Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

ΑΘΗΝΑ 28-6-2017.

Βιώσιμο κράτος είναι εκείνο που καλύπτει την εσωτερική αγορά αγαθών με τούς εθνικούς του πόρους. Λειτουργικό κράτος διαθέτει η εθνική κοινότητα που ρυθμίζει την κατανάλωση και τα κρατικά έξοδα με την παραγωγική εργασία και το συναφές εθνικό εισόδημα. Είναι η λεγόμενη παραγωγική οικονομία εκείνη που στηρίζει και χρηματοδοτεί τις υπηρεσίες και όχι η εικονική οικονομία των υπηρεσιών και των μηδενικών οικονομικών αποτελεσμάτων.

Η έννοια τού μηδενικού χρέους δεν υφίσταται σε καμία περίπτωση, μηδέ εξαιρουμένου τού πλέον αναπτυγμένου κράτους στον κόσμο. Διότι το χρέος υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι συνέπεια είτε ανθρωπίνου λάθους είτε αρνητικών φυσικών συγκυριών. Αλλά λάθος αποφάσεις και ενέργειες δεν κάνει μονάχα εκείνος που είναι τεμπέλης ή αποβιώσας. Και οι κακές καιρικές συνθήκες ή ένας πόλεμος ούτε προβλέπονται πάντα ούτε αφήνουν ανεπηρέαστη την οικονομία. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα έξοδα υπερκαλύπτουν τα έσοδα και το χρέος είναι το λεγόμενο υγιές που απαιτεί διορθωτικές παρεμβάσεις εκ μέρους τού κράτους.

Εκτός όμως τού συγκυριακού υγιούς χρέους, υπάρχει και το προσχεδιασμένο δόλιο χρέος. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις που τα «λάθη» τής πολιτικής ηγεσίας είναι σκόπιμα και οι ζημίες δημιούργημα ενός πολέμου ακήρυχτου με καθαρά οικονομικούς όρους. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις τής φορολόγησης που υπερβαίνει το διαθέσιμο εισόδημα, στον τραπεζικό υπερδανεισμό, στην κρατικοποίηση τής ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, στην εκχώρηση τής εγχώριας παραγωγής αντί εισροής ξένου και εικονικού χρήματος. Το παρεπόμενο χρέος αυξάνεται και πνίγει το κράτος για να αφανιστεί το έθνος.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η οικονομία εμφανίζεται ως ο καθρέπτης τής εθνικής κοινότητας. Στις ελεύθερες εθνικές κοινότητες το χρήμα βγαίνει από τον ιδρώτα τού λαού και η οικονομία αυτή είναι το μέσον που υπηρετεί την αυτάρκεια και την ανάπτυξη τού κράτους. Στις σκλαβωμένες εθνικές κοινότητες το χρήμα αφαιρείται από έναν λαό καταματωμένο που εργάζεται για μια τυραννική εξουσία και η οικονομία έχει καταλάβει την εξουσία και την κυριαρχία ενός ανύπαρκτου κράτους. Διότι αν η πολεμική σκλαβιά είναι πρόσκαιρη, η οικονομική σκλαβιά είναι μακρόβια και μετατρέπει τον άνθρωπο σε ραγιά με υποχρεώσεις ψεύτικες.

Όταν οι συντελεστές τής εργασίας απομακρύνονται από την εθνική κοινότητα και δεσμεύονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς, τότε το κράτος πρέπει να καταλυθεί. Είτε θα υπαχθεί σε νέα και υπερεθνικά πλαίσια γενόμενο αποικία χρέους είτε θα ανατραπεί η βλαπτική καθεστηκυία τάξη από τον νόμιμο ιδιοκτήτη τού κράτους, την όμαιμη λαϊκή και φυλετική κοινότητα. Διότι στην περίπτωση τού δόλιου και επαχθούς χρέους, οι ευθύνες ανήκουν στην ιδιωτική καθεστωτική συμμορία που το δημιούργησε. Εθνικό χρέος είναι μόνο το υγιές και συγκυριακό χρέος που καλύπτεται από τις οικονομικές θυσίες και την εργασία τού λαού.

Υγιές χρέος για να αντιληφθούμε με ζωντανό παράδειγμα την σχέση χρήματος και εργασίας είχε η Ελλάς στα χρόνια των εθνικών κυβερνητών Ιωάννη Μεταξά και Γεωργίου Παπαδοπούλου. Δεν είναι ασφαλώς ζήτημα υπερκαταναλωτισμού και απόλυτου πλούτου, αλλά ζήτημα πλήρους καλύψεως των ζωτικών αναγκών και σωστής διαχείρισης.

Στις ανωτέρω χρονικές περιόδους, η κάλυψη των δαπανών τροφής, υγείας, παιδείας και άμυνας προέκυπτε από τη λειτουργία τής πρωτογενούς και τής δευτερογενούς παραγωγής που κάλυπταν με τη σειρά τους το εμπόριο και τα σπίτια. Ήταν το χωράφι, η αλιεία και το εργοστάσιο που σίτιζαν το λαό και η συναλλαγή των προϊόντων τους που μετατρεπόταν σε χρήμα. Ο δε λαός ταυτιζόταν με το κράτος και οι απαιτήσεις του υπερίσχυαν και μηδένιζαν τούς τοκογλυφικούς μηχανισμούς, διαγράφοντας τα παρασιτικά χρέη.

Στην περίπτωση τής αστικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, το ψευδοκράτος των ψευτορωμιών πολιτικάντηδων εγκατέλειψε τις υποδομές τής επαρχίας, μεταφέροντας αυτές στις μεγαλουπόλεις. Απέσυρε τον βιομηχανικό παράγοντα, εκτόξευσε τις αγροτικές δαπάνες σε απαγορευτικό για την τσέπη τού επαρχιώτη επίπεδο, συρρίκνωσε δραματικά τις υπηρεσίες υγείας. Δέσμευσε τον πλούτο τής χώρας στα κρατικά τρωκτικά και χορήγησε δόλιες επιδοτήσεις στον φτωχό λαό, αποκρύπτοντας την προέλευση αυτών. Και όταν οι επιδοτήσεις εξαντλήθηκαν, ήρθαν τα δάνεια, η εγκατάλειψη των εστιών και η αστυφιλία. Το επόμενο βήμα ήταν η μετατροπή τού χρέους των τρωκτικών σε δήθεν εθνικό χρέος.

Ο Μεταξάς και ο Παπαδόπουλος στηρίχτηκαν στην φυσική τάξη πραγμάτων μέσα στην εθνική κοινότητα. Μαθαίνεις, παράγεις, αμύνεσαι. Αντιλαμβάνεσαι το ιστορικό πλαίσιο τής Πατρίδος σου, αναπτύσσεις τις δεξιότητές σου και την ενέργεια την φυσική, αποκτάς νοοτροπία νοικοκύρη και αυτεξούσιου προσώπου, ανατροφοδοτείς τις πηγές και τούς πόρους τής Πατρίδος, εργάζεσαι για να δημιουργήσεις και πολεμάς για να προστατεύσεις. Η εργατική τάξη και οι ένοπλες δυνάμεις αποτελούν τη φυσική αριστοκρατία τής Ελληνικής Φυλής.

Παράλληλα στηρίζεσαι στην πληθυσμιακή υπεργεννητικότητα και στην ισόρροπη ανάπτυξη τού κοινωνικού ιστού. Περισσότερα αγαθά, περισσότερα ελληνικά χέρια, εθνική επάρκεια, φυλετική συνέχεια. Αυξάνεσθε και πληθύνατε και κυριεύσατε την ευλογημένη γη σας, όπως λέει και ο Πατέρας Θεός. Και φυσικά, πρέπει ο ενεργός πληθυσμός, οι εργαζόμενοι να είναι περισσότεροι από τούς μη ενεργούς και οι νέοι να είναι περισσότεροι από τούς πρεσβύτερους. Διότι τα νιάτα ανθοβολούν τη γη και αποθηκεύουν τούς καρπούς για την δική τους οικογένεια και τις ύστερες ηλικίες.

Οι δε περιφέρειες τού κράτους πρέπει να είναι όλες ανεξαιρέτως γεμάτες με λαό, εργασία, παιδεία και υγεία, στο ίδιο μεταξύ τους ποσοστό. Διότι εάν υπάρξει κενό, τότε θα συμβεί ό,τι συμβαίνει με τον άνθρωπο όταν κάποια ζωτικά του όργανα πάψουν να λειτουργούν. Θα εισρεύσουν στον οργανισμό ξένοι ιογενείς παράγοντες, οι δε μηχανισμοί αναζωογόνησης θα νεκρώσουν. Διότι ο φυσικός και ο ορυκτός πλούτος βρίσκονται στην ύπαιθρο χώρα και όχι στα τσιμέντα των μεγαλουπόλεων.

Υγιές είναι το εθνικό κράτος που επιβιώνει ακόμη και στις πλέον δύσκολες πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις. Στις δε ανθηρές περιόδους επενδύει στις ψυχές των δικών του ανθρώπων, φροντίζοντας την μεγέθυνση τής παραγωγικής αλυσίδας και την διεθνή οικονομική παρουσία τού Έθνους.

Το χρήμα υπηρετεί τούς εθνικούς σκοπούς. Ο λαός απολαμβάνει τούς καρπούς που παράγει με πλήρη πρόσβαση στις υπηρεσίες τού κράτους που τού ανήκει. Και η γεωπολιτική του παρουσία υποστηρίζεται από την στήριξη και την εργασία σύμπαντος τού οικουμενικού ελληνισμού. Τότε η οικονομία είναι εθνική και το κράτος οπωσδήποτε Εθνικοκοινωνικό.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Η ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ

ΑΘΗΝΑ 25-6-2017.

Βάλθηκαν οι «σπουδαίοι» τού χρήματος και οι λάτρεις των διαβολικών δυνάμεων και τής σαρκός να επιβάλλουν σε ολάκερη την ανθρωπότητα την νέα τάξη πραγμάτων. Να επιβάλλουν τυραννικά την κακοπλασία τής ομοιομορφίας ανόμοιων καταστάσεων και ψυχών. Το είπαν νέα τάξη. Διότι η παλαιά και φυσιολογική τάξη πραγμάτων, η Θεία Δημιουργία και η Φυσική Νομοτέλεια ακολουθούν την συνάφεια εδάφους και ψυχών με γνώμονα κοινή καταγωγή και πολιτισμικά ήθη, τη διάπλαση επομένως τού Έθνους αποκλειστικά με τις ενέργειες τής Φυλής.

Το οργανωμένο και ευνομούμενο κράτος συγκροτείται από καταβολής κόσμου με βάση κοινά προσδιοριστικά στοιχεία, κοινές ανάγκες και κοινές επιθυμίες. Είναι η κοινή φυλή, η κοινή γλώσσα, η κοινή θρησκεία και ο κοινός πολιτισμός. Χτίστης τής εθνολογικής τάξης και εξάπλωσης, ρυθμιστής τής σχέσεως εδάφους και λαών είναι ο Πατέρας των ανθρώπων Θεός. Μα και ο ίδιος ο άνθρωπος αναζητά την δική του οικογένεια, την όμαιμη συλλογική κοινότητα με την οποία συνδέεται μέσα από κοινούς αξιακούς κώδικες ώστε να εξελιχτεί, να προστατευτεί, να αναπτυχθεί.

Ο περιβαλλοντικός παράγοντας επιπρόσθετα επενεργεί στην διαμόρφωση τού έθνους και τής ανθρώπινης οντολογίας. Το κλίμα διαμορφώνει την ανατομία και την ανθρωπογεωγραφία τής φυλής. Η δε φυλή είναι η ανθρώπινη κοινότητα που διαθέτει ομοιόμορφα εξωτερικά μα και εσωτερικά χαρακτηριστικά. Τα εξωτερικά τα δομεί η φύση που περιβάλλει την κοινότητα. Τα δε εσωτερικά χαρακτηριστικά τα δομεί ο χαρακτήρας και το πολιτισμικό υπόβαθρο τού λαού. Αυτή ακριβώς η εξέλιξη τοποθέτησε τούς λευκούς στην Ευρώπη, τούς μαύρους στην Αφρική, τούς κίτρινους στην Ασία. Δεν ανέπτυξε την πληθυσμιακή εξάπλωση καμία καταναγκαστική πρακτική όπως λέγουν οι δήθεν αντιρατσιστές τύραννοι.

Τα δε έθνη σχηματίστηκαν με την πρώιμη συνύπαρξη, την βιολογική συνάφεια και την ανάπτυξη ενιαίων τρόπων διαλόγου και επιδιώξεων. Είναι οι πατέρες τής λαϊκής κοινότητος, ο λατρευτικός Θεός και τα ιερά, είναι η πρωτογενής ανάπτυξη τής ομιλούσης και καταγεγραμμένης γλώσσας, η ενιαία ιστορική διαδρομή και η συνύπαρξη τού αυτόχθονα λαού από το λυκαυγές τής ανθρωπότητας στον εστιακό του χώρο. Ενώ λοιπόν η Φυλή είναι ο εσωτερικός κόσμος, ο ζωτικός εσωτερικός οργανισμός, ο κυτταρικός ιστός τής όμαιμης λαϊκής κοινότητος, το Έθνος είναι ο εξωτερικός κόσμος, η προσωπικότητα, το Σώμα τής Πολιτείας που νομοθετεί κανόνες και πράττει έργα που χαρακτηρίζουν και διακρίνουν την Εθνική Κοινότητα από τις υπόλοιπες.

Η φύση και η δημιουργία λοιπόν των εθνών είναι ζήτημα δομικής συγκρότησης και συναντίληψης. Το έθνος είναι το αποτέλεσμα τής ελεύθερης επιλογής τού λαού στο χώρο και την ιστορική διαδρομή κοινού βίου και επέκτασης μέσα από τη συνεύρεση, την εργασία και τον αγώνα των ανθρώπων του. Ο οικογενειακός δεσμός, τα προσκυνήματα, το έδαφος και οι φυσικοί πόροι συσπειρώνουν τη φυλή ως αρραγές λαϊκό μέτωπο, μια αδιάσπαστη πολεμική φάλαγγα που πυργώνει την πολιτεία, αποτρέποντας την εισδοχή ξένων εισβολών και επιδιώξεων.

Η μετανάστευση υπάρχει ως έννοια μόνον στην αρχική συγκρότηση τού κόσμου και στην πολιτισμική ανταλλαγή, στην ανάπτυξη δηλαδή δεξιοτήτων και την πρόσκαιρη οικονομική υποστήριξη. Δεν είναι μόνιμος τρόπος βιωτής ούτε τροποποιητικό και διαλυτικό μέσο ανάπτυξης τού κοινωνικού ιστού. Είναι κάλυψη κάποιου κενού ή δυσχερής μετατόπιση που αφορά ατομικό και όχι συλλογικό συμφέρον, με αρχή και τέλος χρονικής διαδρομής. Τα έθνη πλάστηκαν για να παραμένουν στον τόπο τους και να συνεργάζονται από τις εστίες τους και όχι να λαμβάνουν το ένα τον τόπο τού άλλου, ακυρώνοντας τον λόγο τής ύπαρξης τους.

Η σύμπτυξη όμορων λαών σε καινοφανή κράτη και η ομογενοποίηση των λαών κάτω από τη μορφή υπερκρατικών οργανισμών, σε ηπειρωτικό ή παγκόσμιο επίπεδο, είναι μια παράνομη και δόλια διαδικασία που το Εθνικοκοινωνικό μας Κίνημα την απορρίπτει καθ’ ολοκληρία. Μορφώματα ομοσπονδιακής μορφής δίχως κοινή ιστορική διαδρομή και με ανομοιογενείς πληθυσμούς δεν πρόκειται να λογιστούν σαν κράτη αλλά σαν επικίνδυνες τεχνητές ενώσεις.

Οι πληθυσμοί έχουν κάθε δικαίωμα να διατηρήσουν ή να επανακτήσουν την αυτοτελή και ανεξάρτητη ύπαρξή τους. Επί παραδείγματι, η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελλάδα, το Κοσσυφοπέδιο είναι Σερβία, η Κριμαία είναι Ρωσία με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον, ο Πόντος και πάσα ιστορικά και πληθυσμιακά ελληνική γη είναι Ελλάδα. Η δε Πατρίς των Ελλήνων είναι η Ελλάδα και όχι η Ευρώπη ή η Παγκοσμιοποίηση.

Ελλάς λοιπόν σημαίνει ελληνικό αίμα, ελληνική γη και ορθοδοξία. Η διασύνδεση των ελληνικών κοινοτήτων ανάμεσα στην Μητρόπολη, την γεωπολιτική αυλή και την ομογένεια είναι ιερός δεσμός που δρα καταλυτικά στην διαμόρφωση κοινής εργασίας, κοινών αποφάσεων και εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Το δόγμα είναι εξαιρετικά απλό. Κάθε Έλλην και μια Ελλάδα. Δεν δεχόμεθα εξωτερικές παρεμβάσεις και δεν παραχωρούμε καμία ελληνική κοινότητα. Η οικουμενικότητα τού πολιτισμού και τής πίστης μας είναι μια αλήθεια που διασφαλίζεται με την καθοδήγηση τής ελληνικότητας.

Κάποιοι λοιπόν κινούνται με γνώμονα την αρρωστημένη παγκοσμιοποίηση τής ενιαίας παγκόσμιας εξουσίας σε πολιτικό και θρησκευτικό επίπεδο. Είναι οι σιωνιστές νεοταξίτες και οι απάτριδες και άθεοι διεθνιστές. Εμείς οι Ορθόδοξοι και Πατριώτες Έλληνες, Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές, κινούμαστε με γνώμονα την Θεία Αλήθεια και τον Πανελληνισμό, την φυσικότητα και την ελευθερία των εθνικών κοινοτήτων και λαών και επομένως τού Ενωμένου Ελληνισμού. Στο εσωτερικό τού Εθνικού Κράτους υπερισχύει καταλυτικά το Δίκαιο τού Αίματος. Αυτό τούτο το Δίκαιο τού Αίματος εθνικοποιεί στον περίγυρο τού Ελληνισμού το Δίκαιο τού Εδάφους.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΑΘΗΝΑ 21-6-2017.

Το κράτος είναι το σπίτι τού λαού και ο εργαζόμενος λαός είναι ο νοικοκύρης που συντηρεί το σπίτι. Ο νοικοκύρης είναι ο αρμόδιος να θέσει τούς κανόνες και να διοικήσει με συνέπεια και εργασία τον Οίκο τής Φυλής. Λαός και Φυλή συνθέτουν την όμαιμη λαϊκή κοινότητα, το Έθνος δηλαδή. Και το Έθνος ανήκει μονάχα στους εργάτες και τούς πολεμιστές που φτιάχνουν το ψωμί και την άμυνα τού κράτους. Αυτοί και μόνον δύνανται να ρυθμίσουν τις εργασιακές σχέσεις.

Μονάχα το οργανωμένο και αυθύπαρκτο εθνικό κράτος διαθέτει εργατικό δίκαιο επαρκές. Διότι το κράτος αυτό στηρίζει στα παιδιά του την βιωσιμότητα τής Εθνικής Κοινότητος. Δεν χρειάζεται υπερασπιστές τού λαού. Δεν έχει ανάγκη τούς συνδικαλιστές των κομμάτων που διαιρούν τούς εργάτες σε χωριστά συμφέροντα και βιλαέτια. Είναι το ίδιο το Εθνικό Κράτος συνδικαλιστής και ρυθμίζει ως δικό του ζωτικό παράγοντα την απόδοση τού οικονομικού αποτελέσματος στην παραγωγική βάση που το δημιουργεί.

Ήταν ο Εθνικοκοινωνιστής Εθνάρχης Ιωάννης Μεταξάς που επί τού εθνικού καθεστώτος τής 4^ης Αυγούστου 1936 ρύθμισε την σχέση ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο, όπως αντιστοίχως ρύθμισε τη σχέση ανάμεσα στο παραγόμενο προϊόν και την οικονομική αντιπαροχή. Μέσα σ’ αυτά ακριβώς τα πλαίσια, ο Μεταξάς κατόρθωσε σε συνεννόηση με τούς εκπροσώπους των εργαζομένων να φέρει την οκτάωρη απασχόληση, τις υπερωρίες, τις εργασιακές συμβάσεις, το ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, το ΙΚΑ και άλλα τινά παρεμφερή.

Ο Ιωάννης Μεταξάς έχτισε λοιπόν εργατικό δίκαιο εκ τού μη όντος. Φιλοσοφία τού Εθνικού Κυβερνήτη ήταν η ίδια φιλοσοφία που διέπει διαχρονικά την ιδεολογία τού Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού, δηλαδή η ενότητα, η σύμπνοια και η συνεργασία ολόκληρης τής ελληνικής κοινωνίας γύρω από έναν κοινό σκοπό. Είναι αυτό που λέμε και ζητούμε εμείς οι Εθνικοκοινωνιστές ότι πρέπει Πολιτεία και Πολίτες να αποκτήσουν κοινούς σκοπούς και να επιτύχουν κοινά αποτελέσματα. Ανάπτυξη επάνω στην παραγωγική αυτάρκεια τού λαού και την οικονομική αυτοσυντηρησία τού Έθνους, αποκλειστικά πάνω στους δικούς του πόρους.

Για να επιτύχει το κράτος τούς σκοπούς του, οφείλει να καλύψει τις ανάγκες του σε έμψυχο και υλικό δυναμικό, δίχως κενά και εξαρτήσεις. Τα αγαθά που παράγει πρέπει να αποδώσουν χρηματική αξία τόση, ώστε να καλύψει τις ανάγκες του σε επισιτισμό, υπηρεσίες και υποδομές. Να καταναλώνει τα απαραίτητα. Να αξιοποιήσει τούς φυσικούς πόρους, ορυκτούς και υδρογονάνθρακες και στον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο, στην δημιουργία εργατικών θέσεων και ενέργειας. Να χρηματοδοτεί υγεία, παιδεία, άμυνα και κρατικές υπηρεσίες στον βαθμό τής οικονομικής συμβολής τού λαού, στο ίδιο επίπεδο, διάφανα και ισότιμα.

Δεν μπορείς να μιλάς μήτε για εργατικό δίκαιο μήτε για δίκαιο κράτος, όταν συντηρείς υπεράριθμο προσωπικό στο δημόσιο εν σχέση με τον ιδιωτικό τομέα ούτε όταν πολιτικοί, ολιγάρχες, προπαγανδιστές και συνδικαλιστές κερδίζουν πλούσιες παροχές άνευ παροχής αντάξιου ή και μηδενικού έργου. Δεν μπορείς να μιλάς για δίκαιο κράτος, όταν ξεπουλάς τούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους και τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, γη, βιομηχανία, ενέργεια, στα χέρια ανταγωνιστικών τού Ελληνισμού συμφερόντων. Δεν μπορείς να είσαι κρατική αρχή, όταν διχάζεις τον εργαζόμενο λαό και όταν τον αντικαθιστάς με ξένα εργατικά χέρια και διεθνείς τοκογλύφους.

Το ψευτορωμέϊκο παρέδωσε την διαχείριση τής οικονομίας στους σιωνιστές δανειστές που ονόμασε σωτήρες, συμμάχους, σε κάποιες περιπτώσεις και επενδυτές. Έθεσε το χρήμα επάνω από την βιωσιμότητα τού λαού και την ασφάλεια τού Έθνους. Καταρράκωσε την αξιοπρέπεια των Ελλήνων που ψάχνουν εργασία στα ξένα, μαραζώνουν στην ανεργία και χάνουν σπίτι και γη. Αλλά αυτοί οι Έλληνες, αυτή η γη, αυτό το σπίτι είναι η Πατρίδα και όχι οι πολυεθνικές, όχι το κομματικό ρουσφέτι, όχι η παγκοσμιοποιημένη νοητή φυλακή.

Το ψευτορωμέϊκο πρέπει να φύγει από τη μέση μαζί με την ξενοκίνητη αστική δημοκρατία του. Να χτίσουμε ένα νέο, ένα αληθινό κράτος, ένα αληθινά ελληνικό κράτος. Το νέο αυτό κράτος είναι ένα εθνικό, λαϊκό και φυλετικό κράτος. Αυτό το εθνικολαϊκό και φυλετικό κράτος είναι συνακόλουθα κοινωνικό και εργατικό κράτος. Φτιάχνουμε λοιπόν ένα κράτος που απαρτίζεται από το ελληνικό αίμα και το ενεργό παραγωγικό πληθυσμό. Δίδουμε εργασία σε όλους όσους το επιθυμούν. Φτιάχνουμε ασφαλείς συνθήκες. Και συνεχίζουμε μονάχα με όσους αγαπούν Πατρίδα και Έθνος, απομακρύνοντας οκνούς, προδότες και ξενοκρατία.

Η συμφωνία Πολιτείας, εργαζομένων και εργοδοτών σε ένα κοινό πλαίσιο δράσης είναι απαραίτητη και συμπεφωνημένη βάση. Ισοσκέλιση οικονομικών αξιών και παραγωγικής διαδικασίας. Σύνδεση χρήματος και αγαθών, αυτό που λέγεται πραγματική οικονομία και όχι εικονική, όχι δηλαδή οικονομία τού χρηματεμπορίου και των στείρων υπηρεσιών. Απασχόληση των Ελλήνων και εξάλειψη τής ανεργίας, αποκλείοντας την είσοδο ξένων εργατών και αγαθών. Κάλυψη των εσωτερικών αναγκών απόλυτη. Ο δε ξένος επενδυτικός παράγοντας έπεται τού ελληνικού και αφού δίδει εργασία αποκλειστικά σε Έλληνες.

Ουδεμία εργασιακή θέση χάνεται για λόγους κερδοσκοπικούς. Το δημοσιονομικό αποτέλεσμα ακολουθεί την απασχολησιμότητα και την φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων, με πλήρες ανταποδοτικό όφελος. Το εθνικό εισόδημα αναλίσκεται επί ωφελεία των παροχών σε υγεία, παιδεία, εργασία και άμυνα, εντός τής ελληνικής επικράτειας.

Το ωράριο εργασίας παραμένει στα πλαίσια τού οκταώρου, με πλήρη και χωριστή αμοιβή των επιπλέον ωρών. Οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των εργασιακών χώρων ρυθμίζονται σε συνεργασία εργοδοσίας και εθνικού εργατικού κράτους. Κάθε ελληνική πρόσληψη στηρίζει εκ τού κράτους τον εργοδότη και πάσα απώλεια ελληνικής θέσης εις χείρας τρίτων τον αποστερεί πάσης στηρίξεως.

Ο τριτογενής οικονομικός τομέας τού εμπορίου και των υπηρεσιών συνδέεται άμεσα και στηρίζεται από την υγιή ανάπτυξη τού πρωτογενούς παράγοντα τής αγροτικής οικονομίας και τού δευτερογενούς τής βιομηχανίας και τής βιοτεχνίας. Από τής γης και τής θαλάσσης άρχεσθαι και προς την κοινωνία καταλήξατε. Ο γεωργικός, ο κτηνοτροφικός, ο αλιευτικός, ο ενεργειακός παράγοντας, το εργοστάσιο, τούτοι είναι οι κινητήριοι μοχλοί, προστατευόμενοι στην απόδοση και την ιδιοκτησία σε χέρια ελληνικά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο στηρίζονται και οι δημόσιες υπηρεσίες ομοίως σε κάθε περιφέρεια και στο έμψυχο δυναμικό που αντιστοιχεί στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.

Ο τραπεζικός παράγοντας διαφυλάττει το εθνικό εισόδημα υπό τον πλήρη έλεγχο τού εθνικού κράτους. Ενισχύει την εργασία, την παραγωγή και την ελληνική επιχειρηματικότητα. Τα δε ασφαλιστικά δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων σε παροχές και εργασιακό βίο ρυθμίζονται με βάση την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και τις βιολογικές αντοχές των εργαζομένων. Θέλουμε κράτος που ανήκει σε κείνους που το χτίζουν. Και αυτό το κράτος είναι εθνικιστικό.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ

ΑΘΗΝΑ 18-6-2017.

Τα ζητήματα τής εθνικής ασφαλείας ενός βιώσιμου κράτους σχετίζονται άμεσα με την εθνική ακεραιότητα, με την ύπαρξη ζωνών ασφαλείας πέριξ τού κράτους και με την ισχύ των ενόπλων του δυνάμεων. Να είναι το κράτος πλήρως απελευθερωμένο, δίχως αιχμάλωτα εδάφη. Να ασκεί τον γεωπολιτικό έλεγχο στα γειτονικά του εδάφη. Και να διαθέτει στρατιωτική και εξοπλιστική ισχύ πυρός σε ξηρά, αέρα και θάλασσα, έναντι οιασδήποτε απειλής.

Είναι προφανές λοιπόν ότι βιώσιμο είναι αποκλειστικά και μόνον το εθνικό κράτος, το κράτος εκείνο που στελεχώνεται από την όμαιμη λαϊκή και φυλετική κοινότητα και ενεργεί πάντα με γνώμονα τα εθνικά του δίκαια και συμφέροντα. Το ασφαλές κράτος δεν βαφτίζει ποτέ τούς κατακτητές εθνικών εδαφών και τούς γεωπολιτικούς ανταγωνιστές του ως φίλους, διότι έχει μέγιστο φίλο το δίκαιο και το αίμα του, τούς δικούς του ανθρώπους. Και ακόμη διότι φροντίζει πάντα την δική του γεωπολιτική υπεροχή ως Μεγάλη Δύναμη.

Η Ελλάς έως σήμερα είναι το μοναδικό κράτος τού κόσμου που γειτνιάζει με τόσα πολλά τεχνητά κράτη, με μορφώματα που εστιάζονται επάνω σε σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη. Τα άλλα κράτη που διαθέτουν λιγότερα προς απελευθέρωση εδάφη είναι η Σερβία και η Ρωσία. Η Ελλάς οφείλει πάραυτα να προσδιορίσει με σαφήνεια, με χαρτογράφηση περιοχών και με καταγραφή στην χάρτα αξιώσεων τής εξωτερικής της πολιτικής, τα διεκδικούμενα εδάφη. Ήτοι Βόρειος Ήπειρος, Βόρειος Μακεδονία ( εντός Σκοπίων ), Αν. Ρωμυλία ( εντός Βουλγαρίας ), Α. Θράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Ιωνία, Πόντος. 

Η Ελλάς έχει έναν επιπλέον λόγο να φροντίσει την εθνική της ασφάλεια. Είναι τα απολύτως απαραίτητα γεωστρατηγικά περάσματα που ελέγχουν την μεταφορά στρατευμάτων και εμπορευμάτων προς όλες τις ηπείρους και τις θάλασσες. Είναι ακόμη ο τεράστιος ορυκτός και υποθαλάσσιος πλούτος των εδαφών, κυρίως των βόρειων, και όλων των θαλασσών μας, Ιόνιο, Αιγαίο, Α. Μεσόγειος. Χρυσός, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, όσμιο, ουράνιο, είναι ορισμένα στοιχεία τού πλούτου τής δήθεν πτωχευμένης Ελλάδος που έχει τεθεί σε οικονομική κηδεμονία και ξένο στρατιωτικό έλεγχο.

Είναι σαφές λοιπόν ότι η Ελλάς έχει χίλιους λόγους ώστε να φροντίσει να γίνει ακατάρριπτη στρατιωτική δύναμη. Η βιωσιμότητα τού Ελληνικού Έθνους συμπλέει με την ύπαρξη αφθονίας πρώτων υλών που μάς επιτρέπει να αναπτύξουμε ισχυρή πολεμική βιομηχανία για την παραγωγή κατάλληλου και απολύτως ελεγχόμενου από ελληνικά χέρια οπλισμού. Είναι σημαντικό ζήτημα σε μια εποχή που η τεχνολογία παρέχει τη δυνατότητα όπλων μεγάλου βεληνεκούς και ακρίβειας στόχευσης, να αποκτήσουμε ελληνικά όπλα. Διότι το να έχεις ελληνικά όπλα σημαίνει αμέσως δύο πολύ σημαντικά πράματα. Πρώτον, έχεις διαρκή επάρκεια όπλων δίχως εξαγωγή συναλλάγματος. Και δεύτερον, τα κουμπιά τής στόχευσης τα έχεις μονάχα εσύ και δεν μπορεί κανείς να σε πλήξει εκ των έσω.

Η Πατρίδα μας έχει γνωρίσει στους χρόνους τής ξενοκίνητης αστικής δημοκρατίας και εν μέσω ακόμη τής τεχνητής οικονομικής κρίσης τρεις πολύ σημαντικές γάγγραινες που πλήττουν καίρια την εθνική της ασφάλεια και την ζωή τού Ελληνικού Έθνους. Είναι κατ’ αρχήν η δραματική περιστολή των εξοπλιστικών προγραμμάτων και επιπλέον η σχεδόν ολοκληρωτική εξαφάνιση τής εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας. Οι στρατιωτικές μας ζώνες υπολειτουργούν και τελούν απλώς προς συντήρηση των μενόντων στρατιωτικών μέσων. Ακόμη και τα ξένα στρατιωτικά προγράμματα κόβονται από τα μνημόνια των τοκογλύφων, ενώ παρέχεται από τούς σιωνιστές εμπόρους των εθνών η δυνατότητα και η εντολή προς τούς προδότες πολιτικούς να περιστείλουν τις αμυντικές δυνατότητες τής Ελλάδος.

Την ίδια στιγμή όμως ο χάρτης τής χερσονήσου τού Αίμου βαίνει προς βέβαιο μετασχηματισμό και αλλαγή συνόρων. Τα Σκόπια που στήθηκαν από τούς ψευτοσυμμάχους για την αρπαγή των ελεύθερων μακεδονικών εδαφών μας, διαλύονται μεταξύ αλβανικού και σλαβικού παράγοντα. Η Ελλάς απαγορεύεται να απουσιάσει. Το Μοναστήρι και ολάκερη η Βόρεια Μακεδονία είναι και θα ξαναγίνει Ελλάς. Επιπλέον, στη Θράκη και τα Δωδεκάνησα οι Τούρκοι πράκτορες εκτουρκίζουν τούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Και τέλος, οι εισερχόμενοι λαθρομετανάστες πρέπει να εξαλειφθούν, διότι αποτελούν τουρκικές λόγχες.

Το Εθνικοκοινωνικό μας Κίνημα δεν θα επιτρέψει στην οικονομία και στον πλαστό ανθρωπισμό να κάνουν κουμάντο στη ζωή τού Ελληνισμού. Αυτοί που μάς θέλουν ένα πολυφυλετικό και χρεοκοπημένο μόρφωμα δίχως σύνορα, στην διοίκηση τής παγκόσμιας διακυβέρνησης, πρέπει να ανατραπούν και θα ανατραπούν. Τα σχέδια τής παγκοσμιοποίησης θέλουν παγκόσμια χρεοκοπία και παγκόσμιο πόλεμο. Οι ψευτοσύμμαχοι ήδη χαρακτηρίζουν επικίνδυνη την έννοια τού εθνικού κράτους. Επομένως η θέση τής Ελλάδος είναι αυτή τής στρατιωτικής ηγεμονίας στο στρατόπεδο των Εθνικών Κρατικών Δυνάμεων.

Είναι απολύτως αναγκαίο να αποκτήσουμε αυτάρκεια και εθνικά χαρακτηριστικά στο στρατιωτικό εξοπλισμό. Να οδηγηθούμε σ’ έναν εξοπλισμό αντάξιο τού αξιόμαχου των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Να φτιάξουμε εκ νέου ένα άρτιο Εθνικό Κράτος μέσα στο οποίο αποκτάει υπόσταση θεμελιωτή ο ένδοξος Εθνικός Στρατός μας. Να αξιοποιηθούν οι πρώτες ύλες τής ελληνικής φύσης. Να χτιστεί εγχώρια πολεμική βιομηχανία και να αυξηθούν οι ελληνικές θέσεις εργασίας ανθρώπων που διαθέτουν άρτια τεχνογνωσία και όρεξη να προσφέρουν στην Πατρίδα και τα παιδιά τους.

Χρειαζόμαστε μια Πολιτεία που θα μοιραστεί κοινές βλέψεις και επιδιώξεις με τούς πολίτες της. Μια Πολιτεία που θα δομηθεί και θα αναπτυχθεί από την εργασία των ίδιων των πολιτών της, από τα όμαιμα παιδιά της. Χρειαζόμαστε μια Μεγάλη και Ελεύθερη Ελλάδα μονάχα για Πιστούς Έλληνες. Για να αποδώσει καλούς καρπούς το Κράτος, για να δημιουργήσει νέο πολιτισμό και φρέσκα έργα, χρειάζεται απαραιτήτως εθνική φιλοδοξία και σχεδιασμό. Χρειάζεται απάλειψη εχθρών και πλέρια ελληνική γεωπολιτική αυλή. Χρειάζεται όλα τα εδάφη και όλα τα παιδιά της κάτω από ελληνική σημαία.

Εθνικά επωφελής και ασφαλής Πολιτεία είναι μονάχα το Εθνικό Κράτος. Εθνικό Κράτος είναι μονάχα το Κράτος που στηρίζεται στην Εθνική Ταυτότητα, στην Ιστορική του Συνέχεια, στα Ιδανικά του. Εθνικό Κράτος είναι το Εθνικιστικό Κράτος που στηρίζεται αποφασιστικά στην Πολεμική Αρετή και το Στρατιωτικό Ατσάλι, στο Φρόνημα τής μηδενικής υποχώρησης και τής Νίκης. Ο Στρατός μας θωρακίζει τα έργα τής ειρήνης και πολεμά, ώστε να μην υπάρξει ούτε μισό στρέμμα γης ελληνικής αιχμάλωτης. Ιδού το δόγμα τού Αληθινού Έλληνα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ