Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΑΘΗΝΑ 27-6-2018.

Ο θυμός έχει κατασπαρεί μέσα μας για τη σωτηρία μας, για να θυμώνουμε εναντίον τής κακίας και όχι να γινόμαστε θηρία εναντίον των ανθρώπων.

Όσιος Ιωάννης ο Κασσιανός

Ζούμε στον καιρό τής θλίψεως και τής οδύνης που αποκαλύπτει ολίγο προ τού τέλους του τις προθέσεις των σκοτεινών δυνάμεων μέσα από απτές πράξεις. Όμως ο Πατέρας και Δημιουργός τού κόσμου Θεός επιτρέπει την έγερση τού θυμού των Πιστών Του παιδιών ενάντια στον αφανισμό που σχεδιάζουν σε βάρος μας νεοταξίτες ταγοί. Είμαστε οι Πιστοί τού Έθνους που οφείλουμε να πάρουμε την Ιερή Πατρίδα στα δικά μας χέρια, ενάντια σε όσους την διώκουν δημοκρατικά και ανθρωπιστικά…

Ζούμε λοιπόν στον αποκαλυπτικό έσχατο καιρό που δίδεται μια αδυσώπητη μάχη, μια μάχη που ουσιαστικά βαστά από τον πρώτο καιρό τής κοσμογονίας και τής πολιτισμικής διεργασίας. Το ένα στρατόπεδο είναι αυτό τής πίστης, τής αγάπης και τής φιλοπατρίας. Το άλλο στρατόπεδο είναι αυτό τής αλαζονείας, τού μίσους και τής τυραννίας. Κι αν μέχρι τώρα δεν είχε ξεκαθαρίσει η ήρα από το σιτάρι, είναι γιατί μέσα στο στρατόπεδο τού καλού είχαν εισχωρήσει πλάνοι σπόροι τού κακού που κοίμιζαν τούς Πιστούς τού Θεού και τού Ελληνικού Αίματος.

Ο Όσιος Ιωάννης ο Κασσιανός έχει διατυπώσει με σαφήνεια τον διαχωρισμό τής οργής τού δικαίου ανθρώπου από εκείνη τού μοχθηρού. Είπε λοιπόν ο άγιος ότι ο θυμός έχει κατασπαρεί μέσα μας για τη σωτηρία μας, για να θυμώνουμε εναντίον τής κακίας και όχι να γινόμαστε θηρία εναντίον των ανθρώπων. Ας θυμηθούμε επιτέλους ότι ο ίδιος ο Σαρκωθείς για την σωτηρία μας Υιός Λόγος τού Θεού, ο Ιησούς Χριστός μας, οργίστηκε και έλαβε το μαστίγιο τού σωφρονισμού, όταν πειθήνιοι δούλοι των γραμματέων και φαρισαίων τής τότε εξουσίας έκαμαν τον Οίκο τού Θεού εμπορείο.

Ήταν στον καιρό τής εθελούσιας θυσίας τού Θεανθρώπου, όταν μάς εδόθη το χρίσμα τού αποστολικού λόγου από τον Χριστό μας ως αμοιβή τού καλού λογισμού και τής εκπολιτιστικής ενέργειας ημών των Ελλήνων που χτίσαμε πλάση χρηστού βίου. Ήμασταν μια ζωή το Έθνος εκείνο που επεδείκνυε σεβασμό, αρετή και δύναμη, θωρακίζοντας προσκυνήματα, εθνικά χώματα και ανθρώπινη ζωή. Χτίσαμε πολιτείες και αποδιώξαμε την βαρβαρότητα. Κι όλα τούτα, αναδεικνύοντας ανάμεσά μας τούς δικαίους τής Φυλής και αποδιώχνοντας τούς ριψάσπιδες και ανάξιους.

Φτιάξαμε γερές αυτοκρατορίες, από την αλεξανδρινή ίσαμε την βυζαντινή. Όμως δεν κρατήσαμε έξω από τις πύλες τούς εραστές τού χρυσού και τής αιρετικής πλάνης ξένων συμμάχων και δογμάτων. Κάθε φορά επαναλαμβανόταν το ίδιο κακό. Κάθε φορά ερχόταν διχασμός και στο τέλος μίκρεμα, αφού ο εισβολέας άφηνε πίσω του τον κακόβουλο ψευτορωμιό που έπειθε την ελληνοσύνη πως φταίει εκείνη και πως πρέπει να συνεχίσει λαβωμένη και ολιγόπιστη.

Απόγονοι τέτοιων άπιστων και ξένων σωμάτων είναι όλοι αυτοί που κρατήσανε χαμηλά, με το πρόσωπο στην λάσπη, το Ιερό Ελληνικό Έθνος. Ερημώσανε εθνική γη. Διώξανε ελληνικές ψυχές. Βάλανε στρατούς και συμμάχους να μάς κυκλώσουνε. Μάς φέρανε χαρτιά σκλαβιάς. Μάς δεσμεύσανε πόρους και σπίτια. Μάς βάλανε τούς ανώμαλους για ομαλούς. Κάμανε την προδοσία εξουσία και τεχνητές μειονότητες. Και μάς είπαν να μοιραστούμε την Ορθόδοξη Αλήθεια με ψευτοαλήθειες, τις δε Εθνικές Εστίες μας με τούς μισέλληνες.

Βλέπουμε λοιπόν τον εχθρό μέσα στα μάτια. Δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Βγάζει πλέον ο λύκος την προβιά τού προβάτου. Τώρα πλέον ήρθε η ώρα να εγερθεί η Γενιά των Ελλήνων Αετών. Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τον Ελληνισμό μας κάτω από τα λάβαρα τού Δικέφαλου Αετού και τής Γαλανόλευκης, κάτω από την μια και μόνη Παράταξη τού Δικαίου και τής εν Χριστώ και Ελλάδι μεγαλοσύνης. Να θυμώσει ο Δίκαιος. Να συντρίψει τούς ανήθικους. Να γενεί η Φυλή σιδερόφρακτη στρατιά, να ηγεμονεύσει η εθνικοφροσύνη και να γιομίσει ο τόπος και η γεωπολιτική αυλή μας με την ελληνοορθοδοξία μας.

Η κακία φίμωσε την καλοσύνη για πολλούς και δίσεκτους χρόνους. Να μην πληγώσουμε τούς σταυρωτήδες, λέγανε κάποιοι. Να μην ενοχλήσουμε τούς τεμπέληδες δοσίλογους που κάνουν τα αφεντικά και τούς εκλεκτούς τάχα στους πεισιθάνατους δουλευτήδες. Να δώσουμε βολές και εξουσίες στους σταυρωτήδες και τούς ελληνόφωνους νεοταξίτες, σε βουλές και συνδικαλισμούς. Κι όταν κάποιοι εξ ημών των μαχητών τής ελληνικής αρετής κατακεραυνώναμε τούς εισβολείς τής κακότητας, γινόμασταν τα μαύρα πρόβατα.

Τώρα λοιπόν η βούληση τού μέγιστου δικαιοκριτή των Όλων Ιησού Χριστού και Θεού μας δικαιώνει εμάς τα μαύρα πρόβατα. Τώρα οι αλήθειες και η σάλπιγγα τής αφυπνίσεως που πέμπουμε προς τον πιστό ελληνικό λαό αποκτούν την πρέπουσα δυναμική. Οι φωτιές στα σύνορα και την κοινωνία μετατρέπονται στη φωτεινή λεωφόρο στην οποία βαδίζουν η ελληνοορθοδοξία, ο ελληνικός εθνικισμός και ο μάχιμος ελληνικός στρατός. Και κείνοι που μιλούν με τον εχθρό και κείνοι που βαδίζουνε με τις κουκούλες τής προδοσίας και κείνοι που θέλουν την Ελλάδα μικρή, θα νιώσουνε τι πάει να πει τσεκούρι και φωτιά.

Ο Ελληνισμός μας δεν υπήρξε ποτέ μήτε κακός μήτε άπιστος. Δεν υπήρξε όμως και ενωμένος. Ο Ελληνισμός μας υπήρξε πολλάκις εύπιστος. Πίστη, Ενότητα και Δύναμη. Κάθαρση και πύρινη ρομφαία. Ο Θεός είναι Ένας. Το Ελληνικό Έθνος είναι Ένα. Τις αποφάσεις τις βγάζουν οι Άριστοι που υπακούν στην εντολή των Δίκαιων. Ίσοι μεταξύ Ίσων. Το Χώμα των Ηρώων, η Εθνική και Θρησκευτική μας Ταυτότητα, η Αξιοπρέπεια και η Λευτεριά, είναι Θείες Παρακαταθήκες. Η Ελλάς γίνεται μια και μόνη Παράταξη και κραταιώνεται. Κι έτσι κραταιά, εμπνέει τον ελεύθερο κόσμο, πολεμά και νικά τις δυνάμεις τού σκότους, προς δόξα Χριστού και Ελλήνων Αγίων και Ηρώων.  

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ