. Να σηκώσουμε την ίδια αυτή σημαία στο βάθρο τής προόδου των έργων και στα σκλαβωμένα έως σήμερα ελληνικά και καθαγιασμένα χώματα. Να δουλέψουμε και να αντικρίσουμε τον μόχθο και τον ιδρώτα μας να ορθώνουν πανώρια και αυτάρκη ελληνική πατρίδα. Να τιμωρήσουμε αμείλικτα τούς προδότες και να στείλουμε στα έγκατα τού μίσους εκείνους που μολύνουν με πολεμικά μέσα θάλασσα, γη και ουρανό ελληνικό.

Είδαμε τις προάλλες πάλι τις εισόδους τουρκικών πλοίων και αεροπλάνων από τα Στενά τού Καφηρέα ίσαμε την Μαρτυρική Κύπρο Μας. Να γίνεται ο περίπλους των Κυκλάδων από τούς Βαρβάρους που μάς στέλνει ο Εμποράκος των Εθνών, όταν τα νησιά μας έχουν γίνει απλησίαστη γραμμή για τα επιβατηγά τα ελληνικά. Είναι αδιανόητο να ασελγούν ξωμερίτες μολυσμένοι επάνω στο αίμα το ελληνικό των Ικάρων που έχει γίνει ένα με την αλμύρα τού Αιγαίου. Ακούσαμε τις προάλλες σε ελληνικό σχολείο να τιμωρείται μαθητής επειδή ζήτησε από τον διευθυντή τού σχολείου να σηκώνεται η Ελληνική Σημαία και να ανακρούεται ο Εθνικός μας Ύμνος.

Η Ελλάς ανήκει μονάχα στους Έλληνες στο Ήθος, την Πίστη και το Αίμα. Ανήκει στο Έθνος που πάλλεται και ορμά στην μάχη τής ζωής, σε ειρήνη και σε πόλεμο, για την δόξα και την μεγαλοσύνη τής Φυλής μας, για να γίνει κληροδότημα των παιδιών μας, με μια καθαρή εντολή. Την Ελλάδα που σού παρέδωσα, να την βαστήξεις έντιμη, καθαρή όπως την παρέλαβες και να την δώσεις μεγαλύτερη από όσο την πήρες. Ξένα θρησκευτικά και φυλετικά μορφώματα δεν χωρούν. Την Ράτσα μας παραλάβαμε και θα την διατηρήσουμε Ελληνική.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ