ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΘΗΝΑ 28-10-2019.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

Συμπληρώνονται 79 έτη από την έναρξη τού νεότερου ελληνικού έπους στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες στον δρόμο ενός κυοφορούμενου σήμερα τρίτου παγκοσμίου πολέμου. Οι οικονομικές κρίσεις και οι διεθνείς ανταγωνισμοί στα ίδια γεωπολιτικά πεδία ανοίγουν το δρόμο στις πολεμικές συγκρούσεις, τότε και σήμερα και διαχρονικά.

Η Ελλάς από το 1936 είχε στην πρωθυπουργία τής χώρας έναν Εθνικοκοινωνιστή Ηγέτη με στρατιωτικές και πολιτικές ικανότητες που είχε αναμορφώσει την Πατρίδα μας. Πρωθυπουργός τής Ελλάδος ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, εμπνευστής τού εργατικού δικαίου, αναμορφωτής ενός σιδηρόφρακτου και απελευθερωτικού ελληνικού στρατού. Ο Ιωάννης Μεταξάς βρέθηκε στον κυκεώνα των αντιπάλων στρατοπέδων Αντάντ και Άξονα και επιχείρησε να τηρήσει στάση ουδετερότητας, προκειμένου να μείνει η Ελλάς όρθια και κερδισμένη.

Η ιδεολογία και οι αξίες διαμορφώνουν την επιλεχθείσα πολιτική στρατηγική σε συνδυασμό με την ύπαρξη τού στρατηγικού σκοπού για την τείχιση και την ισχυροποίηση τού Ελληνικού Έθνους. Αυτήν την μακροπρόθεσμη τακτική στο διπλωματικό και στρατιωτικό πεδίο είχε κατά νου ο εμπειροπόλεμος Ιωάννης Μεταξάς. Διότι οι επιδιώξεις για τον έλεγχο τού λιμανιού τής Θεσσαλονίκης και την αρπαγή τής Μακεδονίας μας υπήρξαν και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, στον δρόμο πάντα των ισχυρών για παγκόσμια εξουσία.

Οι παγκόσμιοι τοκογλύφοι υπήρχαν πάντα, ήταν πάντα σταυρωτήδες και θέλανε στο διηνεκές την συγκέντρωση των κρατικών εξουσιών στα χέρια τής παγκόσμιας συμμορίας. Οι διεθνιστές ψευτορωμιοί πολιτικοί επιδίωκαν τον διχασμό των Ελλήνων και τον εδαφικό ακρωτηριασμό τού ελληνικού βορρά. Σοσιαλφιλελεύθερα σκάνδαλα και αριστερές ανταρσίες εκεί οδηγούσαν. Δεν υπολόγιζαν όμως στο εθνικοκοινωνικό κίνημα των Ελευθεροφρόνων τού Μεταξά που έφερε την ανατροπή κοινοβουλευτικά με κυβερνητική πλειοψηφία τής νέας κυβέρνησης τής 4^ης Αυγούστου 1936.

Η νέα εθνική κυβέρνηση περιέστειλε άρθρα τού Συντάγματος πάντα με κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ακύρωσε το σχέδιο τής κομμουνιστικής ανταρσίας και οι πολιτικές έριδες παραμερίστηκαν. Τα οικονομικά σχέδια χρεοκοπίας των διεθνών τοκογλύφων ακυρώθηκαν στα διεθνή δικαστήρια από τον Ιωάννη Μεταξά. Ο ερχόμενος παγκόσμιος πόλεμος είχε εγκαίρως προβλεφθεί από τον Εθνικό Κυβερνήτη. Οι οχλήσεις υπήρχαν και από τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Αλλά ο Μεταξάς είχε επιλέξει την λαϊκή ενότητα, την αυτοφυή ανάπτυξη των εθνικών πόρων και την ανάπτυξη διεκδικητικού πνεύματος τού ελληνικού στρατεύματος.

Η δημόσια ασφάλεια, η εργασιακή κάλυψη και η διασφάλιση τού εισοδήματος συσπείρωσαν τον ελληνικό λαό στην θωράκιση τού Εθνικού Κράτους απέναντι σε κάθε είδους κίνδυνο. Η ανάπτυξη των εθνικών πόρων οδήγησε την κυβέρνηση Μεταξά στην επιχείρηση κτισίματος μιας γεωστρατηγικής ζώνης ασφαλείας στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θράκη και τα Νησιά. Η Εθνική Οργάνωση Νεολαίας καλλιέργησε το συλλογικό και αγωνιστικό πνεύμα στα ελληνικά νιάτα που στελέχωσαν τον Ελληνικό Στρατό. Το δε διεκδικητικό πνεύμα τής Μεγάλης Ιδέας επέστρεψε στον πάντα μάχιμο Ελληνικό Στρατό που ανόρθωσε αξεπέραστα και υπερσύγχρονα για την εποχή οχυρά, τα οχυρά τής γραμμής Μεταξά, τα οποία θα άνοιγαν μονάχα ως αφετηρία για το πλάτεμα των εθνικών συνόρων, κατανικώντας τον όποιο εισβολέα.

Οι προσφερόμενες παροχές των συμμαχιών θυμίζουν έντονα το σκηνικό τής τρέχουσας ιστορικής περιόδου που ζούμε. Λιμάνι στην Αλεξανδρούπολη, λιμάνι και στη Θεσσαλονίκη για τα συμμαχικά στρατεύματα και τα αντίπαλα στρατόπεδα. Διαβουλεύσεις με πολιτικούς και κυβερνητικά σχήματα στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα μας από την μια πλευρά και η Αλβανία με τον Σλαβισμό από την άλλη. Θυμίζουμε ότι σήμερα ο Ζάεφ μιλάει με τις ΗΠΑ και οι αντίπαλοί του με τη Ρωσία. Αντάντ και Άξονας είχαν τις δικές τους επαφές στον καιρό τού Β Παγκόσμιου Πολέμου.

Η Ελλάς όμως δεν είχε ελαστική πολιτική εξουσία. Είχε εξουσία σιδηρά και εθνικιστική. Δεν είχε παρακράτος και διχασμό νεοταξικό. Είχε κράτος απόλυτα και ολοκληρωτικά ελληνικό, με τον πολίτη και την πολιτεία να έχουν πλήρη ταύτιση σκοπών. Η Ελλάς είχε γνωρίσει την ιταλική προβοκάτσια τον δεκαπενταύγουστο τής Μεγαλόχαρης Παναγιάς μας στην Τήνο με τον φλογισμό τής Έλλης και τούς πρώτους Έλληνες πεσόντες και ο Μεταξάς γνώριζε την πρόθεση τής εξόντωσής του από τα διεθνή νεοταξικά συμφέροντα. Είχε αποφασίσει την ουδετερότητα και την ανάληψη τής ελληνικής στρατιωτικής δράσης μόλις ο βάρβαρος χτυπούσε την ελληνική πόρτα, με την ταυτόχρονη απελευθέρωση σκλαβωμένου ελληνικού εδάφους.

Ο Μπενίτο Μουσολίνι, σύμμαχος τού Αδόλφου Χίτλερ, επιθυμούσε να βάλει πόδι στα Βαλκάνια και να αποκτήσει προβάδισμα γεωπολιτικού κέρδους. Η ηγεσία τού αλβανικού ψευδοκράτους, τής ολότελα δικής μας ηπειρωτικής χερσονήσου, είχε βλέψεις σε βάρος τής λεύτερης Ηπείρου μας. Κι έτσι, η Ιταλία επέλεξε να ζητήσει ελεύθερη διάβαση των ιταλικών στρατευμάτων επί τής Ελλάδος από τον Ιωάννη Μεταξά. Τούτο ήταν κήρυξη πολέμου και ο Εθνάρχης Μεταξάς απάντησε με το μέγα ελληνικό Όχι.

28^η Οκτωβρίου 1940 και η εποποιία ξεκίνησε. Τα παιδιά τής Ελλάδος με το χαμόγελο στα χείλη σπεύδανε στο ηπειρωτικό μέτωπο. Σύντομα η Βόρεια Ήπειρος γινόταν για τρίτη φορά λεύτερη και ελληνική, ταυτίζοντας την ιστορία και τη φύση της, όμοια ελληνικές και οι δύο.

Η Ελλάς πολεμούσε υπηρετώντας απόλυτα εθνικό στρατηγικό σκοπό και ουδόλως τον οιονδήποτε «συμμαχικό». Χιμάρα, Τεπελένι, Αργυρόκαστρο, Άγιοι Σαράντα, Κορυτσά, ντυνόντουσαν με την κάλυψη τού στρατιωτικού ατσαλιού και τού ελληνικού στρατιωτικού χιτωνίου το γαλανόλευκο ένδυμα και τα γαλανόλευκα λάβαρα.

Η ελληνική νίκη θα ήταν πλατιά. Τα σύννεφα τού πολέμου θα απομακρύνονταν και η Ελλάς θα αποκτούσε γεωπολιτικό πλεονέκτημα, ανεξαρτήτως τής τελικής έκβασης τού μεγάλου πολέμου. Όμως μια πυώδης αμυγδαλίτιδα με μια στημένη αγγλική ιατρική ομάδα στέρησε τη ζωή τού Ιωάννη Μεταξά εντελώς απρόσμενα και προσχεδιασμένα.

Η Ελλάς μπήκε πιο βαθιά στην πολεμική αντάρα με την γερμανική κατοχή, την σύγκρουση αγγλικού και γερμανικού στρατοπέδου, τούς κομμουνιστικούς συμμοριτοπολέμους και το κατοπινό πολιτικό ανακάτωμα. Έκτοτε, η Πατρίδα μας περιμένει την νέα εθνικοκοινωνική διοίκηση εθνικισμού, λαού και στρατού για να αποκτήσει το φυσικό της ανάστημα, αυτό τής Μεγάλης Ελλάδος με την γεωπολιτική υπεροχή και το εδαφικό τράνεμα ενάντια στους αιώνιους εχθρούς της.