ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΣΘΕΝΟΣ

ΑΘΗΝΑ 10-9-2017.

Είναι γενναιότερο και βασιλικότερο να νικάς τα πάθη και τις αδυναμίες, από το να νικάς στη μάχη τον εχθρό.

Μέγας Αλέξανδρος.

Εκ τού εαυτόν ηγείσθαι και ταις αρεταίς πειθαρχείν άρχεσθαι ώστε να ασκείται συνετή διοίκηση και σιδηρά πειθαρχία. Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση τα τρωτά σημεία τού χαρακτήρα και οι επιβλαβείς επιρροές. Αλλά ο αδύναμος άνθρωπος, ο μετέπειτα ολετήρας, ξεχωρίζει από τον δυνατό άνθρωπο και συνεπώς ωφέλιμο πολίτη στο ότι ο ωφέλιμος πολίτης έχει μάθει να πειθαρχεί στις εντολές των προγόνων και τα δίκαια τού Έθνους. Ο δε ηγέτης πρώτα άρχεται από το λαό του κι ύστερα άρχει αποτελεσματικά υπέρ τού λαού.

Ο ηγέτης δεν είναι κάτι το ξεχωριστό από την κοινωνία. Είναι η εικόνα και η αξία που αναδεικνύει την κοινωνία και αναδεικνύεται υπ’ αυτήν. Σάρκα εκ τής σάρκας της και υπηρέτης τού Έθνους. Πρώτος μεταξύ ίσων. Ο δε χαρακτήρας τής κοινωνίας σκιαγραφείται από το σύστημα των αξιών και την αξιοπρέπεια που τυχόν έχει. Αν προπορεύεται η πίστη και η αυτοπεποίθηση. Αν υπερέχει το συλλογικό πνεύμα τού ατομικού. Αν αποφασίζεις εσύ ο ίδιος, αν εργάζεσαι για την προκοπή τού λαού, αν πολεμάς για την υπεροχή τού Έθνους, αν ταυτίζεσαι με την Φυλή σου, τότε αναμφίβολα είσαι Άνθρωπος και Έλλην.

Ο Μέγιστος των Ελλήνων, Στρατηλάτης και Κοσμοκράτορας Αλέξανδρος είχε πει με τη σοφία που τον διέκρινε πλάι στη ρωμαλεότητα, ότι είναι γενναιότερο και βασιλικότερο να νικάς τα πάθη και τις αδυναμίες, από το να νικάς στη μάχη τον εχθρό. Σοφία την οποία είχε αποκτήσει πλάι στον πατέρα του Φίλιππο και κυρίως στο πλευρό τού μέγιστου δασκάλου και φιλοσόφου τού καιρού του, τού Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης είχε μάθει στον Αλέξανδρο την άμιλλα, την συντροφικότητα, την πειθαρχία, την υπακοή στο Θεό, την εφαρμογή τού εθνικού δικαίου, ως Μύστης Θεού και Στρατιώτης τού Έθνους.

Η εύκολη ζωή είναι μια οδός φαινομενικά άκοπη, πλην όμως γεμάτη παγίδες και άτακτες υποχωρήσεις. Η διασκέδαση, η ακολασία, ο άκρατος υλισμός είναι συμπεριφορές που δεν χρειάζονται νου και θέληση, παρά μονάχα την πλάνη τής πρόσκαιρης ευχαρίστησης και τη μίμηση ξένης βούλησης. Ο άνθρωπος όμως δεν πλάστηκε ως πρόσκαιρη και φθαρτή φύση, αλλά ως εικόνα τού Θεού και μέλος τής αιμάτινης βιολογικής οντότητας τής Φυλής, για να πλάθει όμορφα έργα πολιτισμού και να διαιωνίζει τη Φυλή μέσα από τη διαδοχή και μέσα από την υπακοή στους κανόνες τής αρετής.  

Όταν ακολουθείς τις επιθυμίες μιας στιγμής και μόνον, όταν αφήνεις ξένα πρόσωπα και ήθη να σού ρυθμίζουν τη ζωή και τις υποχρεώσεις, όταν παραδίδεις τις σκέψεις και τις πρόνοιες σε τρίτους με αντάλλαγμα την υλική απόλαυση, τότε έχεις κιόλας παραιτηθεί από το δικαίωμα τής ζωής. Υπάρχεις όσο υπακούς στον υποβολέα των κανόνων και όσο ξεπουλάς σώμα, γη, οικογένεια και ναό. Έχεις αρνηθεί τον κόσμο σου και γίνεσαι σκεύος εκπορνεύσεως τής Φυλής σου στον εντολέα που δεν έχει πια τίποτα άλλο να κάνει από το να σού ζητήσει τα κλειδιά τού Έθνους στο χέρι.

Η δύσκολη ζωή είναι φαινομενικά βασανιστική, πλην όμως γεμάτη διδάγματα και κατακτήσεις αληθινών παραδείσων. Η άσκηση τού πνεύματος και τού σώματος, η καλή γνώση τού χρηστού τρόπου ζωής και τής φάρας σου, το γνώθι σ’ αυτόν και η ανάπτυξη των δεξιοτήτων σου, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και την Παράδοση, διαμορφώνουν την ομαδικότητα και την συναντίληψη. Ο πολίτης λαμβάνει το ισχυρότατο μάθημα ότι δεν είναι μια τυχαία και στιγμιαία έκφραση τής ιστορίας, αλλά το Έθνος ολάκερο σε μια στιγμή και όλες τις χρονικές περιόδους ταυτόχρονα.

Είσαι το Έθνος σου και το Έθνος σου εξαρτάται μονάχα από εσένα και τις πράξεις σου. Τίθεσαι στην υπηρεσία των ανθρώπων σου, κλείνεις τις πληγές τού αδερφού σου, βάζεις το κοινό καλό επάνω από τα πάθη σου. Υπακούς στη φύση σου. Λαμβάνεις τις Θείες γραφές και τις γνώσεις που περιέχει το βιβλίο τής ζωής. Αποκτάς τη σωματική αντοχή και την πολεμική αρετή. Η σύντροφός σου διδάσκεται την ευταξία και τη στήριξη τού οίκου, φτιάχνοντας μαζί σου σωστή οικογένεια. Εργάζεσαι φτιάχνοντας ψωμί και πολιτισμό. Και όταν το Έθνος ολάκερο απειλείται, εγείρεται και αφανίζει την απειλή.

Η ζωή τού Ελληνισμού είναι μια στερεή αλληλουχία ήθους και σθένους. Να χτίζεις τον κόσμο σου με δικαιοσύνη και ορμή και να γκρεμίζεις τον εχθρό σου με την ίδια δικαιοσύνη και με την ίδια ορμή. Να συνεχίζεις στα βήματα των προγόνων σου και να ξεμακραίνεις τον δρόμο τής Φυλής, κάμνοντας προόδους σε έργα και νίκες. Να βαστάς ασύλητους τούς ναούς και άπαρτα τα κάστρα. Να ταξιδεύεις στη ζήση με γνώμονα την αλήθεια και την υπεράσπιση τού αίματός σου. Να άρχεις των μοχθηρών και να φυλακίζεις τον άθλιο κόσμο τους. Και να μην άρχεσαι από μιμητισμούς και βαρβαρισμούς. Τότε είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ.

Τον Μέγα Αλέξανδρο τον λάτρεψα από μικρό παιδάκι και τον ξεχώρισα από όλους τούς Ήρωες τής Ελληνικής Φυλής, διότι μού έμαθε πώς να αντιμετωπίζω την αχαριστία των μισαλλόδοξων κατά τού Έθνους των Εθνών, τού Ελληνικού Έθνους. Πώς να αντιμετωπίζω τούς μηδενιστές που στρέφονται κατά τής Πίστης, τής Φιλοσοφίας και τής Ανδρείας. Όταν λοιπόν ο σαρκολάτρης υπηρέτης τού διαβόλου καλπάζει για να σού κλέψει τον κόσμο σου, τότε εσύ λαμβάνεις από το χέρι ολάκερο το λαό σου και εκστρατεύεις κατά τού κοινού εχθρού, αφανίζοντας τον εισβολέα, παίρνοντας ακόμη και τη θέση τού αισχρού επάνω στο χάρτη.

Πρώτος στα έργα τής ειρήνης, πρώτος και στα έργα τού πολέμου. Τούτος εστί Αληθινός Έλλην. Να αναγνωρίζεις το δώρο τής ζωής και να προασπίζεις ενεργά τα έργα τής ειρήνης. Να υποτάσσεις τα πάθη και τις αδυναμίες, ιστάμενος στις επάλξεις τής κοινωνίας και τού Έθνους ακόμη και με αντίτιμο την θυσία τής απώλειας τής ίδιας σου τής ζωής, προκειμένου να ορίζουν οι δικοί σου άνθρωποι τις τύχες τους. Να είσαι ο καλύτερος στρατιώτης για να γίνεις ο καλύτερος πολέμαρχος. Να είσαι Πιστός και Δίκαιος. Να γίνεις Κοσμοκράτορας και Δύναμη Μεγάλη. Τότε θα νικήσουν οι αξίες, όταν βαδίσουν μπροστά οι Έλληνες Άξιοι.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ