Του Δάμωνα Δαμιανού. Η νέα τάση μεταξύ των πολιτών στην Ελλάδα είναι να καταγγέλλουν και να αποδοκιμάζουν την λεγόμενη «Μεταπολίτευση» ως υπεύθυνη για τα δεινά που βιώνει ο τόπος τα τελευταία 3 χρόνια και τα οικονομικά βάσανα εκείνων που κάποτε αποτελούσαν την ακμάζουσα μεσαία τάξη της χώρας. Ενώ από το 1974 όλοι οι Έλληνες πολίτες είχαν κατακτήσει τα βασικά πολιτικά, ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα, οι πολίτες της Μειονότητας στην Θράκη στερούνταν την δυνατότητα να χτίσουν και να συντηρήσουν τα σπίτια τους, να αγοράσουν γη, να εκδώσουν διπλώματα οδήγησης ή κυνηγιού, παρά μόνο ύστερα από παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας, ίσχυε αποκλειστικά εις βάρος τους μέχρι και το 1999 το άρθρο 19 του κώδικα ελληνικής ιθαγένειας, που επέτρεπε την αυθαίρετη αφαίρεση της ιθαγένειας των «αλλογενών»...
, καθιστώντας όμηρους τους μειονοτικούς του κάθε χωροφύλακα και χωρίζοντας βιαίως τις οικογένειές τους.
Καταργήθηκαν μετά το 1983 νόμιμα λειτουργούντες μέχρι τότε σύλλογοι, επειδή δήθεν αποτελούσαν «εθνικούς κινδύνους» ενώ οι μπάρες στην ορεινή Ξάνθη και το ειδικό καθεστώς «επιτηρούμενων ζωνών» αφαιρέθηκαν και καταργήθηκε μόλις το 1995. Η μειονοτική εκπαίδευση αφορούσε πολίτες δεύτερης κατηγορίας με στρεβλώσεις και σκοπιμότητες που την καθιστούσαν από εκπαιδευτικό σε εθνικό ζήτημα ενώ η χουντικής εμπνεύσεως ΕΠΑΘ καταργήθηκε μόλις πριν 2 χρόνια. Ακόμα και οι επιτροπές διαχείρισης των βακουφικών ιδιοκτησιών παραμένουν μέχρι σήμερα διορισμένες όπως έπραξε η χούντα το 1967, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια την δεκαετία του 90 για το θέμα του Μουφτή και την περίφημη δίκη για αντιποίηση αρχής, όπως και πρόσφατα για την Τουρκική Ένωση Ξάνθης, η απόφαση για την οποία παραμένει ανεκτέλεστη από την εσωτερική έννομη τάξη.
Αν κάποιος, μπορεί και πρέπει να ασκεί κριτική στα έργα και τις ημέρες της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, αυτή είναι η Μειονότητα της Θράκης.
Όχι γιατί δεν έγινε τίποτα. Αλλά γιατί όσα τελικώς έγιναν από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας, έγιναν καθυστερημένα και πολλές φορές ανολοκλήρωτα.
Και στον σύγχρονο κόσμο, η λειτουργία των δημοκρατιών, πρωτίστως κρίνεται από την προστασία των μειοψηφιών και την περιφρούρηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Εφ. Γκιουντέμ 3/8/2013
Σχ : Τίποτε περισσότερο από ότι θα έγραφε και ο Τούρκος πρόξενος. … Σημειωτέον βέβαια πως η Γκιουντέμ είναι η ¨ανεπίσημη¨ φωνή του τουρκικού ΥΠΕΞ στην ελληνική Θράκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.