Οι πολυαναμενόμενες συνεδριάσεις των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ και των υπουργών Άμυνας με κεντρικό θέμα τα μέτρα εναντίον της Λιβύης, κατάληξαν σε ένα μεγαλοπρεπές μηδενικό.Σχέδια και παρά σχέδια μείνανε στα χαρτιά και, απ' ό,τι φαίνεται, η ΕΕ θα προχωρήσει σε αναγνώριση του μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου. Πρόκειται σαν μια μεσοβέζικη μπροστά στην αδυναμία να επιβάλλουν στρατιωτικά μέτρα. Κατ' αρχήν υπήρξε διάσταση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στις ΗΠΑ. Τα αμερικανικό Πεντάγωνο ήταν αντίθετο στο άνοιγμα ενός ακόμα μετώπου. Έτσι οι πολιτικοί, παρά τις επιθυμίες του για στρατιωτική επέμβαση έκαναν πίσω, καλυπτόμενοι και από το δεδηλωμένο βέτο της Κίνας και της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην λήψη σχετικής απόφασης.Φαίνεται όμως ότι και αυτή η εξέλιξη γυρίζει σε βάρος των δυτικών, αφού οι δυνάμεις του Καντάφι αρχίζουν να περιορίζουν τις δυνάμεις των επαναστατών.
Όπως μάλιστα δήλωσαν κύκλοι του αμερικανικού Πενταγώνου, οι δυνάμεις του Καντάφι, καλύτερα εξοπλισμένες, θα είναι οι τελικοί νικητές. Όμως από την περασμένη Τετάρτη Γερμανία και Βρετανία προτείνουν στις υπόλοιπες χώρες να διακόψουν κάθε σχέση με το καθεστώς Καντάφι, ώστε να τον αναγκάσουν σε παραίτηση και να μπει στον δρόμο δημοκρατικής αλλαγής η Λιβύη. Την ίδια ημέρα η Γαλλία ανακοίνωσε ότι αναγνωρίζει το Εθνικό Συμβούλιο και μάλιστα εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας δήλωσε ότι η Γαλλία θα στείλει πρέσβη στην Βεγγάζη και θα δεχθεί στο Παρίσι πρέσβη των επαναστατών. Την Πέμπτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα και ζητά από την Ύπατη Εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική Κάθριν Άστον να αναγνωρίσει η ΕΕ το Εθνικό Συμβούλιο των επαναστατών σαν επίσημη αρχή εκπροσώπηση της Λιβύης.
Εντυπωσιακή ήταν η πρόταση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για εστιασμένες αεροπορικές επιδρομές. Φαίνεται πως αποφάσισε να μην επανεκλεγεί πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, αφού δεν λαμβάνει υπ' όψη του δημοσκόπηση, που δείχνει ότι το 63% των ερωτηθέντων διαφωνεί με στρατιωτική επέμβαση δυνάμεων του ΟΗΕ και το 69% με στρατιωτική εμπλοκή της Γαλλίας. Αλλά δεν είναι μόνον αυτή η αρνητική εξέλιξη για τους δυτικούς. Η επέκταση των ταραχών σε Σαουδική Αραβία, Υεμένη, που ασφαλώς θα επεκταθεί και στα άλλα εμιράτα του κόλπου, αλλά και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στο Μαρόκο, θα ξεσηκώσουν τους Άραβες ηγέτες και θα δημιουργήσουν ένα ισχυρό αντιδυτικό μέτωπο, στο οποίο ασφαλώς θα δώσουν και θρησκευτικό χαρακτήρα. Αυτό που φαίνεται ότι θέλουν να αποφύγουν, με την αναρρίχηση πρόθυμων κυβερνήσεων, όχι μόνον δεν θα το επιτύχουν, αλλά θα στρέψουν και εναντίον τους όλους τους Άραβες, και κατ' επέκταση τους μουσουλμάνους. Από ένα σημείο και μετά, θα βρεθούν αντιμέτωποι ΝΑΤΟ και ΕΕ και με τις φίλες χώρες της Μέσης Ανατολής και υπάρχει ο κίνδυνος να συσπειρωθούν όλοι τους γύρω από την ιρανική ηγεσία. Αν τελικά καταφέρουν κάτι τέτοιο, θα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστοι, γιατί θα έχουν ενώσει λαούς που τα συμφέροντα των τοπικών ηγεμόνων και ηγεμονίσκων τους έχουν κρατήσει μέχρι σήμερα διαιρεμένους και μόνον η εισροή των πετροδολαρίων έχει αποτρέψει τις μεταξύ τους συγκρούσεις. Αν πάλι οι Αμερικανοί ευελπιστούν να δώσουν ένα ακόμα οικονομικό κτύπημα στην Ευρώπη με την ακανόνιστη ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου και την άνοδο των τιμών (δεν είναι καθόλου συμπτωματική η υποβάθμιση Ελλάδας και Ισπανίας από τον οίκο «Μούντις»), πάλι χαμένοι θα βγουν. Ή θα αναγκάσουν τους Ευρωπαίους ηγέτες, κάτω από εξαιρετικά ισχυρές λαϊκές πιέσεις, να στραφούν προς την Ρωσία ή την Κίνα, οπότε οι ΗΠΑ θα έχουν πλέον απέναντί τους παραπάνω από τον μισό κόσμο. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι Αμερικανοί πολιτικοί, είναι ότι η πολιτική των «καουμπόι» δεν είναι πάντα πρόσφορη. Στην ουσία λησμονούν ότι, όταν καταστρέφεις τους υπολοίπους, καταστρέφεις και τον εαυτό σου. Η καθοδήγηση της πολιτικής των ΗΠΑ από τους τραπεζίτες δεν μπορεί να διαφέρει από το μόνο που έχουν μάθει οι τραπεζίτες, την τοκογλυφία. Ιδιαίτερα η τοκογλυφία με το αίμα των λαών, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη.
Όπως μάλιστα δήλωσαν κύκλοι του αμερικανικού Πενταγώνου, οι δυνάμεις του Καντάφι, καλύτερα εξοπλισμένες, θα είναι οι τελικοί νικητές. Όμως από την περασμένη Τετάρτη Γερμανία και Βρετανία προτείνουν στις υπόλοιπες χώρες να διακόψουν κάθε σχέση με το καθεστώς Καντάφι, ώστε να τον αναγκάσουν σε παραίτηση και να μπει στον δρόμο δημοκρατικής αλλαγής η Λιβύη. Την ίδια ημέρα η Γαλλία ανακοίνωσε ότι αναγνωρίζει το Εθνικό Συμβούλιο και μάλιστα εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας δήλωσε ότι η Γαλλία θα στείλει πρέσβη στην Βεγγάζη και θα δεχθεί στο Παρίσι πρέσβη των επαναστατών. Την Πέμπτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα και ζητά από την Ύπατη Εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική Κάθριν Άστον να αναγνωρίσει η ΕΕ το Εθνικό Συμβούλιο των επαναστατών σαν επίσημη αρχή εκπροσώπηση της Λιβύης.
Εντυπωσιακή ήταν η πρόταση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για εστιασμένες αεροπορικές επιδρομές. Φαίνεται πως αποφάσισε να μην επανεκλεγεί πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, αφού δεν λαμβάνει υπ' όψη του δημοσκόπηση, που δείχνει ότι το 63% των ερωτηθέντων διαφωνεί με στρατιωτική επέμβαση δυνάμεων του ΟΗΕ και το 69% με στρατιωτική εμπλοκή της Γαλλίας. Αλλά δεν είναι μόνον αυτή η αρνητική εξέλιξη για τους δυτικούς. Η επέκταση των ταραχών σε Σαουδική Αραβία, Υεμένη, που ασφαλώς θα επεκταθεί και στα άλλα εμιράτα του κόλπου, αλλά και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στο Μαρόκο, θα ξεσηκώσουν τους Άραβες ηγέτες και θα δημιουργήσουν ένα ισχυρό αντιδυτικό μέτωπο, στο οποίο ασφαλώς θα δώσουν και θρησκευτικό χαρακτήρα. Αυτό που φαίνεται ότι θέλουν να αποφύγουν, με την αναρρίχηση πρόθυμων κυβερνήσεων, όχι μόνον δεν θα το επιτύχουν, αλλά θα στρέψουν και εναντίον τους όλους τους Άραβες, και κατ' επέκταση τους μουσουλμάνους. Από ένα σημείο και μετά, θα βρεθούν αντιμέτωποι ΝΑΤΟ και ΕΕ και με τις φίλες χώρες της Μέσης Ανατολής και υπάρχει ο κίνδυνος να συσπειρωθούν όλοι τους γύρω από την ιρανική ηγεσία. Αν τελικά καταφέρουν κάτι τέτοιο, θα είναι πραγματικά αξιοθαύμαστοι, γιατί θα έχουν ενώσει λαούς που τα συμφέροντα των τοπικών ηγεμόνων και ηγεμονίσκων τους έχουν κρατήσει μέχρι σήμερα διαιρεμένους και μόνον η εισροή των πετροδολαρίων έχει αποτρέψει τις μεταξύ τους συγκρούσεις. Αν πάλι οι Αμερικανοί ευελπιστούν να δώσουν ένα ακόμα οικονομικό κτύπημα στην Ευρώπη με την ακανόνιστη ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου και την άνοδο των τιμών (δεν είναι καθόλου συμπτωματική η υποβάθμιση Ελλάδας και Ισπανίας από τον οίκο «Μούντις»), πάλι χαμένοι θα βγουν. Ή θα αναγκάσουν τους Ευρωπαίους ηγέτες, κάτω από εξαιρετικά ισχυρές λαϊκές πιέσεις, να στραφούν προς την Ρωσία ή την Κίνα, οπότε οι ΗΠΑ θα έχουν πλέον απέναντί τους παραπάνω από τον μισό κόσμο. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι Αμερικανοί πολιτικοί, είναι ότι η πολιτική των «καουμπόι» δεν είναι πάντα πρόσφορη. Στην ουσία λησμονούν ότι, όταν καταστρέφεις τους υπολοίπους, καταστρέφεις και τον εαυτό σου. Η καθοδήγηση της πολιτικής των ΗΠΑ από τους τραπεζίτες δεν μπορεί να διαφέρει από το μόνο που έχουν μάθει οι τραπεζίτες, την τοκογλυφία. Ιδιαίτερα η τοκογλυφία με το αίμα των λαών, δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.