Δύσκολο να πει κανείς τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε Ευρώπη. Είναι χώρος γεωγραφικός; Είναι πολιτικό σύστημα; Ή μήπως τελικά είναι μία ιδέα; Γιά μένα η Ευρώπη είναι όλα αυτά μαζί αλλά πρώτα απ' όλα είναι μία ιδέα! Είναι η ιδέα της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, είναι η ιδέα του ανθρώπου ως μέτρο των πάντων είναι ιδέα μιας κοινότητας ανθρώπων με κοινή καταγωγή και γλώσσα και ήθη που θέλουν να ορίζουν μόνοι τους την μοίρα τους με το όπλο στο χέρι!
Ευρώπη είναι οι πρόγονοι μας στον Μαραθώνα όταν μόνοι τους παρατάχθηκαν απέναντι στη περσική αυτοκρατορία, Ευρώπη είναι ο Κάρολος Μαρτέλος και οι Φράγκοι που απέκρουσαν τις ισλαμικές ορδές στο Πουατιέ, Ευρώπη είναι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πάνω στα τείχη της Κωνσταντινούπολης στην τελευταία μάχη της ζωής του, Ευρώπη είναι ο Ευγένιος της Σαβοΐας που απέκρουσε τούς Τούρκους έξω από τα τείχη της Βιέννης.
Και άλλοι πολιτισμοί άφησαν βεβαίως υπέροχα δείγματα γραφής και εντυπωσιακά μνημεία, δεν κυριάρχησαν όμως όπως ο δυτικός πολιτισμός παγκοσμίως.
Στην Αίγυπτο των Φαραώ όμως και στην Περσία και στην Βαβυλώνα ποτέ η ανθρώπινη ζωή δεν θεωρήθηκε το επίκεντρο του σύμπαντος. Με μία διαταγή του Φαραώ μπορούσε κανείς να ριχτεί αυτομάτως στους κροκόδειλους ή στα λιοντάρια χωρίς δίκη χωρίς απολογία. Η ηθική ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού αποτυπώνεται με σαφήνεια σ αυτή την ευαγγελική ρήση...
Είναι αυτή η αίσθηση ανωτερότητας που ώθησε τους λευκούς προγόνους μας να αφήσουν σπίτια και γυναίκες και να ριχτούν στην περιπέτεια της ανακάλυψης και τής κατάκτησης και φυσικά έκανε τον δυτικό πολιτισμό κυρίαρχο!
Υπήρχαν όμως κάποιες σταθερές αξίες πίσω από αυτή την εποποιία και πρώτα από όλα πίστη. Πίστη στον θεό πίστη και στον βασιλέα. Πίστη τελικά σε μιά ανδρική και αριστοκρατική ιεραρχία και είναι αυτή ακριβώς που επέβαλε την δύση ως κυρίαρχο στον πλανήτη.
Η ιστορία διδάσκει ότι η εγκατάλειψη των βασικών αξιών με τις οποίες ανδρώθηκε και μεγαλούργησε ένα έθνος είναι και η αιτία τής πτώσης και της παρακμής του. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από αυτό της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Όσο οι ρωμαίοι ακολουθούσαν τα αυστηρά ρωμαϊκά ήθη και την στρατιωτική αγωγή τους η Ρώμη μεγαλουργούσε όταν όμως βολεύτηκαν με την απόλαυση της επιτυχίας και παραδόθηκαν στον τρυφηλό βίο και τις ηδονές και τις ακολασίες άρχισε και η κατάρρευση.
Οι ομοιότητες της φάσης που η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα είναι πάρα πολλές με την φάση της ρωμαϊκής παρακμής. Οι άλλοτε ενεργοί με τα κοινά ευρωπαίοι πολίτες έχουν μεταλλαχτεί σε απαθείς καταναλωτές κατά το ρωμαϊκό «άρτος και θεάματα». Οι αξίες που επέβαλαν τον δυτικό πολιτισμό και η πίστη σε μία ανδρική και αριστοκρατική κοινωνία έχουν σταδιακά από την επάρατο γαλλική επανάσταση και μετά εγκαταλειφθεί.
Η εμποροκρατία έχει αλώσει όλους τους θεσμούς και έχει κυριαρχήσει παντού. Οι αξίες της τιμής έχουν αντικατασταθεί από την αξία του χρυσού. Οι γυναίκες εκπορνεύονται αναζητώντας ένα αληθινό άνδρα και οι άνδρες εκθηλύνονται, η στρατιωτική υπηρεσία έχει σταδιακά μειωθεί ή και πλήρως εγκαταλειφτεί και στις ευρωπαϊκές πόλεις πλέον κατοικεί ένα ανομοιογενές πλήθος προερχόμενο από κάθε γωνιά της Ασίας και της Αφρικής .
Πράγματι οι ομοιότητες με την παρακμή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας είναι πολλές και δεν είναι μόνο αυτές καθώς όσο προχωρούσε η σήψη των ηθών στην Ρώμη τόσο το καθεστώς γινόταν πιο απολυταρχικό και εγκαταλείπονταν οι δημοκρατικοί θεσμοί. Έτσι και σήμερα στην Ευρώπη που η δημοκρατία υποχωρεί παντού, αντικαθίσταται με ένα μη εκλεγμένο διευθυντήριο που καθοδηγεί τα έθνη με ντιρεκτίβες.
Η Ρώμη παρέμεινε σ αυτήν την παρακμιακή κατάσταση τουλάχιστον δύο αιώνες μέχρι οι βάρβαροι που καραδοκούσαν στα σύνορά της να νιώσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να την κατακτήσουν τελικά. Η Ευρώπη όμως δεν θα ’χει αυτή την πολυτέλεια ! Οι βάρβαροι δεν είναι στα σύνορά της αλλά εντός των πόλεών της και έχουν αρκετοί εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ώστε να απαιτούν να επιβάλουν και τους δικούς τους κανόνες!
Γιατί τι άλλο είναι η συζήτηση για την σαρία στην Βρετανία όπου γειτονιές του Λονδίνου ελέγχονται από ισλαμικές ομάδες και δεν ισχύει εκεί ο νόμος της πολιτείας αλλά ο νόμος του Ισλάμ; Γιατί τι άλλο ήταν οι ταραχές που ξέσπασαν πρόσφατα στο Λονδίνο ανάλογες μ αυτές που είχαμε ζήσει στην χώρα μας τον Δεκέμβρη του 2008 και τον Μάη του 2009;
Τι άλλο ήταν από καμπανάκι για την Ευρώπη ότι σε λίγο οι γηγενείς πληθυσμοί εμείς οι λευκοί Χριστιανοί Ευρωπαίοι θα είμαστε μειοψηφία στις ίδιες μας τις χώρες; Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά. Ποτέ κανένας πολιτισμός δεν ανέκαμψε από ρυθμό γεννήσεων 2,1 ανά οικογένεια και σήμερα στα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη η αναλογία είναι 1,3 παιδιά ανά οικογένεια όταν ο ρυθμός γεννήσεων των μουσουλμανικών πληθυσμών είναι πάνω από 4 ανά οικογένεια.
Σε κάποιες χώρες το 30 % των νέων γεννήσεων και σε κάποιες άλλες ως και το 50 % των νέων γεννήσεων ανήκουν σε μουσουλμάνους! Με τον ρυθμό αυτό η Ευρώπη ως το 2050 θα είναι μια Ισλαμική ήπειρος και μάλιστα χωρίς να ’χει πέσει μία ντουφεκιά!
Σε τριάντα χρόνια όπως πάνε τα πράγματα η Ευρώπη που ξέραμε το λίκνο του δυτικού πολιτισμού δεν θα υπάρχει! Θα έχει αντικατασταθεί από την ΕURARABIA! Ούτε η χώρα μας θα υπάρχει θα έχει αντικατασταθεί από το Ελλαδιστάν!
Σε τριάντα χρόνια όπως πάνε τα πράγματα η Ευρώπη που ξέραμε το λίκνο του δυτικού πολιτισμού δεν θα υπάρχει! Θα έχει αντικατασταθεί από την ΕURARABIA! Ούτε η χώρα μας θα υπάρχει θα έχει αντικατασταθεί από το Ελλαδιστάν!
Οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι σιωνιστές έχουν κάθε λόγο να προωθούν αυτήν την διαδικασία εσωτερικής υπονόμευσης της Ευρώπης. Η μετανάστευση, ή μάλλον καλύτερα ο εποικισμός της Ευρώπης από μουσουλμάνους σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση είναι ένα εκρηκτικό μείγμα που σίγουρα θα οδηγήσει τις κοινωνίες σε χάος και σε φυλετικές συγκρούσεις σαν και αυτές που ξεσπούν συνέχεια στις ΗΠΑ.
Το έχουμε ξαναπεί το κοινωνικό πρότυπο των ΗΠΑ αυτό της πολυπολιτισμικότητας δηλαδή ήταν φυσική εξέλιξη για μία χώρα χωρίς ιστορία, μία χώρα που συγκροτήθηκε από μετανάστες που το μοναδικό που τους ένωνε ήταν το κυνήγι του χρυσού.
Αυτό είναι και το μοναδικό που τους κρατάει ακόμα ενωμένους, αν το δολάριο εκλείψει θα φανεί αμέσως πως τίποτα άλλο δεν ενώνει όλα αυτά τα στοιχεία που αποτελούν την πολυπολιτισμική κοινωνία των ΗΠΑ, κοινώς θα πέσει να φάει ο ένας τον άλλον. Αυτό το πρότυπο όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει στην Ευρώπη των εθνών. Κάθε Ευρωπαϊκό έθνος έχει μια ιστορία δύο και πλέον χιλιάδων χρόνων.
Κάθε Ευρωπαϊκό έθνος έχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα και η εμπειρία έχει δείξει ότι τα στοιχεία αυτά της γλώσσας της θρησκείας και των ηθών επιμένουν να επιβιώνουν παρά το ανελέητο κυνηγητό από τους μισθοφόρους της παγκοσμιοποίησης.
Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για την Ευρώπη και για την χώρα μας. Η Ευρώπη ή θα ορθώσει ανάστημα ώστε να γίνει η πρώτη δύναμη στον κόσμο όπως της αξίζει ή θα πάει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τους παρηκμασμένους πολιτισμούς της ιστορίας!
Σήμερα βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για την Ευρώπη και για την χώρα μας. Η Ευρώπη ή θα ορθώσει ανάστημα ώστε να γίνει η πρώτη δύναμη στον κόσμο όπως της αξίζει ή θα πάει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τους παρηκμασμένους πολιτισμούς της ιστορίας!
Αν δεν σημάνει η σάλπιγγα της επιστροφής στους παλιούς τρόπους δεν έχουμε καμιά ελπίδα ως λευκοί ευρωπαίοι χριστιανοί. Μας περιμένει το μπαστάρδεμα και ο ερμαφροδιτισμός σαν παρελκόμενο της καταναλωτικής αποχαύνωσης των λαών μας. Τα παιδιά μας θα βιάζονται ανήμπορα στους δρόμους και τα γκέυ αγόρια μας θα παρακολουθούν με μια κρυφή απώθηση ίσως.
Αν δεν επιστρέψουμε στους παλιούς τρόπους οι εκκλησίες μας δεν θα ξανασημάνουν, αλλά μόνο η φωνή του μουεζίνη θα αντηχεί στους δρόμους καλώντας τους πιστούς Ευρωπαίους Μουσουλμάνους. Αν δεν ξυπνήσουμε από τον καταναλωτικό μας λήθαργο σύντομα στους δρόμους θα ακούς Μουσταφά και Αχμέτ και θα γυρίζεις και στα σχολεία μας στις σχολικές παραστάσεις θα παίζει τον Κολοκοτρώνη κάποιο μαύρο αγοράκι καρπός επιμειξίας! Είναι αυτός ο εφιάλτης η εικόνα των ονείρων μας για την Ευρώπη των εθνών;
Στην κλασική μαρξιστική θεώρηση της ιστορίας στην βάση κάθε ανθρώπινης κοινωνίας βρίσκονται οι σχέσεις παραγωγής και μετά έρχονται τα ήθη... Η σημερινή οικονομική κρίση όμως αποδεικνύει το αντίθετο, ή μάλλον για να το πούμε καλύτερα είναι αυτή ακριβώς η αντίληψη η οικονομίστικη αντίληψη που μας έφερε εδώ. Η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτίστως ηθική και μόνο αν ανακαλύψουμε μέσα μας ξανά τις αξίες της τιμής και του αίματος θα μπορέσουμε ως Ευρώπη να βγούμε νικητές...
Του Γιώργου Σταφυλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.