ΟΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΕΝΑΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΟΔΗΓΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ

ΑΘΗΝΑ 1-9-2019.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

Στον καιρό των ηρώων η αντρειοσύνη καθόριζε το ήθος, τον πολιτισμό και την αντιπαράθεση των επιδιωκόμενων σκοπών εκάστου έθνους και λαού. Ο πολεμιστής λάμβανε την ευλογία τού Θεού, την ευχή τής οικογένειας και την εσωτερική εντολή για την ελευθερία τής Πατρίδος. Στον κατοπινό καιρό των δειλών, η υλιστική ματαιοδοξία και ο μισανθρωπισμός επέβαλλαν την «λογική» τής ανηθικότητας και τής βαρβαρότητας με την δόλια επιτήρηση τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας για την πτώση των εθνικών τειχών και την επιβολή παγκόσμιας τυραννίας.

Η Ελλάς ως πιστή δύναμη τού καλού και τού αγαθού που όρισε η Θεία Πρόνοια, ως δύναμη αποστολική και εκπολιτιστική, υπήρξε ανέκαθεν το κάστρο τής ελευθερίας που έβαλε στόχο να καταστρέψει ο σκοτεινός εχθρός Θεού και Ανθρώπου. Από την πρώτη κιόλας στιγμή τής συγκροτήσεως των εθνών και στον καιρό των μηδικών πολέμων, ο σιωνιστής τύραννος εισέρχεται στην γραμμή παρατάξεως των βαρβάρων ανατολής και δύσεως, κατευθύνοντας τούς στρατούς τού εχθρού ενάντια στην Ελληνική Φυλή, τοποθετώντας στο τέλος επιρρεπείς άρχοντες τής προδοσίας.

Οι Θερμοπύλες τού αέναου Ελληνισμού δώσανε την αιώνια διδαχή τής αυτοθυσίας και τού πατριωτικού σθένους υπέρ των αθάνατων αξιών πίστεως, πατρίδος και οικογένειας. Ο Αρχηγός και Βασιλεύς των αθανάτων 300 Σπαρτιατών Λεωνίδας με τον Δημόφιλο και τούς 700 Θεσπιείς δώσανε τον αιώνιο προσδιορισμό τού Αληθινού Έλληνα. Ο Λεωνίδας μεγαλωμένος και σκληραγωγημένος στην άσκηση τής κατίσχυσης τού δικαίου πέραν από κοσμικές λογικές και αντιπαράθεση αριθμών, αρνήθηκε να δώσει γη και ύδωρ που τού ζήτησε ο Πέρσης για εφήμερη και δουλική εξουσία υπό τον τότε προσωρινά ευρισκόμενο στην παγκόσμια εξουσία. Προτίμησε να δώσει τη ζωή του προκειμένου να ζήσει ο λαός του, δίδοντας λόγο μονάχα στο Θεό και λαμβάνοντας την παρότρυνση από τούς οικείους του.

Ο Βασιλεύς Λεωνίδας όταν εδέχθη την ιταμή πρόκληση τής κλήσης προς αιχμαλωσία, είχε να μετρήσει στον δρόμο τής μεγάλης απόφασης την υπέρβαση τού εφησυχασμού. Είχε τούς ιερείς τού καιρού του που λέγανε ότι δεν έπρεπε να πολεμήσει λόγω εορτασμού των Καβείρων από σεβασμό. Είχε τούς ειρηνικούς άρχοντες που πρότασσαν τον εφησυχασμό και την συνύπαρξη με τον δυνατότερο και πολυπληθέστερο εχθρό αντί των χρημάτων και τής υπηρετήσεως προς τον ξένο κηδεμόνα. Είχε τούς πολιτικούς τού καιρού του που λαμβάνανε τον χρυσό τού εισβολέα για να κάμουν το λαό εθελόδουλο ραγιά. Και στο πεδίο τής μάχης, όταν είχε φέρει σε δύσκολη θέση τον βάρβαρο, είδε τον προδότη Εφιάλτη να δίδει χέρι βοήθειας και νίκη ανέλπιστη στον εχθρό.

Δεν είναι ζήτημα ποσοτικής αναλογίας και υλικής κερδοσκοπίας η ελευθερία. Η ελευθερία είναι ζήτημα ποιοτικού ήθους και εθνικής συνειδήσεως. Είναι ζήτημα πίστεως και αγάπης στην πατρογονική γη και το αίμα τής καρδιάς σου. Είναι το άγιο βήμα για την επισφράγιση τής δικαιοσύνης, για την διαιώνιση τής Φυλής, για την παρουσία των λαβάρων τού Έθνους τής Μεγάλης Ελλάδος σε κάθε σπιθαμή τής πατρώας γης. Είναι η Εντολή τού Θεού και η Ασπίδα τής Οικογένειας και τής Φυλής.

Όταν ο Λεωνίδας προκλήθηκε από τούς απεσταλμένους τού Ξέρξη, έριξε το βλέμμα του στις προγονικές μνήμες, τις ανάγκες τού λαού και τα μάτια τής βασιλικής συζύγου του Γοργώς, λαμβάνοντας την παρότρυνση καρδιάς που γύρευε. Η Γοργώ έδειξε έμπρακτα την περιφρόνησή της στην προσφορά τού ασιάτη που είδε έκπληκτος την αξία τής Ελληνίδας συντρόφου στο πλευρό τού Έλληνα συζύγου με ήθος πολεμικό. Ο δε Λεωνίδας απάντησε στην βαρβαρική αποστολή που εισήλθε στην Σπάρτη κραδαίνοντας τις κομμένες κεφαλές αντίπαλων, ρίπτοντας τούς τυράννους στο βάραθρο τού αιώνιου χαμού στον Καιάδα.

Ο Λεωνίδας πήρε την μεγάλη απόφαση τού υπέρ ιερών και οσίων αγώνος, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες νίκης μέσα σ’ έναν ελληνικό κόσμο διχασμένο ήταν ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Αποφάσισε ότι η ζωή τής Φυλής και τού λαού του είχε το απόλυτο προβάδισμα έναντι τής καλοπέρασης των φρόνιμων. Προτίμησε τον έντιμο θάνατο από την άτιμη ζωή, προκειμένου να δοθεί στα γεννήματα τής Φυλής το δικαίωμα να λάβουν πίσω τον υπόδουλο ελληνικό κόσμο με τον νόμιμο τόκο ιστορίας και θείας δικαιοσύνης. Θέλησε την Πατρίδα αυτόβουλη και ισχυρή δύναμη στην κορυφή τής πλάσης. Τον Θεό και τούς προγόνους Εντολείς του. Την Νίκη των έντιμων ελληνικών όπλων απόλυτο σκοπό και στόχο.

Οι εκλεκτοί τής ιστορίας και φορείς αίματος καθαγιασμένου πραγματοποίησαν την πολεμική και μυσταγωγική τους σύναξη στο πεδίο των Θερμοπυλών. Οι αντρειωμένοι τής Ελληνικής Φυλής δώσανε το παρών για την λευτεριά και τη μεγαλοσύνη, υπακούοντας στην φωνή τής εθνικής συνείδησης ηθελημένα, δίχως να σκεφτούν στιγμή την ζωή τους. Και όταν ο προδότης Εφιάλτης οδήγησε πίσω από τις γραμμές αμύνης των Ηρώων τούς Μήδους, τότε ο Λεωνίδας έκαμε το έσχατο χρέος του. Απέρριψε την προσφορά τής υποχώρησης και τής συνεργασίας με τον εχθρό, αρνήθηκε την παγκοσμιοποίηση τού καιρού του, έστειλε τούς περισσότερους συντρόφους του να χτίσουν νέα γραμμή αντίστασης εγείροντας τον υπόλοιπο Ελληνισμό και συνέχισε να δίδει τον εθνικό αγώνα μέχρις εσχάτων με τον Δημόφιλο και τούς συμπολεμιστές τους, κάτω από την σκιά των περσικών βελών όπως είπε ο Διηνέκης.

Στην εποχή την σημερινή τής υποτιθέμενης ευμάρειας και τής υψηλής τεχνολογίας επικρατεί ένα καθεστώς πνευματικού σκοταδισμού στο οποίο η «αστυνομία» τής σκέψεως βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και εφαρμογή στην δύσμοιρη Πατρίδα μας. Η δε κατοχή που βιώνουμε στις μέρες μας είναι η πλέον ατιμωτική, αφού έχει επιβληθεί σε καιρό ειρήνης, με θεσμικά μέσα, με την χρήση των ενυπόθηκων τοκογλυφικών δανείων, την κανονικοποίηση τής προδοσίας και τής ανηθικότητας και φυσικά την διαχρονική επιβολή στημένων κατοχικών κυβερνήσεων.

Κάποτε το Έθνος μας νικούσε, έχανε, πολεμούσε και λευτερωνόταν με τα όπλα από πολεμικές καταστάσεις. Σήμερα έχει ηττηθεί με τα χρεόγραφα, με τα χαρτιά. Και σήμερα η κατοχή που βιώνουμε είναι η χειρότερη όλων επιπλέον διότι καλούμαστε να δώσουμε τον υπέρτατο αγώνα στη μητέρα των μαχών με τον προ αιώνων μέγιστο εχθρό τού Αποστολικού και Εκπολιτιστικού Ελληνισμού μας, με τον σιωνιστή εχθρό Θεού και Ανθρώπου.

Σήμερα λοιπόν θέλουν να μάς μετατρέψουν σε ένα πολυπολιτισμικό αχταρμά και εμάς και τούς λοιπούς λαούς μέσα σε ένα «ευρωπαϊκό», αντίχριστο και ασύνορο υπερκράτος που θα οδηγηθεί στη συνέχεια στην αντίχριστη παγκόσμια διακυβέρνηση. Μάς αντικαθιστούν βαθμιαία με οικονομικούς και λαθρομεταναστευτικούς εισβολείς, ανοίγουν σύγχρονη  Κερκόπορτα στους εχθρούς και την ίδια στιγμή θέτουν στο απόσπασμα τον Ελληνικό Εθνικισμό και Πατριωτισμό μας.

Οι νέοι Εφιάλτες φτιάχνουν συστημικές κομματικές συμμαχίες που παρέχουν από κυβέρνηση σε κυβέρνηση την συνέχεια τού ανθελληνικού προτεκτοράτου, μέχρις ότου να συμβεί ένας μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός τής ξενοκίνητης και νεοταξικής αστικής δημοκρατίας, δίνοντας το στίγμα τού τέλους για το Εθνικό Κράτος.

Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι ο σχηματισμός μιας Ελληνορθόδοξης και Πατριωτικής Εθνικιστικής Συμμαχίας πάντων των Ελλήνων που πιστεύουμε στον Χριστό, την Μεγάλη Ελλάδα και την Ελληνική Οικογένεια. Η Ελλάς πρέπει να γίνει πλήρως ελεύθερη. Και πλήρως ελεύθερη είναι η Ελλάς που είναι ενωμένη, που είναι ισχυρή, που κάνει τις αξίες με τις οποίες μάς χαρίτωσε ο Θεός και κατοχύρωσαν οι πρόγονοί μας σημείο αιχμής στην κορυφή τής ζωής μας και τής πλάσης.

Επίκεντρο τής νέας Ελλάδος που πρέπει να σχηματίσουμε είναι η συνεργασία των ελληνικών κοινοτήτων, είναι ο εθνικός κοινοτικός τρόπος ζωής, είναι ο Πανελληνισμός. Παράταξη και Εθνικό Κέντρο ένα και μόνο, η Ιερή Ελλάς. Ένωση πάντων των Ελλήνων Πατριωτών και Εθνικιστών από όπου κι αν προέρχονται σε μία και μόνη παράταξη των Πιστών σε Χριστό και Ελλάδα.

Ένας Ελληνορθόδοξος Εθνικός Κοινωνισμός. Αυτή είναι η εργασία στην οποία έχω τάξει τον εαυτό μου. Συζητήσεις πρέπει να γίνουν με γόνιμο διάλογο και εθνική προσήλωση. Θέτω τούτο το ζήτημα με πάσα θετική σκέψη και απόλυτη πίστη. Απαισιόδοξος δεν είμαι. Νικητής Έλλην είμαι, ομού με τα αδέρφια μου τού Αληθινού Ελληνισμού μας. Γνήσια παιδιά και συνεχιστές τής πολεμικής αρετής τού Τρανού Λεωνίδα. Ευλόγει ο Κύριος και Θεός μας τον Άγιο Ελληνισμό Του. Χριστός – Ελλάς – Εθνικισμός!!!