Rockefellers και Νέα Παγκόσμια Τάξη

«Μία παγκόσμια ολιγαρχία και ένα ενιαίο νομισματικό σύστημα θα επικρατήσουν. Δεν θα υπάρχει μεσαία τάξη, μόνο κυβερνήτες και υπηρέτες. Όλοι οι νόμοι θα είναι κάτω από ένα νομικό σύστημα παγκόσμιων δικαστηρίων και θα υποστηρίζονται από την αστυνομική δύναμη της παγκόσμιας υπερ-κυβέρνησης και έναν ενιαίο παγκόσμιο στρατό. Μόνο μια θρησκεία θα επιτρέπεται και αυτή θα έχει την μορφή της Εκκλησίας της Παγκόσμιας Υπερ-Κυβέρνησης».

(Κωνσταντίνου Κούρου, Το όνειρο της παγκόσμιας ηγεμονίας, από το συλλογικό έργο «Νέα Παγκόσμια Τάξη –Η αθέατη όψη», εκδόσεις Έσοπτρον, 2004, σελ. 145)

«Άλλα ο κόσμος σήμερα είναι πιο έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερ-εθνική κυριαρχία μιας διανοούμενης ελίτ και διεθνών τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό που δοκιμάστηκε τους προηγούμενους αιώνες» - Ντέιβιντ Ροκφέλερ (5 Ιουνίου 1991 - Σύνοδος Λέσχης Bilderberg, Μπάντεν-Μπάντεν Γερμανία).

Οι ερευνητές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (ΝΠΤ) θεωρούν ότι τα μέλη της οικογένειας οRockfeller (Ροκφέλερ) βρίσκονται ανάμεσα στους κύριους παίκτες, εάν δεν πρόκειται για τους πρωταρχικούς αρχιτέκτονες και ταμίες, πίσω από το περιβόητο μυστικό σχέδιο καθιέρωσης μιας, δικτατορικού τύπου Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

Στη δεκαετία του ‘70, ο Garry Allen στο βιβλίο του “The Rockefeller File”, είχε υποστηρίξει χαρακτηριστικά ότι ο κύριος στόχος των Rockefeller είναι η δημιουργία μιας «Νέας Παγκόσμιας Τάξης, μιας παγκόσμιας κυβέρνησης που θα ελέγχει ολόκληρη την ανθρωπότητα».

Ο δε David Icke περιγράφει τους Rockefeller ως μία οικογένεια ζωτικής σημασίας «στην ιεραρχία της γραμμής του αίματος», η οποία μάχεται να θέσει σε εφαρμογή τα «Σχέδια της Αδελφότητας» για έναν συγκεντρωτικό έλεγχο του πλανήτη.

David Rockefeller (1915- )

....Οι περισσότερες αναλύσεις του ρόλου του David Rockefeller (Ντέιβιντ Ροκφέλερ) στη ΝΠΤ γελοιοποιούνται συνήθως από τους σχολιαστές του «σοβαρού» Τύπου ως προϊόντα φαντασίας. Το 1996, για παράδειγμα, το υψηλής ακροαματικότητας talk - show του Rush Limbaugh στο εθνικό ραδιόφωνο, λοιδορούσε ανοιχτά τέτοιες πεποιθήσεις, στο επονομαζόμενο «Τεστ για τρελάρες»:

«Πιστεύετε ότι ο David Rockefeller, ο Henry Kissinger και άλλα διάσημα μέλη της ΝΠΤ παρέχουν καθημερινές εντολές στους πράκτορες των FΒΙ, CIA, BATF, και της Εθνικής Οργάνωσης Γυναικών;» — «Πιστεύετε ότι το φεμινιστικό κίνημα υπήρξε πνευματικό τέκνο του David Rockefeller, με σκοπό τον καθημερινό πόλεμο μεταξύ ανδρών και γυναικών, ώστε να τους αποσπαστεί η προσοχή από την αληθινή συνωμοσία του CFR;» — «Εάν απαντήσατε έστω και μία από αυτές τις ερωτήσεις με «ναι» τότε είστε τρελάρας και έχετε περάσει το τεστ!»

Ο David χλεύαζε συχνά τέτοιους ισχυρισμούς. Σε μια επιστολή στους New York Times (25 Αυγούστου 1980), αντιτέθηκε στην «ανόητη δυσφήμιση» που είχε υποστεί κατά καιρούς, παραπονούμενος ότι συνήθως τον «ξεχώριζαν ως αρχι-συνωμότη».

Παραδόξως όμως, ο νευραλγικός ρόλος του David στην προώθηση της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης, όχι μόνο αναγνωρίζεται, αλλά και εξαίρεται ανοιχτά από την ελίτ της εξουσίας. Στους εορτασμούς της 25ης επετείου της αμερικανικής ομάδας της Τριμερούς Επιτροπής το 1998, ορισμένοι παριστάμενοι έκαναν επανειλημμένα πρόποση υπέρ της «έννοιας του οράματος», της «διορατικότητας και της ηγετικής ικανότητας», της «μεγάλης γενναιοδωρίας» και της «αίσθησης καθήκοντος» του επίτιμου προέδρου τους.

«Επίκειται η πρώτη παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας», ισχυρίστηκε ο George Berthoin, Ευρωπαίος πρώην πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής, «και αυτό οφείλεται στον David Rockefeller, τον πρωτοπόρο τζέντλεμαν του τριμερούς κόσμου».

Παρομοίως, το 2002 ο τέως Γ.Γ. του ΟΗΕ, Kofi Annan, σε μία τελετή υπογραφής της νέας αυτοβιογραφίας του David, με τίτλο “Memoirs”, στα κεντρικά γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, χαιρέτησε τη συμβολή του πλουτοκράτη στην παγκόσμια τάξη: «Πιστεύω ότι χωρίς διεθνιστές, όπως εσύ, το διεθνές σύστημα που επιχειρήσαμε να χτίσουμε, το διεθνές σύστημα που έχουμε σήμερα, δεν θα ήταν εδώ. Έτσι, σε ευχαριστούμε πολύ David!».

....Το 1949, ο David προσχώρησε στην CFR, (Council on Foreign Relations - Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων), με το επίθετό του να του εξασφαλίζει μία θέση στο διοικητικό Συμβούλιο. Παραδέχεται ότι ήταν αποφασισμένος «να παίξει ένα ρόλο» στην διαδικασία εξασφάλισης της ηγεσίας από τις ΗΠΑ και στην ανοικοδόμηση «μίας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής» μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1954, επελέγη από τον πρόεδρο Eisenhower ως ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της Λέσχης Bilderberg. Πολλοί ερευνητές προσδίδουν στα ετήσια μυστικά συνέδριά της έναν ρόλο συμμετοχής στη θεμελίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και στη διευκόλυνση της σχεδίασης μίας παγκόσμιας κυβέρνησης. (Mike Peters, “The Bilderberg Group and the project of European unification”).

Ο David επιμένει, φυσικά, ότι η Λέσχη Βilderberg δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία «ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ομάδα συζητήσεων».

Άλλα μέλη της Λέσχης, ωστόσο, όπως ο Βρετανός πολιτικός Denis Healey, παραδέχονται ότι τα συνέδριά της καταλήγουν σε συναινετικές αποφάσεις, με τους περισσότερους εξ αυτών να πιστεύουν ότι «μία μοναδική κοινότητα σε ολόκληρο τον κόσμο θα ήταν κάτι καλό». (Jon Ronson, «Them: Adventures with Extremists», σελ. 299).

.........Οι παγκοσμιοποιητικές τάσεις του Ροκφέλλερ θα είχαν ελάχιστο ενδιαφέρον, εάν αυτός δεν κατείχε αυτή τη μοναδική ισχυρή θέση στον πολιτικό στίβο των ΗΠΑ. «Είναι ο μόνος πλέον ισχυρός ιδιώτης πολίτης στην Αμερική σήμερα», παρατήρησε ο ακαδημαϊκός Thomas R. Dye του πολιτειακού πανεπιστημίου της Φλόριντα, στο βιβλίο του “Who’s Running America?”.

Ο δημοσιογράφος Bill Moyers, στην ειδική τηλεοπτική εκπομπή, «Ο κόσμος του David Rockefeller» (1980), τον περιέγραψε ως «τον μη εκλεγμένο, πλην, όμως αναμφισβήτητο προεδρεύοντα του αμερικανικού κατεστημένου» και «έναν από τους πλέον ισχυρούς, σημαίνοντες και πλούσιους άνδρες της Αμερικής, που στέκεται στα κέντρο ενός τεράστιου δικτύου κεφαλαιούχων, βιομηχάνων και πολιτικών, η δράση των οποίων κυκλώνει την υφήλιο».

• Προς Έναν «Ενιαίο Κόσμο»

Η κινητήριος δύναμη για τις περισσότερες ενέργειες του David τα τελευταία 40 χρόνια ήταν το όραμά του για τη δημιουργία μίας πιο ολοκληρωμένης παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής δομής — ενός ενιαίου κόσμου. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, υποστήριξε μια πολυδιάστατη στρατηγική, που περιλαμβάνει την Παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, τα Ηνωμένα Έθνη, τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, τη διεθνή οικονομική ολοκλήρωση, το παγκόσμιο και τοπικό ελεύθερο εμπόριο και την παγκόσμια διακυβέρνηση.

..........Ο David όπως και ο πατέρας και ο αδελφός του Nelson, θεωρούσε για πολύ το έθνος-κράτος ένα θεσμό που πεθαίνει.

.........Για τις ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) ο David βλέπει ένα κρίσιμο ρόλο στα παγκόσμια προβλήματα.

....Όπως έχουν παρατηρήσει ορισμένοι αναλυτές, οι ΜΚΟ είναι η εμπροσθοφυλακή «μίας νέας διπλωματίας που απαξιώνει την εθνική κυριαρχία για χάρη των πολυμερών συμφωνιών», στις οποίες οι ομάδες συμφερόντων «αναζητούν να επιτύχουν σε διεθνές επίπεδο ότι δεν μπορούν να επιτύχουν σε εθνικό» (David Davenport, “The New Diplomacy”, Policy Review, Dec 2002).

Ένα από τα πλέον διαβόητα επιτεύγματα του David στην υπηρεσία της ΝΠΤ είναι η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) - (για την οποία θα γίνει λόγος σε άλλο άρθρου του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ).

............Η σημερινή γενιά των Ροκφέλλερ δείχνει να είναι απλά οι θεματοφύλακες μιας κληρονομιάς, την οποία συνεχίζει να υποστηρίζει το δίκτυο των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και των ομάδων προγραμματισμού πολιτικής των Ροκφέλλερ. Η μείωση της άμεσης επιρροής των Ροκφέλλερς, όμως, ούτε κατά διάνοια δεν σημαίνει και την κατάρρευση των απώτερων σχεδίων τους, καθώς υπάρχουν πολλοί νέοι εκατομμυριούχοι που έχουν τις ίδιες επιδιώξεις.

Ο τραπεζίτης George Soros, (φωτο), για παράδειγμα, εδώ και πολύ καιρό, ποζάρει ως υποστηρικτής μίας «ανοικτής Παγκόσμιας κοινωνίας». Μιμούμενος την «τριμερή σκέψη» του David Rockefeller, ο Soros έκανε έκκληση για μια «συμμαχία των “δημοκρατικών χωρών του κόσμου”», υπό την αιγίδα των ΗΠΑ σε συνεργασία με την Ε.Ε., για να κτίσουν μία «ανοικτή παγκόσμια Κοινωνία», αναδιαρθρώνοντας τον ΟΗΕ και άλλους υπερεθνικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. (George Soros, Ανοικτή Κοινωνία.• Αναμορφώνοντας τον Παγκόσμιο Καπιταλισμό, σελ. 330-359)

 

Ο Τed Terner, (φωτο), ιδρυτής του CNN, είναι κι αυτός μέλος της «ομοσπονδίας» και έδειξε τις προθέσεις του το 1977, κάνοντας δωρεά ενός δισ. δολαρίων στον ΟΗΕ. Αν και η περιουσία του Terner έχει αρχίσει να φθίνει, υπάρχουν άλλοι που περιμένουν έξω από την πόρτα. Μεταξύ αυτών και οι Bill Gates και warren Buffet, που είναι αποφασισμένοι να ξοδέψουν την περιουσία τους γι’ αυτό τον σκοπό.

Το σχέδιο των Rockefeller και των συνεχιστών τους είναι συγκαλυμμένο, κι ας βρίσκεται σε κοινή θέα. Εάν όμως σηκώσουμε το πέπλο των αντιρρήσεων και της ελαφρότητας που σερβίρουν τα ΜΜΕ, δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε μακριά για να το δούμε.

Το θέμα είναι ότι εμείς απλά καθόμαστε και το βλέπουμε να ξετυλίγεται...

(Όλο το παραπάνω κείμενο είναι παρμένο από το βιβλίο «Rockefellers και Νέα Παγκόσμια Τάξη», Will Banyan, ειδική έκδοση Έσοπτρον / Hellenic Nexus).

Πηγή