ΛΑΪΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ - Ο ΗΓΗΤΩΡ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΑΘΗΝΑ 23-1-2015.

Η ύπαρξη ενός ηγέτη απλοϊκού προς τούς ανθρώπους του, πιστού στις παραδόσεις, φιλόδοξου στους σκοπούς του και ευφυή στην εφαρμογή τού στρατηγικού σχεδίου αποτελεί την θεμελιώδη βάση τής πορείας τού Ελληνισμού. Ο Ηγήτωρ τού Εθνικοκοινωνικού Κινήματος και τού Ελληνικού Έθνους ταυτίζονται μέσα στο πολίτευμα τής Εθνικής Αριστοκρατίας. Βασικό δόγμα είναι η ταύτιση εξουσίας, έθνους και λαού. Ένα Ελληνικό Έθνος, Ένας Ελληνικός Λαός, Μία Εθνική και Λαϊκή Εξουσία.

Ισχύς τού Κινήματος είναι η Αγάπη τού Θεού και τού Λαού. Η Φυλή είναι η μήτρα και η πνευματική τροφός τού Αρχηγού. Ο Αρχηγός αποτελεί γέννημα και ενοποιός δύναμη τής Εθνικής και Λαϊκής Κοινότητος, συνεχιστής τής Ιστορίας και συγγραφέας νέων χρυσών σελίδων στην Βίβλο τής Φυλής.

Η Πίστη είναι η διττή φιλοσοφική βάση τής πολιτικής του, Πίστη η οποία ξεκινά από τον Θεό Πατέρα και φτάνει έως το Αίμα των Ηρώων. Δεν αλλοιώνεται παρά μονάχα χαλυβδώνεται και εξαπλώνεται. Ο Ηγήτωρ σκύβει το κεφάλι από ευλάβεια μονάχα μπροστά στο Θεό παίρνοντας ευλογία και δίνοντας όρκο τηρήσεως και υπερασπίσεως των ιερών κανόνων σε απόλυτη συνάρτηση με τον Φυλετικό Νόμο. Και Φυλετικός Νόμος είναι ο Ακατάλυτος Όρκος στο Αίμα των Ηρώων Πολεμιστών τού Ελληνισμού πως ο Πολιτισμός και ο Εδαφικός Παράγοντας είναι καμωμένα να αυξάνουν και να πλαταίνουν δίνοντας ισχύ στον Οικουμενικό Ελληνισμό.

Ο όρκος τής πίστης των Φρουρών τού Έθνους άρχεται από τον Ηγήτορα προς το Θεό και τούς Ήρωες. Ο όρκος πίστης επεκτείνεται από τα μέλη τού Εθνικοκοινωνικού Κινήματος προς τον Ηγήτορα. Εν συνεχεία ο ίδιος όρκος είναι ζήτημα κατακτήσεως τής αφοσιώσεως από τον ελληνικό λαό προς τον Αρχηγό. Ένα γνήσιο Εθνικοκοινωνικό Κίνημα έχει στόχο να καταλάβει την εξουσία τού Εθνικού Κράτους αυτοτελώς και σε όφελος τού δικού του και μόνον λαού. Λειτουργεί με γνώμονα την Ιδεολογία και την Πολιτική του Ταυτότητα δίχως συναλλαγές και συνεταίρους ξένων ιδεοληψιών. Το Κίνημα έχει αποκλειστική του αποστολή την ευημερία των Ελλήνων, την παραγωγή συλλογικού έργου και την Υπεροχή τού Έθνους. Εγγυητής τής ευημερίας, τής δημιουργικότητας και τής Ελληνικής Υπεροχής είναι ο Ηγήτωρ, κερδίζοντας την πίστη συναγωνιστών και λαού.

Το Ελληνικό Έθνος και το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα είναι οργανισμοί αρχηγοκεντρικοί και συλλογικοί ταυτόχρονα. Ισχύει η Αρχή του Ενός που χαράσσει αρχές, κανόνες, δομή, στόχους και μηχανισμό επιτεύξεως τής κινηματικής αποστολής. Ο μηχανισμός επιτεύξεως τής αποστολής αποτελεί την οδό που θα ακολουθηθεί σε μια πορεία αταλάντευτη προς τον ελληνικό λαό και επί ωφελεία τού ελληνικού λαού, αλλά και την έκφραση τού συμβουλευτικού ρόλου των επιτελών τού Αρχηγού σε μια κάθετη δομή έως την λαϊκή βάση τού Κινήματος. Δίπλα στον Ηγήτορα βρίσκονται οι Πρωτεργάτες και οι Άριστοι στις Ικανότητες, το Ήθος και την Ιδεολογική Κατάρτιση. Η Ιεραρχία μαζί με την Πειθαρχία αποτελούν την αταλάντευτη έκφραση τής Ενότητας και τής Εργατικότητας στον λαό μέσα από τις τοπικές κοινωνίες και τις συναφείς οργανωτικές δομές.

Η μεγαλύτερη ωστόσο αποστολή μέσα από την στράτευση τού Εθνικοκοινωνικού Κινήματος είναι η στράτευση στο ελληνικό έθνος. Η ταύτιση σκέψεων και ενεργειών τής Εθνικής Πολιτείας και των Ελλήνων Πολιτών. Είναι η κοινωνική δικαιοσύνη, η σύμπνοια, η φυλετική συνοχή, η πλήρης αφοσίωση στα πλαίσια τής συλλογικής φιλοδοξίας, η πίστη στους προγόνους που γεννάει την ορμή των συγχρόνων Ελλήνων για νέες νίκες και νέες δόξες. Υπεράνω τού Κινήματος βρίσκεται το Ελληνικό Έθνος και το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα λειτουργεί μονάχα χάριν και προς υπηρεσία τής Ελληνικής Φυλής. Επάνω και πέρα από τον Αρχηγό και τα μέλη Υπέρτατος Αρχηγός είναι η Ελληνική Φυλή. Εκείνη είναι ο Εντολέας και εμείς οι Εντολοδόχοι, εκείνη είναι ο Στρατηγός και εμείς οι Στρατιώτες, εκείνη είναι ο Εργοδότης και εμείς οι Εργάτες.

Η πολιτική είναι σαφέστατα μοναχική άθληση για τον Εθνικιστή Ηγήτορα και τον Στρατιώτη τού Έθνους, είναι μια ασκητική εργασία, ένας εγκόσμιος μοναστικός βίος. Φαίνεται απόμακρος χωρίς να ισχύει αυτό. Είναι το βάρος της ευθύνης απέναντι στην Λαϊκή Κοινότητα και η απόφαση τού Αρχηγού να εφαρμόσει την ευθυκρισία και να επιλέξει το πλέον αξιόμαχο έμψυχο δυναμικό, τούς Πιστούς τής Ελληνικής Ιδέας. Διότι αυτό ακριβώς είναι ο Εθνικοκοινωνισμός, είναι ο πολιτικός χάρτης τής Κοσμοθεωρίας και της Βιοθεωρίας τού Έλληνα, η Φυλετική του Ψυχή, ο ανήσυχος χαρακτήρας και ο διττός θρίαμβος τής ωραιότητος τού ήθους και τής πολεμικής αρετής ενάντια στην πολυφυλετική και την αντίθεη υποταγή στην ασχήμια τής Σιωνιστικής Παγκοσμιοποίησης.

Ο ελληνικός λαός έχει συναίσθηση τής πολεμικής που υφίσταται από τούς νεοταξικούς ιέρακες. Έχει αντιληφθεί τον σκοτεινό και βρώμικο πόλεμο που δέχεται από τον πολυκομματικό εσμό τής αστικής δημοκρατίας και κάποιους εμπόρους τού πατριωτισμού που μεταπηδούν με ευκολία από τον εθνικισμό ή επιχειρούν να τον φέρουν στα μέτρα τους. Βαρίδια τού Ελληνισμού και οι δύο έχιδνες.

Σκοπός τού Ηγήτορα τού Έθνους είναι να εφαρμόσει αποκλειστικά δικό του πολιτικό πρόγραμμα, να χτίσει το κράτος ως στρατηγείο ανυψώσεως τού Ελληνικού Έθνους εντός και εκτός των συνόρων, να στηριχθεί στις ρίζες τής Φυλής και να φτιάξει τον Ελληνισμό αυτάρκη στο εσωτερικό και Υπερδύναμη Πνεύματος, Πολιτικής Επιρροής και Στρατιωτικής Ισχύος στον διεθνή περίγυρο. Μονάχα οι Εγγενείς Φυλετικές Δυνάμεις που ενστερνίζονται απόλυτα το Ελληνικό Ιδεώδες χωρούν στην Φυσική Ελλάδα τού Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος κινείται σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ