Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΤΗ

ΑΘΗΝΑ 1-6-2015.

Η ζωή τού Έλληνα είναι μια ατελείωτη προσφορά, μια θυσιαστική πορεία προς την φυλετική κοινότητα δίχως όρια και συμβατότητες. Ο Έλληνας είναι εργάτης τής κοινωνίας και φρουρός τού έθνους του, φύση και θέσει Εθνικοκοινωνιστής. Έχει γεννηθεί με προορισμό να εξελίξει την κληρονομιά που παρέλαβε σε ψυχές και έργα ωραιότητας μέσα στα πλαίσια τής ελευθερίας και τής ταυτότητάς του στο έθνος, στη θρησκεία και την οικογένειά του.

Στην καρδιά τού Εθνικοκοινωνιστή δεν χωρά το μίσος διότι έχει θρονιαστεί μέσα του η αγάπη για τα περασμένα και τα τωρινά, για κείνους που μάς ανέστησαν και για κείνους που μάς κοιτούν με στοργή. Θέλει την ευτυχία των ανθρώπων στον τόπο με τον οποίο τούς δένει ισόβια ο ακατάλυτος δεσμός τού αίματος. Τιμά τα προσκυνήματα και λαμβάνει την ευλογία τού Θεού ώστε να βαστήξει αυτά ακατάλυτα. Και προμαχεί υπέρ τής βιώσιμης ειρήνης που περνάει μέσα από την πολεμική ετοιμότητα, την πολεμική αρετή και την πλήρη ελληνικότητα των ιστορικών εδαφών τού Έθνους μας.

Ο Εθνικοκοινωνιστής δεν μοιράζεται με κανέναν διεθνιστή τα δικαιώματα τού Έλληνα σε κοινωνία και εργασία. Ο Εθνικοκοινωνιστής δεν μοιράζεται με κανέναν ξένο την ιστορία και την εδαφική κυριαρχία τού Ελληνισμού. Η κοινωνική ένταξη και η παραγωγική διαδικασία, η ιθαγένεια και η εργασία, η πρόσβαση στους θεσμούς τής παιδείας και τής υγείας, η διαμόρφωση και ο έλεγχος τής κοινωνίας είναι απαράγραπτα δίκαια στα οποία προνόμιο ιδεολογικής υπεροχής έχει ο Έλληνας που προέρχεται από τα σπλάχνα τής κοινωνίας, που δίδει ιδρώτα και αίμα υπέρ τής Φυλής του. Κι αυτός είναι ο Εθνικοκοινωνιστής.

Μα και η ιστορία δεν είναι ένα σύνολο από άψυχες και στατικές γραφές. Η Ελληνική Ιστορία είναι η φυλετική μας ψυχή, είναι το εικονοστάσι τού Ελληνισμού και ο φάρος που μάς δείχνει το δρόμο προς το καθήκον τής αποδόσεως στο Ελληνικό Έθνος των σωστών του διαστάσεων. Η μνημοσύνη και η αποστολή, ζωντανή απόδοση των τιμών στους ήρωες και τροχιοδείκτης για την διαιώνιση τού ηρωικού τρόπου ζωής πως το αίμα είναι εκείνο που προπορεύεται ώστε να υπάρξει χώρος για τις προσευχές των πιστών και το μελάνι των σοφών.

Δεν υπάρχουν για εμάς τούς Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές χαμένες πατρίδες αλλά αλησμόνητες πατρίδες που ο σηκωμός για τον λυτρωμό τους θα λύσει και τα δικά μας δεσμά. Ο ατομικός τρόπος ζωής δεν υφίσταται για τούς Έλληνες. Είναι ολότελα ξένος και αποπνικτικός. Τα προβλήματα και τα αιτήματα Έθνους και κοινωνίας αντιμετωπίζονται από τις εγγενείς και συσπειρωμένες δυνάμεις τής Φυλής. Οι αναπτυξιακές δράσεις και η ασφάλεια τής Εθνικής Κοινότητας δεν χαρίζονται. Αποκτώνται και κατακτώνται από τούς ανώτερους λαούς, από τούς κυρίαρχους λαούς όπως είναι ο Αληθινός Έλλην.

Όποιος δίδει έδαφος συνομιλίας και χώρο ύπαρξης σε ξένους τυχοδιώκτες, φροντίζει να σπείρει το ζιζάνιο τής διχόνοιας πως τάχα τα υλικά αντίδωρα και η πτώση των συνόρων λυτρώνουν. Η αλήθεια είναι ότι το στενό συμφέρον κλείνει τα μάτια από την συμφορά που χτυπάει τις πόρτες και αλλοτριώνει το αίσθημα τής εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης.

Όταν στα βόρεια και τα ανατολικά μας σύνορα σηκώνεται ο αγέρας τού πολέμου από εκείνους που στάλθηκαν εκεί ως τοποτηρητές τού αμερικανοσιωνισμού, τότε το άνοιγμα των συνόρων δεν είναι ανθρωπισμός, αλλά προδοσία. Αυτό συμβαίνει με τις προστριβές Αλβανών και Σκοπιανών. Αυτό συμβαίνει με την προκλητικότητα των Τούρκων που διεκδικούν νησιά μας και την ίδια στιγμή αμφισβητούν το δικαίωμα τής Ελλάδος να κάνει στρατιωτικές ασκήσεις στη Σαμοθράκη. Αλλά οι ψευτορωμιοί πολιτικάντηδες δίδουν οικονομικό και μνημονιακό έδαφος στον παγκοσμιοποιητή εμποράκο των εθνών που κουβαλά την πολεμική φωτιά στα εδάφη μας.

Τούς κανόνες τής εθνικής και κοινωνικής ζωής τούς γράφει η ελευθερία και όχι η ελευθεριότητα, το ήθος κι όχι η ανηθικότητα, η ακατάλυτη σχέση τού συναισθήματος και τής δύναμης χάριν τής διαιωνίσεως τής Φυλής και τού σχηματισμού τής καλύτερης γενιάς Ελλήνων. Και η καλύτερη γενιά Ελλήνων είναι αυτή που διατηρεί την καθαρότητα στο αίμα και την ψυχή, την στιβαρότητα στο πνεύμα και το σώμα, την Πίστη στο Θεό και την Ελλάδα, την απαιτητικότητα για την πολιτική επιρροή και την στρατιωτική νίκη τής Μεγάλης Ελλάδος.

Πατρίς, Θρησκεία και Οικογένεια είναι οι θεμέλιοι λίθοι τού Ελληνισμού και τού Εθνικοκοινωνισμού μας. Έτσι λοιπόν το οικοδόμημα το γερό και ακλόνητο ξεκινά από την σωστή και πατροπαράδοτη ελληνική οικογένεια. Ξεκινάει από την γνώση τής φάρας που μάς κορφολόγησε στο δέντρο τής Φυλής. Από τον σεβασμό στους πρεσβύτερους, από τις ιστορίες που μάς μεγάλωσαν, από τον πόθο να φτιάξουμε δικές μας γερές και ελληνικές οικογένειες. Από την γραφή τής δικής μας ιστορίας και το δόσιμο τής αιμάτινης σκυτάλης στα γεννήματά μας.

Από την αγκάλη τής οικογένειας βγαίνουν οι μανάδες και οι σύζυγοι τής νέας γέννας και οι εργάτες και οι πολεμιστές τής Φυλής. Από τα ελληνικά σχολειά βγαίνουν φλογισμένες ελληνικές καρδιές. Από τα στρατόπεδα βγαίνουν οι σημαιοφόροι τής Ελλάδος και απελευθερωτές των εδαφών τής Αυτοκρατορίας μας που περνάει από την Βόρειο Ήπειρο έως την Κύπρο και την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη και φτάνει στον Μαρτυρικό Πόντο Μας. Στο πλευρό κάθε Έλληνα, υπέρ Χριστού και Ελλάδος. Αυτός είναι ο βίος τού Εθνικοκοινωνιστή.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ