ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ

ΑΘΗΝΑ 18-1-2017.

Ποιος είναι ο αρχηγός των αρχηγών και ποιος ο καλύτερος των καλύτερων. Ποιος θα βασιλέψει καλύτερα μέσα στα πρόβατα, όταν ο λύκος αλωνίζει πανελευθέρως. Ποιος είναι εκείνος που μυρίζει πιότερο των άλλων ελληνοσύνη, όταν χώρο ελεύθερο δεν μάς έχει αφήσει η ψοφιοσύνη. Και όταν φουκαρά μου πας να κάνεις το χρέος σου το ακριβό και ιερό, πετιέται τής λέρας ο καθαρός και σού λέει να αφήσεις κάτω το κτήμα το δικό του τάχα.

Το κτήμα είναι η αγία ημών Πατρίς Ελλάς. Το ιερό χρέος είναι η άσβεστη κανδύλα τής Ορθής μας Πίστης και η ζωή τής Εθνικής μας Κοινότητας. Είναι το καθήκον στο οποίο πρέπει ολάκερο το Γένος να σταθεί ακέραιο στις επάλξεις, εκείνο στο οποίο ανταποκρίθηκαν οι πρόγονοί μας για να μπορούμε εμείς σήμερα να υπάρχουμε στον κόσμο των ζωντανών. Μα για να σταθείς στα αλήθεια ζωντανός, πρέπει απαραιτήτως να σταθείς και όρθιος. Να δείξεις δηλαδή με άλλα λόγια προσήλωση απαρασάλευτη στο ιερό καθήκον.

Κάμεις δύο τρεις κουβέντες με ανθρώπους που έχεις κοινούς λογισμούς και διαπιστώνεις με μιας ότι όλοι γινόμαστε «σωστοί». Να φύγουμε από τις έννοιες και τις μέριμνες τού πειθήνιου σκλάβου που τον φορτώνουν ευθύνες τα μολυσμένα σκυλιά τής πολιτικής διαβούλευσης και τής κάλπης. Αλλά μετά παίρνουμε στα χέρια τις ξένες και φανταστικές ευθύνες που φορτώνουν οι εξουσιαστές και οι αντιεξουσιαστές τον λαό και τις κάνουμε εμείς, τα παιδιά τού λαού, δικές μας τις δήθεν ευθύνες όταν ψάχνουμε δημοσκοπήσεις, όταν βλέπουμε κάλπες, όταν γιορτάζουμε τα πάθη τα εθνικά χωρίς όμως να μαθαίνουμε από αυτά.

Καλό είναι να φτιάχνονται σχέδια. Απαραίτητο είναι να θυμόμαστε την ιστορία. Κάλλιστο όμως είναι τα σχέδια να γίνουν πράξη. Κάλλιστο είναι να αναλύουμε τής ιστορίας τα καμώματα και να κάνουμε τα μερεμέτια τα σωστά, τις διορθώσεις τις πρέπουσες πάει να πει. Να πάψουμε τώρα κιόλας, από τούτες τις αράδες των λέξεων που σκαλίζω να είμαστε συγχωρητικοί. Να στείλουμε στον πάτο τής κόλασης όλα τα διαχωριστικά τείχη που στέκουν ανάμεσα στους καλούς. Και να στείλουμε στον ίδιο πάτο όλους τούς κακούς.

Δεν υπάρχουν πολλά διαχωριστικά τείχη στον κόσμο. Υπάρχουν μονάχα οι στρατιώτες τής αρετής και από την άλλη πλευρά οι δολοφόνοι στρατιώτες τής κακίας. Στην παράταξη τής αρετής ανήκουν όλοι όσοι πιστεύουν στο Χριστό, την Ελλάδα και τα Ελληνόπουλα, με όρκο απαράγραπτο το αίμα τους. Στην δε παράταξη τής κακίας τα πράματα είναι αρκετά πιο διευρυμένα και είναι αυτός ο λόγος που τραβάει ο Ελληνισμός τα πάνδεινα. Στην παράταξη λοιπόν τής κακίας δεν είναι μόνον οι μισόθεοι και μισέλληνες, αλλά είναι επιπλέον οι προσκυνημένοι, οι συμβιβασμένοι, οι διχαστές και οι αρχηγοί των αρχηγών των καλών που τραβούν έξω από τον πόλεμο τούς καλούς.

Έλληνες, δεν θέλω στα πόδια μου κανέναν από εκείνους που βαστούν όλους εμάς έξω από το πεδίο τής μάχης. Διότι, βάλτε το καλά στο μυαλό αυτό αδέρφια, μάχη έχουμε κι όχι πολιτική αναμέτρηση. Μάχη για να εγερθεί η Ελληνική Φυλή πάνω από τα θεριά τής παγκοσμιοποίησης ή αν τα θεριά τού αντίχριστου σιωνισμού καταπιούν τα πρόβατα τής ρωμιοσύνης. Και για να νικήσουμε υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Να γενούμε από πρόβατα αετοί με νύχια τού δικαίου κοφτερά. Να πετάξουμε στα σκουπίδια τής ιστορίας τις κότες με τα λειριά τού κόκορα. Να δώσουμε την μάχη αμείλικτα. Και να αποδώσουμε Ελλάδα αποτελούμενη μονάχα από Πιστούς, Εργάτες και Πολεμιστές.

Να κάνουμε το λοιπόν καθαρές τις πλάτες μας στου πολέμου τα μονοπάτια. Να διδαχθούμε από τα μαθήματα που παρέδωσε ο κοσμοκράτορας Μεγαλέξανδρος. Και τι έκαμε ο Μέγιστος των Ελλήνων Στρατηλάτης; Ένωσε τούς Έλληνες με την επιβολή τής δικαίας ισχύος επάνω στην αλαζονική μικροψυχία. Εξόντωσε όσους θέλησαν να κλειστεί η Φυλή μας μέσα στα στενά κλουβιά των πόλεων κρατών με τον έλεγχο των πραγμάτων γύρω από τον δικό τους μικρόκοσμο. Εκκαθάρισε δηλαδή εκείνους που θέλανε το Ελληνικό Έθνος μικρό στην δούλεψη ανήθικων και στην εξουσία των δυνατών τής εποχής τους. Και αφού ισοπέδωσε τούς μικρόψυχους, έκαμε τον ενωμένο Ελληνισμό κοσμοκρατορία πανίσχυρη πάνω στις στάχτες των «δυνατών». Δια τούτο λάτρεψα τον δάσκαλο Μεγαλέξανδρο.

Στον αγύριστο ο αρχηγισμός των γραικύλων και ο βαρβαρισμός των Σταυρωτήδων. Στον αγύριστο οι περιττοί και οι τύραννοι. Ούτε κάλπες και παζάρια που συντηρούν την εσωτερική τυραννία ούτε συναλλαγές με τούς οργανισμούς τής εξωτερικής τυραννίας. Μια Πατρίδα πλέρια ελληνική και μια οικουμένη πνευματικά και πολιτικά ελληνική. Πίστη, Πατριωτισμός, Ήθος, Πολιτισμός και Πολεμική Αρετή. Αυτή είναι η Φυσική Ελλάδα τού Εθνικοκοινωνισμού. Σε ένα νέο καθεστώς, σε μια εποχή ηρωική, σε μια πατρίδα που η αξιοσύνη και η προσήλωση στα ελληνικά ιδεώδη υπερτερούν. Αυτήν την Ελλάδα μονάχα αναγνωρίζω, γι’ αυτήν μονάχα αγωνίζομαι.

Η Αληθινή Ελλάδα είναι ορθόδοξη, μεγάλη και δυνατή. Η Αληθινή Ελλάδα είναι ένα ενιαίο και απαιτητικό στράτευμα γενναίων Ελλήνων. Η Αληθινή Ελλάδα ανοίγει στην ανθρωπότητα δρόμους νέους, δρόμους δημιουργικότητας και πολιτισμού. Η Αληθινή Ελλάδα άρχει των βαρβάρων, κλείνει τον θρασύ βαρβαρισμό στον σκοτεινό του κόσμο, απαγορεύοντας την έξοδό του από το χάος. Η Ελλάδα τής Κοινωνικής Συνοχής και τής Εθνικής Υπεροχής τσακίζει τούς λογάδες που ξοδεύουνε την δύναμη τής Φυλής.

Η δική μας Ελλάς έχει στο κεφάλι τον Χριστό, όταν οι λογάδες σκύβουν σε κείνους που έχουν αρχηγό τον χρυσό. Η καθάρια ρωμιοσύνη και η υγεία της, ο νέος ελληνισμός και τα οπλισμένα με την εθνογνωσία και την ευρωστία παιδιά μας είναι το καθήκον τού Έλληνα Εθνικοκοινωνιστή. Βασιλιάς μας ο Χριστός. Αρχηγός μας ο Αυτοκρατορικός Ελληνισμός. Προσήλωση δίχως αναστολή καμία δείχνω στη γραφή τού νέου βιβλίου τής Φυλής με μελάνι τον ιδρώτα και το αίμα το δικό μας. Κάτω οι περιττοί. Μπροστά οι νικητές τής ενιαίας και ισχυρής Ελλάδος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ