ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΘΗΝΑ 7-12-2015.

Ένα υγιές έθνος, ένα έθνος που αξίζει να ζει, φροντίζει την εσωτερική του ασφάλεια και την εδαφική του αρτιότητα. Τα δύο αυτά στοιχεία τής πολιτικής δρουν αλληλένδετα και διαρκώς μέσα στον ιστορικό χρόνο, συνθέτοντας την εξωτερική πολιτική τής εθνικής κοινότητας. Οι αγώνες των ηρώων και το εθνικό συμφέρον οδηγούν στην εκκαθάριση των αδικιών και την επιβολή των δικαίων που υπαγορεύει το ελληνικό αίμα.

Η εξωτερική και η εθνική πολιτική σχηματοποιούν την διαχρονική ζωή τού Έθνους και την διαιώνιση τής Ελληνικής Φυλής. Τούτο οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι ο Ελληνισμός δεν είναι το γραφειοκρατικό κράτος αλλά το αεικίνητο και μάχιμο Έθνος που επεκτείνεται από τα βάθη τής ιστορίας και από την μητρόπολη έως τις αδούλωτες ελληνικές εσχατιές. Επομένως για να φτιάξεις αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, πρέπει να διαθέτεις απαραιτήτως καθάρια ελληνοσύνη και αδούλωτη ηγεσία.

Τα εντός και τα εκτός συνόρων ζητήματα τού Έθνους δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Εάν το κράτος δεν διαθέτει εθνική κυριαρχία, εάν δεν ελέγχει τούς φυσικούς πόρους και δεν εκφράζει την λαϊκή βούληση, αν παζαρεύει χρήμα, ψυχές και στρέμμα γης, τότε οδεύει στον αφανισμό άνευ μάχης. Αν ο ατομισμός τού ανθρώπου και ο κοσμοπολιτισμός τού κράτους θριαμβεύουν χάριν χαλαρότερων δεσμών και πολυφυλετικής ειρήνης, τότε η ντροπή απλώνεται και η ανδρεία πνίγεται. Τότε η εθνική δικαιοσύνη καθεύδει.

Οι συμμαχικές σχέσεις τού εθνικού κράτους σχηματίζονται με γνώμονα την ισοτιμία, την αντιπαροχή έργου και την αυθυπαρξία των εταίρων ταυτόχρονα. Σκοπός είναι το κράτος να εξασφαλίσει τα νώτα του, την παραγωγική ευημερία του και την εθνική του ταυτότητα. Αν η αντιπαροχή έργου γίνει παροχή ξένων υπηρεσιών και αν η επιβολή τής τυραννίας συρρικνώσει το κράτος «χάρη τής ειρήνης και τής ευημερίας», αν καταργήσουμε την έννοια τής λευτεριάς και την Ιδέα τής Μεγάλης Ελλάδος, αν μοιράσουμε την ιστορία μας στα σκυλιά τού νεοταξισμού, τότε η υποτιθέμενη συμμαχία είναι δουλεία.

Το Ελληνικό Έθνος πρέπει να βάλει προτεραιότητες. Να βάλει στον πυρήνα τής δράσης του τον Όλο Ελληνισμό, το δυναμικό Έθνος επάνω από το στατικό κράτος. Γύρω από αυτόν ακριβώς τον πυρήνα πρέπει να δομήσει έναν περιβάλλοντα χώρο απολύτως ελληνικό. Να διοικηθεί και να διοικήσει το κράτος και την γεωπολιτική του γειτονιά, κάνοντας αυτήν την γειτονιά περιοχή διαρκούς ηρεμίας. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα αδειάζει από ξένα πολιτικά και εποικιστικά σώματα, οι δε γειτονικοί πληθυσμοί μας, καθάριοι ελληνικοί, τίθενται σε πρόγραμμα εντάξεως στον ελληνικό εθνικό κορμό.

Βλέπουμε μέσα στον καιρό τής οικονομικής κρίσης να συζητείται η ονοματοθεσία των Σκοπίων υπό το ιερό ελληνικό όνομα τής Μακεδονίας Μας, εδάφη τής οποίας προδότες πολιτικάντηδες, παλαιοί και όμοιοι με τούς τωρινούς, ξέχασαν να θέσουν κάτω από την ελληνική σημαία. Βλέπουμε την Τουρκία να θέτει ζήτημα τουρκικών πληθυσμών σε Θράκη και Δωδεκάνησα, να εποικίζει την Πατρίδα μας με ισλαμιστές στρατιώτες τού νεοταξισμού, να εξαπλώνει πανελλαδικά για μειονοτικούς ψήφους το εν Ελλάδι τουρκικό κόμμα. Βλέπουμε τις επιχειρήσεις πτώσεως των ρωσικών φτερών σε πτήσεις θανάτου.

Το Έθνος χρειάζεται καθάριες και δραστικές πολιτικές. Χρειάζεται τόλμη και ανδρεία κι όχι εκφοβισμό τού λαού. Χρειάζεται εθνική και συλλογική φιλοδοξία. Οποιοσδήποτε άλλος λαός βρισκόταν στο καλύτερο οικόπεδο τής υφηλίου, θα κινείτο για να το μεγαλώσει παίρνοντας ξένα εδάφη. Εμείς λοιπόν που τα δικαιούμαστε, πρέπει να φτιάξουμε κλίμα για να τα πάρουμε πίσω.

Είναι άδικο να υπάρχουν Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία. Είναι απολύτως δίκαιο να υπάρχουν Μείζονα Ήπειρος, Βόρεια Μακεδονία και Ιωνία – Πόντος τυλιγμένα με την ελληνική σημαία, λουσμένα με τον ήλιο τής ελληνικής δικαιοσύνης. Όλα κοντά μας, μαζί και η Ανατολική Ρωμυλία μας. Με πλήρη δικαίωμα λόγου και οι Έλληνες τής Κάτω Ιταλίας, τής Μεγάλης Ελλάδος.

Οι πρώην Μεγάλες Δυνάμεις, εταίρες επί τής ουσίας τού από αιώνων Εμποράκου των Εθνών, έχουν χρεοκοπήσει πολλαπλώς. Έχουν χρεοκοπήσει οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά. Δεν διοικούν οι ίδιες, αλλά οι πολυεθνικοί οργανισμοί και οι τράπεζες. Δεν υπακούν στις τοπικές κοινωνίες, αλλά αποδέχονται τα πληθυσμιακά ανακατώματα. Σουηδία, Ιταλία, ολάκερη η Ευρώπη απορρίπτει τις ψευτοηγεσίες της και θέλει να μείνει ευρωπαϊκή. Δεν θέλει να γίνει μήτε ασιατική μήτε αφρικανική. Δεν θέλει την Τουρκία. Δεν θέλει τον αφανισμό τού χριστιανισμού της.

Η Ελλάς είναι η πύλη και η μήτρα τής Ευρώπης ταυτόχρονα. Είναι στο μέσον τής μάχης ανάμεσα στον πολυπολικό άξονα των Εθνικών Δυνάμεων και τον μονοπολικό άξονα τής Παγκοσμιοποίησης. Αποτελούμε την γέφυρα που χρησιμοποιούν οι νεοταξίτες προκειμένου να διαβούν, πατώντας επάνω στο πτώμα τής ελευθερίας και τής εθνικής μας ολοκληρώσεως. Είμαστε ανάμεσα στα πεδία τής Ουκρανίας και τής Συρίας, την ίδια στιγμή που το αντίχριστο θηρίο τού ΝΑΤΟ επιχειρεί να απορροφήσει βαλκανικά κράτη.

Η οδός τής Ελλάδος είναι στο πλευρό των Εθνικών Δυνάμεων. Συμφέρον μας είναι να τραβηχτούν μακριά τα χέρια που ζητάνε να κοντύνουν την Ιερή Πατρίδα μας. Για να τραβηχτούν τα μισελληνικά χέρια πρέπει να κοπούν, όπως ακριβώς κόβανε εκείνα των Μαρτύρων τής Μικρασίας. Η δε ακριβής θέση τής Ελλάδος είναι στην κεφαλή των Εθνικών Δυνάμεων τής Ελευθερίας και τού Χριστιανισμού.

Να αποκτήσουμε Εθνικοκοινωνική Διοίκηση και Στρατιωτικό Σχέδιο αποκαταστάσεως τής Ελλάδος εθνικά και εδαφικά στις αλύτρωτες πατρίδες, με σύνορα νέα, ελληνικά και ως εκ τούτου διευρυμένα. Να ευνοήσουμε τις Εθνικές Δυνάμεις, τηρώντας ελεγχόμενη ουδετερότητα. Να θέσουμε τούς ελληνικούς πληθυσμούς τής γειτονιάς στην προστασία μας ως εν δυνάμει εκτεινόμενη Ελλάδα. Να βάλουμε το τουρκικό πιόνι ανάμεσα σε Ρωσία, ΗΠΑ και την δική μας Ελλάδα. Και στις στάχτες τού νεοταξικού παράγοντα να βαδίσει η Μεγάλη Ελλάς.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ