ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑ

ΑΘΗΝΑ 21-2-2018.

Μία πολιτεία για να αναπτυχθεί και να διασφαλίσει την βιωσιμότητά της, χρειάζεται την παρουσία και την εργασία πολιτών που πρωτεύουν συνάμα σε ήθος και αξία. Χρειάζεται πολίτες παραγωγικούς και φιλόπονους. Χρειάζεται ακόμη πολίτες που αγωνίζονται με σεβασμό, με πίστη στο Θεό, με νοιάξιμο για τα παιδιά τους και το κοινό καλό. Διότι αν λείπει το ήθος, τότε η αξία παραμερίζεται από τον ωφελιμισμό και την αναξιοκρατία.

Δεν είναι άξιος εκείνος ο άνθρωπος που ανεβαίνει κοινωνικά εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπό του. Δεν είναι άξιος εκείνος που πειθαρχεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές με αντάλλαγμα το άκοπο κέρδος. Δεν είναι άξιος άνθρωπος εκείνος που βάζει στην θέση τού Χριστού τον χρυσό και την φιλοχρηματία στην θέση τής αγάπης στο συνάνθρωπο και τη φυλή του. Δεν είναι άξιος εκείνος που σωριάζει σε ερείπια πίστη, πατρίδα και οικογένεια, υπηρετώντας τούς καταστροφείς τους, όσες γνώσεις κι αν κατέχει.

Άξιος είναι ο πιστός, ο οικογενειάρχης και ο πατριώτης που συντροφεύει τις αρετές αυτές με την εργατικότητα, τις γνώσεις και την μαχητικότητα. Άξιος είναι ο άνθρωπος εκείνος που μαθαίνει στο παιδί του την φιλαλληλία και την αγάπη κοντά στα γράμματα. Άξιος είναι ο άνθρωπος που γιατρεύει τα προβλήματα τού αδερφού του και όλοι μαζί τα προβλήματα τής κοινωνίας, με πράξεις και ενέργειες συλλογικές. Άνθρωπος είναι εκείνος που ευχαριστεί τον Θεό και ζητά την ευλογία τού Πατρός στη ζωή του. Εκείνος που μοχθεί, κερδίζοντας την επιβράβευση και την εμπιστοσύνη τής κοινωνίας.

Ο καλύτερος μισθός τού ανθρώπου είναι εκείνος που λαμβάνεται με τη στοργή τού Θεού και την αγάπη τού παιδιού του. Ο αληθινός Έλλην Άνθρωπος βιώνει τα μαθήματα που λαμβάνει και τα μετουσιώνει σε προσόντα που κάνουν την κοινωνία ασφαλή και την πατρίδα λεύτερη. Μαθαίνει ως νεαρό μέλος τής οικογένειας. Μαθαίνει ως μαθητής στο σχολειό. Μαθαίνει ως μέλος τής εκκλησίας. Μαθαίνει ως μέλος τού στρατού. Μαθαίνει ως εργαζόμενος. Μαθαίνει να αγαπά, να πιστεύει, να μορφώνεται ακαδημαϊκά και κοινωνικά, να βγάζει με τον ιδρώτα του το ψωμί. Μαθαίνει να γίνεται καλύτερος και να προστατεύει με το αίμα του τον κόσμο του.

Τρία πράματα συνθέτουν την ζωή τού Έλληνα. Τα Ιερά, τα Πάτρια και ο Πολιτισμός. Γνωρίζει την προέλευσή του, τιμά την πατρώα γη, κοσμεί την κοινωνία με έργα ωραιότητας και λειτουργικότητας μαζί. Μαθαίνει από τούς γονείς, από τούς προγόνους, από τούς διδάχους, από τις εμπειρίες του. Δεν κομπάζει. Αγωνίζεται για να γίνει καλύτερος. Γίνεται καλύτερος για να κάνει καλύτερη την κοινωνία του. Κάνει την κοινωνία του καλύτερη για να κάνει την Πατρίδα του καλύτερη και ισχυρότερη από ό,τι την παρέλαβε. Και ευχαριστεί το Θεό για το δώρο τής ζωής.

Εμείς οι Έλληνες φτιάξαμε αυτοκρατορίες με το δίκαιο και με το ατσάλι. Στήσαμε πολιτείες, φτιάξαμε τέχνες και επιστήμες, ναούς και ακροπόλεις. Και το ατσάλι το σηκώσαμε όταν άνθρωποι άρπαγες θέλησαν να μάς κλέψουν τον κόσμο μας. Φτιάξαμε πολιτισμό, μεταλαμπαδεύσαμε το φως που παράξαμε, δώσαμε νόημα στη λογική και την παρατήρηση. Και ο Θεός μάς αντάμειψε με το χρίσμα τού αποστολικού λόγου για την διάδοση τής αλήθειας που μάς έδωσε ο ίδιος ο εκ της Ελληνίδος Παναγιάς μας σαρκωθείς Χριστός μας, την Ορθοδοξία μας.

Λάβαμε όμως ταυτόχρονα και ένα άλλο είδος μαθημάτων. Είναι τα μαθήματα των αμαρτωλών παθών. Αυτά τα ζήσαμε όταν κάναμε τη ζωή μας υλιστική, ματαιόδοξη και υποχωρητική στις αντιξοότητες. Όταν λατρέψαμε υπερβολικά και αποκλειστικά τη ζωή μας. Όταν τυφλωθήκαμε από τη λάμψη τού χρυσού. Όταν κάναμε την ηδονή εμπόρευμα, την χλιδή ζητούμενο, το σώμα σκεύος πάσης τυραννίας και πορνείας. Τότε βάλαμε τούς τυράννους για εξουσία. Τούς ανάξιους στη θέση των σοφών. Τούς δειλούς στη θέση των ηρώων.

Δεν έχει καμία απολύτως σημασία ότι μέγα μέρος τής ζημίας του ο Ελληνισμός, όπως και όλα τα υπόλοιπα λεύτερα έθνη, την πάθαμε από την είσοδο ξένων σωμάτων. Διότι την είσοδο την άνοιξαν κάποιοι εφιάλτες. Τούς εφιάλτες ο λαός τούς προίκισε με σχήμα πολιτικό και κομμάτιασμα εντολών. Απέναντι στους κακόδοξους που εκμεταλλεύονται τον ορθόδοξο λόγο, οι εκφραστές του ευθύνονται που ξέχασαν να τον τειχίσουν ενάντια σε αιρέσεις και πανθρησκείες. Τον διάβολο και τον εβραιοσιωνιστή και τον ισλαμιστή τούς ξέρουμε. Αλλά στους έσχατους χρόνους βγάλανε τις προβιές τους οι δήθεν λαϊκοί και οι δήθεν ανθρωπιστές και οι δήθεν πιστοί.

Δύο εχθρούς έχεις μαζί να αντιμετωπίσεις Έλληνα. Τον τύραννο και τον ανήθικο. Την παγκοσμιοποίηση και τον οικουμενισμό. Τον μισέλληνα και τον ανθέλληνα. Τον εξωτερικό και τον εσωτερικό εχθρό. Τον εχθρό τού Θεού και τον εχθρό τού Έλληνα που έχουν κοινές επιδιώξεις. Κι αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται κάθαρση και πόλεμος με τρόπο αμείλικτο και ανυποχώρητο. Πρώτα θα καθαρίσουμε ολωσδιόλου τον τόπο μας από τούς σάπιους και κατόπιν την γη την ελληνική από τούς εισβολείς.

Θα γενούμε το λοιπόν Έλληνες στο ήθος και την αξία. Σπουδάζουμε τον Ελληνισμό και φτιάχνουμε πολιτισμό καινούργιο με το συναίσθημα και την ευγενή φιλοδοξία να δώσουμε αξία στη ζωή μας. Να εργαστούμε και να πολεμήσουμε για την καθαρότητα και την ισχύ της πίστης και της πατρίδος μας, για να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας και να κατακτήσουμε την κορυφή ακόμη και με θυσίες.

Να γκρεμίσουμε τα τείχη του διαβολικού νεοταξισμού με την ακατάβλητη ορμή, με την ανυποχώρητη πολεμική αρετή. Χριστός και Ελλάς ή Θάνατος. Λευτεριά στο σώμα και την ψυχή. Κανείς δεν μπορεί να μάς σκλαβώσει μήτε με το χρήμα μήτε με την τεχνολογία μήτε με τα όπλα. Κάποιοι θέλουν να δώσουν στον άνθρωπο την σφραγίδα τού διαβόλου. Και ακόμη να ρίξουν τα τείχη τής Πατρίδος.

Ματαιοπονούν οι εχθροί Θεού και Ελλήνων. Ο Εθνικοκοινωνισμός των Ελλήνων είναι Πίστη και Πατρίδα. Είναι το Φως που σαρώνει το σκοτάδι τής παγκοσμιοποίησης. Είναι η απόφαση τού Ένθεου Ελληνισμού να πάρει πίσω τον κόσμο που τού κλέψανε. Είναι το Φως τής Γνώσεως αυτό που μάς οδηγεί μαζί με την Αντρειά. Στις επάλξεις για την μεγαλύτερη νίκη τής ιστορίας μας. Ένας Θεός, Ένα Έθνος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ