ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ

ΑΘΗΝΑ 4-6-2017.

Κράτος εστί η κραταιά και οργανωμένη Πολιτεία που διαφυλάσσει τα δικαιώματα και την ασφάλεια τής εθνικής κοινότητας με πνεύμα δικαιοσύνης. Είναι η συντεταγμένη Πολιτεία που ασκεί ως ένα σώμα δύναμη και εργασία με τις εντολές των πολιτών της, τής όμαιμης λαϊκής κοινότητας. Ο λαός εκφράζει το κράτος, ο λαός εργάζεται, ο λαός φτιάχνει το εθνικό προϊόν, ο λαός φυλάσσει εθνική κυριαρχία και ο λαός μονάχα απολαμβάνει τα κοινωνικά αγαθά δίχως διαχωρισμούς και ξένες παρεμβάσεις.

Τα κοινωνικά αγαθά τού εθνικού κράτους είναι η στέγη, η εργασία, η τροφή, η παιδεία και η υγεία. Είναι το ταίριασμα τής πνευματικής και τής υλικής αυτοτέλειας και αυτογνωσίας, η πνευματική και η σωματική άσκηση που τηρούν απαρασάλευτες τις παραδόσεις και ωθούν την λαϊκή κοινότητα σε έργα δημιουργικά για την ίδια και αποτρεπτικά για τούς εχθρούς της. Όταν όμως τα κοινωνικά αγαθά παύουν να αποδίδονται στο λαό, ο λαός διαβιεί υπό αιχμαλωσία τυράννων που οφείλει να ανατρέψει.

Οι τυραννίες που δύνανται να προκύψουν στο διάβα τής εθνικής κοινότητος είναι δύο ειδών. Είναι η εσωτερική τυραννία κατά την οποία η οικονομία παραμερίζει το Έθνος και ασκεί η ίδια εξουσία επί τής περιουσίας του, περιουσία η οποία διαμοιράζεται, όπως τα ιμάτια τού Εσταυρωμένου Χριστού μας, μεταξύ προδοτών και βαρβάρων εισβολέων. Είναι επιπλέον η εξωτερική τυραννία που εισχωρεί με στρατούς και ψευδοκράτη κάτω από το πρόσχημα τού συμμάχου. Και στις δύο περιπτώσεις ενιαίος στόχος είναι η πτώση των τειχών τού εθνικού κράτους άνευ αντιστάσεως, από την αθεΐα και την παγκοσμιοποίηση.

Υπό διπλή τυραννία λοιπόν διάγει τον βίο του ο Ελληνισμός. Και τις δύο μορφές δουλείας μάλιστα τις έχει επιλέξει ο ίδιος, επιδεικνύοντας συμπεριφορά ιδανικού αυτόχειρα. Στην εσωτερική δουλεία ο τύραννος είναι ο μηχανισμός τής πολιτικής εξουσίας, ο κομματισμός που κομμάτιασε την φωνή τού Έθνους μέσα από την μειοδοτική διαγωνιστική διαδικασία που ακολουθούν τα κόμματα, προκειμένου να πάρουν την εύνοια τού ψευτοσυμμαχικού παράγοντα. Δίδουν ψίχουλα στον ψηφοφόρο, προσφέροντας πλούτο στα ξένα αφεντικά. Δίδουν λόγο στείρο μέσα από μια κάλπη, όπου οι εκλεκτοί του Έθνους συντρίβονται τεχνηέντως. Οι ήττες των πατριωτών σε Αυστρία και Ολλανδία αναδεικνύουν τού λόγου το αληθές.

Στην εσωτερική τυραννία λοιπόν η ομοιότητα των συναλλασσομένων με ξένα σπουδαστήρια, τράπεζες και στοές μασονικές ανάμεσα στους παλαιούς κοτζαμπάσηδες και τούς συγκαιρινούς πολιτικούς είναι απόλυτη και δεδομένη. Μα και στην εξωτερική τυραννία, ο αποκλεισμός τού Ελληνισμού από τόκους και λόγχες είναι εξίσου πανομοιότυπη. Κι αν στον καιρό τού Εικοσιένα το Έθνος μας λευτερώθηκε μερικώς με τα όπλα και σκλαβώθηκε στους τόκους και τούς πολιτικούς, στον δικό μας καιρό οι απόγονοι δωσίλογων ψευτορωμιών αντέστρεψαν τα πράματα. Πούλησαν Πατρίδα και πόρους και σπίτια ελληνικά, βάλανε τούς σιωνιστές τοκογλύφους στη φανερή εξουσία να απειλούν το λαό, βάλανε λαθρεποίκους σε σπίτια και σχολεία ελληνικά, βάλανε ελευθεριότητας και κιναιδισμού μαθήματα στα σχολειά και τούς στρατούς τούς ψευτοσυμμαχικούς και τούς τουρκικούς στη γεωπολιτική αυλή μας για εκφοβισμό των Ελλήνων.

Ποια λοιπόν είναι η διαφορά στον τρόπο τής υποδούλωσης τού Ελληνικού Έθνους παλαιότερα και στις μέρες μας; Υπάρχει άραγε καλή και υποφερτή υποδούλωση; Ένας λαός που δεν έχει διαμορφώσει πολιτισμό, που δεν έχει αξίες, που δεν έχει ίσως αυτοφυή ανάπτυξη, ίσως να ανεχόταν την κηδεμονία πρόσκαιρα. Διότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο, με προορισμό τον σεβασμό, το ήθος, την οικογένεια. Αλλά «κράτος» που στερεί από τούς πολίτες του το φάρμακο, που βγάζει Θεό, Αγίους και Ήρωες από την εκπαίδευση, που υποβάλλει σε οικονομική κηδεμονία την Εθνική Άμυνα και την πρώτη κατοικία, «κράτος» που αναγκάζει το λαό του να μεταναστεύσει, για να έρθει η ξενοκρατία να βάλει αλλογενείς και αλλοθρήσκους στη θέση του δεν είναι κράτος, αλλά μισέλλην για ανατροπή επαναστατική.

Έλληνες έχουν φύγει από τον κόσμο τούτο, διότι δεν έχει βρεθεί εγκαίρως ή και καθόλου θέση σε ένα νοσοκομείο και σε μια εντατική. Έλληνες έχουν βρεθεί δίχως στέγη, στο δρόμο, να κοιμούνται με μόνη προστασία μια απλή κουβέρτα. Έλληνες έχουν χάσει τη ζωή τους αυτοκτονώντας για λόγους αξιοπρέπειας, σε μια εποχή που απουσιάζουν άξιοι και αξίες. Έλληνες έχουν χάσει από τη ζεστή αγκάλη τα ικανά παιδιά τους που πάνε σε ξένες χώρες για εργασία, γιατί η δική μας χώρα δεν τούς ανήκει…

Κράτος είναι μονάχα εκείνο που είναι εθνικό. Λεύτερο κράτος είναι το εθνικό κράτος που τειχίζει το λαό, την φυλή από ξένες επιρροές και σμιλεύει την ενότητα τής φυλής για προκοπή και ισχύ ταυτόχρονα. Ελεύθερος είναι ο λαός που βαστάει άσβεστη την κανδύλα τής Πίστης, με την φλόγα να καίει τα σωθικά με τον πόθο να μείνουν ασύλητα τα προσκυνήματα και να επιστρέψουν ελληνικές πατρίδες στην Μητέρα Πατρίδα. Τα αγαθά τής γης να βγαίνουν από ελληνικά χέρια και να αποδίδονται σε Έλληνες. Η γνώση Ορθοδοξίας και Πολιτισμού να πλάθει ελληνόπουλα με υψηλές και τίμιες φιλοδοξίες. Η υγεία τού λαού να προσφέρεται ως δώρο τού μόχθου εκείνων που στηρίζουν την ιερή Ελλάδα.

Το ελεύθερο εθνικό κράτος δεν είναι αντικείμενο μήτε διεθνών πλειστηριασμών μήτε κομματικών παιγνίων μήτε ξένης εισβολής. Το αληθινά ελληνικό κράτος ανήκει στο ελληνικό αίμα, στον πιστό Έλληνα, στον εργατικό Έλληνα, στον πολεμιστή Έλληνα, στον Έλληνα που δαπανά τούς εθνικούς πόρους στην λευτεριά τής εθνικής γης που μετριέται πρώτα με τής καρδιάς το πύρωμα και με το αίμα κι ύστερα με την έκταση αυτής.

Η Ελλάς έχει Μέγα Βασιλέα τον Χριστό. Έχει ένδοξη ιστορία που μάς ωθεί να εργαστούμε, να πολεμήσουμε και να νικήσουμε για να πλατύνουμε τα αγαθά που μάς ανήκουν, κοινωνικά, πνευματικά και εδαφικά. Κι αυτή η Ελλάδα έχει μια και μόνη Χριστιανική και Εθνικιστική Διοίκηση και Κοινωνία. Ολάκερη η Ελλάδα μια και μόνη παράταξη.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ