Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΤΑΞΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

ΑΘΗΝΑ 30-4-2024.

 

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

 

Το κατοχικό καθεστώς τής αστικής νεοταξικής δημοκρατίας συνεχίζει την τακτική τής υποκρισίας προκειμένου να εξασφαλίσει την παραμονή τού ελληνικού λαού σε κατάσταση εθελούσιας υποταγής. Τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται υποκριτικά το ψευτορωμέικο μαζί με τα θεσμικά του όργανα είναι τα εργατικά δικαιώματα και το αίσθημα τής δικαιοσύνης, ως δήθεν αποδείξεις υπάρξεως στο κατοχικό κράτος εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

 

Φέτος λοιπόν οι πολιτικές δυνάμεις τής Ελλάδος μας αποφάσισαν να δώσουνε κυρίαρχο πνεύμα αναφοράς στον εορτασμό τής εργατικής Πρωτομαγιάς αλλά και τα εργατικά δικαιώματα που δοκιμάζονται σκληρά στις μέρες μας. Μιλάνε όλοι οι λεγόμενοι δημοκράτες για τούς μεγάλους θυσιαστικούς αγώνες που δόθηκαν στο παρελθόν. Ξεχνούν όμως δήθεν τυχαία να αναφέρουν ότι εκείνος που διασφάλισε τα δικαιώματα τής ελληνικής εργατικής τάξης και δημιούργησε ολόκληρο το ελληνικό εργατικό δίκαιο στην κυριολεξία υπήρξε ο Εθνικοκοινωνιστής Ηγέτης Ιωάννης Μεταξάς. Έπραξε δε τούτο ο Εθνικός Ηγέτης τού Ελληνισμού δίχως να χυθεί ούτε στάλα αίματος όπως συνέβη σε άλλα δήθεν ισχυρά κράτη. Κι αυτό συνέβη μόνον στην Ελλάδα.

 

Ο Ιωάννης Μεταξάς είχε ακούσει τις διακηρύξεις και τις διεκδικήσεις φιλεργατικών θέσεων με τις οποίες προσέγγιζε τούς Έλληνες εργάτες ο κομμουνιστής συνδικαλιστής Δημητράτος. Ο Εθνικός μας Ηγέτης αμέσως διαπίστωσε τις κοινές απόψεις και θέσεις επί τού εργατικού ζητήματος που τον συνέδεαν με τον Δημητράτο και ευθύς αμέσως τον κάλεσε στο γραφείο του. Ο Μεταξάς είπε στον Δημητράτο ότι συμφωνούν απόλυτα και τον ρώτησε εάν είναι σε θέση να κάνει τις εργατικές απόψεις νόμο τού κράτους με υπευθυνότητα. Ο Δημητράτος απάντησε στον Μεταξά ότι είναι έτοιμος και αποφασισμένος να το πράξει.

 

Ο Δημητράτος τοποθετήθηκε από τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά ως υπουργός εργασίας. Κι έτσι, με αυτόν ακριβώς τον τρόπο γεννήθηκε ολάκερο το Ελληνικό Εργατικό Δίκαιο με το οκτάωρο, τις υπερωρίες, την κοινωνική ασφάλιση, την δικαστική διαιτησία επίλυσης εργατικών διαφορών, τα πάντα. Η Εργατική Πρωτομαγιά έγινε φυσικά επίσημη κρατική ημέρα μνήμης και ο Δημητράτος τίμησε τον Μεταξά συμπαραταγμένος στο πλευρό του ως ένας από τούς πιο πιστούς Εθνικιστές Συναγωνιστές του. Όλα όσα παραθέτω τα γνωρίζω άριστα από την ίδια την εγγονή τού Δημητράτου που υπήρξε συνάδερφος μου.

 

Στις ημέρες τής νεοταξικής αστικής δημοκρατίας όλο το εργατικό δίκαιο που συνέταξε το Εθνικό Καθεστώς τής 4ης Αυγούστου καταστρατηγήθηκε και καταστράφηκε. Στην Πατρίδα μας σήμερα οι τιμές των αγαθών, ακόμη και των απολύτως αναγκαίων, είναι οι πιο ακριβές και οι αμοιβές των Ελλήνων εργαζομένων είναι οι πιο χαμηλές παγκοσμίως. Προσφάτως ειπώθηκε μάλιστα και μία ακόμη αλήθεια, ότι οι νέοι Έλληνες εργαζόμενοι απασχολούνται με μικρές αποδοχές που συμπιέζονται διαρκώς από το μειωμένο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Πλήρης διάλυση λοιπόν τού εργατικού δικαίου όταν ο Ελληνισμός μας μειώνεται δημογραφικά, νέοι Έλληνες μεταναστεύουν και οι αλλογενείς λαθρέποικοι μάς αντικαθιστούν με πλήρη ευθύνη τού ελληνόφωνου νεοταξισμού.

 

Στο ζήτημα τής δικαιοσύνης παρακολουθήσαμε τα τεκταινόμενα με την δίκη για την πύρινη τραγωδία στο Μάτι. Μάθαμε ότι οι μόνοι που βρέθηκαν ένοχοι ήταν τα υπηρεσιακά στελέχη τής πυροσβεστικής υπηρεσίας και ένας ακόμη πολίτης, δίχως την απόδοση ευθύνης σε κανένα πολιτειακό παράγοντα. Ο Άρειος Πάγος ζήτησε την προσφυγή στο Εφετείο. Η δε Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων μιλάει για την Δικαιοσύνη που πρέπει να αποδίδεται με καθαρά δικαστικά και όχι πολιτικά κριτήρια. Ορθόν, ορθότατον. Δεν συνέβη όμως τούτο στην πολιτική δίωξη όπως τελικά αποδείχτηκε τής Χρυσής Αυγής. Και ο λόγος είναι σαφής. Η Ελλάς μέσα από διεθνείς συμβάσεις και μνημόνια δεν διαθέτει ίχνος εθνικής κυριαρχίας και τις εξουσίες ασκούν ξεκάθαρα οι νεοταξίτες εντολείς των ελληνόφωνων πολιτικών.

 

Η παιδεία, η υγεία, η εργασία, η κοινωνική δικαιοσύνη, όλα είναι διαλυμένα. Ο γεωφυσικός και παραγωγικός πλούτος υποθηκευμένος. Και ο Ελληνισμός διχασμένος και ηττοπαθής σέρνεται στον εθνικό αφανισμό του. Όμως λύση υπάρχει. Ο Μέγιστος των Ελλήνων Αλέξανδρος είχε πει ότι δεν υπάρχει τίποτα αδύνατο για αυτόν που θέλει να επιτύχει τον στόχο που έχει θέσει ο ίδιος. Το Ελληνικό Έθνος μπορεί να επιβιώσει ως Ζωντανό Έθνος μονάχα ως Μεγάλη Δύναμη Δικαίου και Ισχύος.

 

Το Ελληνικό Έθνος δεν είναι μία απροσδιόριστη έννοια. Είναι ο διαρκής και Μαχόμενος Ελληνισμός μας ως Ενωμένο και Ανίκητο Εθνικό Σώμα. Οι λαμπρές σελίδες δόξης που έχει γράψει η Ελληνική Φυλή από το λυκαυγές τής ιστορίας της μπορούν να επαναληφθούν σε μία και μόνη περίπτωση. Αν επιτέλους λάβουμε την ευθύνη που μάς αναλογεί για να γίνουν τα λόγια κάποτε πράξεις απτές και συνειδητές. Επιτέλους, κράτη ελεύθερα έχουν μόνον τα έθνη που ασκούν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους αυτά τα ίδια μέσα σε πνεύμα ενότητος, με κοινό στρατηγικό σκοπό και με απόλυτη αγάπη και πίστη στα ιδανικά τους.

 

Έλληνας είναι εκείνος πού έχει καθάρια Πίστη, Αίμα και Εθνική Συνείδηση, ομού και αδιαιρέτως. Ο Έλληνας αγαπάει τον Θεό, την Ελληνική Φυλή και την Ελληνική Οικογένεια. Ο Έλληνας είναι οπωσδήποτε Εθνικιστής και θέτει ως ύψιστο Νόμο και στρατηγικό σκοπό το Δίκαιο τού Έθνους. Καμία συναλλαγή με προδότες διεθνιστές και βαρβάρους παγκοσμιοποιητές.

 

Ένας Θεός, Ένα Έθνος, μία Φυλή, μία Εθνική και Λαϊκή Ιδέα για τον Ελληνισμό μας. Λαϊκός και Ελληνορθόδοξος Εθνικοκοινωνισμός, Πιστός Ελληνισμός και Εθνικός Στρατός. Η Αληθινή Ελλάς χτίζεται με στυλοβάτες την Ελληνική Νεολαία, την Ελληνική Εργατική Τάξη, τον Έλληνα Στρατιώτη. Η Εθνική Ισχύς χτίζεται με την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την Εθνική Ενότητα. Ιδού ο Ανίκητος Ελληνισμός μας. Κι αυτούς που μάς οδηγούν στον γκρεμό θα τούς συντρίψουμε.