Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ

ΑΘΗΝΑ 1-5-2018.

Φτάσαμε στην Πρωτομαγιά τού 2018 εν μέσω πολλαπλών κλυδωνισμών, πολιτικών, εθνικών, γεωπολιτικών και οσονούπω κοινωνικών, με την αγάπη και την πρόνοια τού Πατρός Θεού. Είναι η κορύφωση τής ανοίξεως, τής ανθίσεως και των ευωδιών τής λατρεμένης φύσης που περιβάλλει την γλυκιά μας Πατρίδα Ελλάδα. Περίοδος που εορτάζει από την αρχαιότητα ο θεοσεβής και λάτρης τής ωραιότητος λαός μας.

Η Πρωτομαγιά επιπλέον είναι η ημέρα που τιμώνται οι θυσίες και η προσφορά τής εργατικής τάξεως στην παραγωγική επάρκεια τού Έθνους και την δημιουργία αυτοφυούς εθνικού εισοδήματος. Είναι γνωστό ότι σε κάποιες άλλες μακρινές εποχές οι πρόγονοί μας εργαζόντουσαν σκληρά, με εξαντλητικά ωράρια, δίχως ανάπαυση, δίχως πρόνοιες. Σε πολλές χώρες τότε γίνηκαν συγκρούσεις αιματηρές. Σε πολλές περιπτώσεις έγινε πολιτική εκμετάλλευση για να διχαστούν οι λαοί.

Στην δική μας Πατρίδα τού Χριστού και τού Φωτός, στην Ελλάδα μας η αποκατάσταση τής εργατικής τάξεως και η σύνδεση αυτής με την ανάπτυξη τής πραγματικής εθνικής και εργατικής οικονομίας έγινε από τον Εθνικό Κυβερνήτη, τον Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά και την Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση τής 4^ης Αυγούστου 1936. Την περίοδο των μεγάλων διεκδικήσεων, στο συνδικαλιστικό κίνημα ξεχώριζε ένας Αριστερός ονόματι Δημητράτος. Ο Ιωάννης Μεταξάς τον κάλεσε στο γραφείο του και τον ρώτησε εάν όλα όσα δικαίως ζητούσε μπορούσαν να γίνουν πράξη. Ο Δημητράτος απάντησε θετικά στον Μεταξά. Ο Εθνικός Κυβερνήτης τού είπε πως οι απόψεις των δύο αντρών συμπίπτουν και τού ανέθεσε να πραγματοποιήσει ως υπουργός εργασίας τής 4^ης Αυγούστου τις σχετικές ρυθμίσεις.

Αυτό ήταν. Ο Δημητράτος ενσωματώθηκε πλήρως στο Εθνικό Καθεστώς, γινόμενος ενσυνείδητος εθνικιστής και συνοδοιπόρος τού Ιωάννη Μεταξά. Το Εργατικό Δίκαιο τής Ελλάδος εν συνόλω θεμελιώθηκε με την υπογραφή τού Εθνικοκοινωνιστή Ηγέτη, τού Πατέρα τής Εργατικής Τάξεως και τού Εθνικού Στρατού. Θεσπίστηκαν η οκτάωρη τακτική εργασία και η αμειβόμενη υπερωρία, η τακτική υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το Ίδρυμα Κοινωνικής Ασφαλίσεως και μια σειρά ακόμη σχετικών ρυθμίσεων, διασφαλίζοντας την κοινωνική ειρήνη, την συνεργασία των παραγόντων τής οικονομίας, την ανθρώπινη ζωή, την κοινωνική συνοχή, την εθνική οικονομία. Κι όλα τούτα με την δόμηση Εθνικού και Εργατικού Κράτους μέσα από κοινούς στόχους και επιδιώξεις ολοκλήρου τού Ελληνικού Έθνους.

Στους καιρούς τής αστικής δημοκρατίας ο λαός μας εξωθήθηκε στην σταδιακή εγκατάλειψη τής γης. Οι επιδοτήσεις και τα δάνεια νίκησαν την παραγωγή και οδήγησαν στην αστυφιλία. Η αγορά αλλοτριώθηκε σε αγαθά και σύνορα. Η ανθρώπινη αξία συρρικνώθηκε και τα ερχόμενα μνημόνια άρχισαν να εισπράττουν τον υποθηκευμένο ελληνικό μόχθο και την εθνική περιουσία, με την κατάργηση επί τής ουσίας τού ελληνικού εργατικού δικαίου. Τα δε κόμματα και οι συνδικαλιστές ερίζουν προσχεδιασμένα για να διχάσουν τον ελληνικό λαό, όταν όλες οι ανθελληνικές αντεργατικές ρυθμίσεις φέρουν την υπογραφή ολάκερης τής κατοχικής και ξενοκίνητης κομματοκρατίας.

Οι συγκρίσεις είναι ξεκάθαρες και οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα. Η Ελλάς διαθέτει προσοδοφόρο και στρατηγικής αξίας οικόπεδο. Το Οικόπεδο Ελλάς δύναται να αναπτυχθεί μονάχα από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του που θα δαπανήσει εργασία και αποφάσεις εις χείρας του, προκειμένου να υπηρετήσει αποκλειστικά δικό του στρατηγικό σχέδιο επάρκειας αγαθών και αναπτύξεως εθνικής. Ο νόμιμος ιδιοκτήτης τού φυλετικού μας οικοπέδου είναι ο ενωμένος Ελληνισμός που πιστεύει ότι μονάχα ο ίδιος και η γη του αποτελούν την εγγύηση τής ελληνικής αυτάρκειας και μεγαλοσύνης. Πρόκειται για εργασία που δύναται να φέρει εις πέρας αποκλειστικά ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ