ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 15-10-2017.

Τι εστί τυραννία και τι ελευθερία; Που ακούστηκε πολιτεία να θεωρείται κράτος, όταν διοικούν οι τύραννοι και οι κατακτητές; Και από πότε θεωρείται κακό το κράτος που ασκεί τη δύναμή του για να πυργώσει την ελευθερία; Κράτος λοιπόν έχει μονάχα το δυνατό Έθνος στο οποίο οι πολίτες του συγκροτούν ζωηρή Φυλή, μια πύρινη Φάλαγγα που κάνει Κίνημα για να ανοίξει δρόμο στον πολιτισμό. Με το σφυρί, με το δόρυ, με τον ιδρώτα, με το αίμα.

                                                              

Είναι μέγα κρίμα η απιστία τόσο στο Θεό όσο και στη Φυλή. Είναι άθλιος εχθρός ομοίως ο έσωθεν ανήθικος και ο κλέπτης ξένων εδαφών. Επικίνδυνος είναι και αυτός που εξαχρειώνει τα ήθη και ο δολοφόνος. Κατοχή ασκεί και εκείνος που δεσμεύει τον μόχθο τού λαού και τον πλούτο τού Έθνους, το δε ανάθεμα τού λαού πρέπει να πέσει τόσο σε κείνους που ελέγχουν τη ζωή του όσο και σε κείνους που το επιτρέπουν.

Στον καιρό των μνημονίων αποκαλύφτηκε σε όλο το άθλιο μεγαλείο της η πτώση των αξιών διά τής επιβράβευσης των ανάξιων. Οι κλέφτες πολιτικοί φώναξαν για να φοβηθούν οι νοικοκυραίοι. Οι νοικοκυραίοι διαμαρτυρήθηκαν το πρωί και πήγαν για ύπνο το βράδυ, με τις αλυσίδες στα χέρια. Καβγάς για το ποιος έφαγε αβρόχοις ποσί με ποιον. Σωτηρία το δάνειο, αρκεί να συνεχιστεί η εκπόρνευση στις κομψές αγορές. Και στη θύρα τού Έθνους, βάρβαροι και νεοταξίτες ζητούν εδάφη και ιμάτια ελληνικά.

Μεγάλωσα μέσα σ’ ένα περιβάλλον που η βολή, η καλή θεσούλα και το χρήμα ήταν πάντα το ζητούμενο των συνανθρώπων μου. Αυτό το είδος όμως τού πολίτη δεν είναι εκείνο που μού ονομάζανε τα βιβλία τής ιστορίας ως εκπολιτιστή και ως πολίτη – οπλίτη. Αυτός ο κατά συνθήκη Έλληνας είναι ο πολίτης καταναλωτής και κοπρίτης, αυτός που μιλάει για ανέσεις όταν η ασφάλεια, η αυτοκυριαρχία και τα εδάφη τού Έθνους λερώνονται από μισέλληνες, πηλιογούσηδες και σταυρωτήδες.

Κάποτε είχαμε εθνική ελευθερία. Ήταν όμως μια μικρή, μια τόση δα αναλαμπή μέσα στην μακραίωνη πορεία τού Ελληνισμού. Τα δε δίσεκτα έτη από τής πτώσεως τής Πόλης έχουν γίνει τόσα πολλά και τόσο βαριά που πλακώσανε και ισοπεδώσανε τούς πρώτους λαμπρούς χρόνους. Το ελληνικό φως έχει σβήσει ακόμη και μέσα στα σχολικά βιβλία. Τα παιδιά μας δεν γνωρίζουν το Έθνος τους. Τα μαθαίνουν πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους και μικροί, πως προχωρούν στη ζωή μόνο σαν υπάκουοι μονομάχοι μέσα στην αρένα τής παγκοσμιοποίησης.

Μάς είπαν σφαγέα και εχθρό των λαών τον Μεγαλέξανδρο, για να προσπεράσουμε αδιάφορα τα κατορθώματα τού μέγιστου Στρατηλάτη και Έλληνα. Αφού τον αφήσαμε πίσω, κατόπιν είπαν τον Μεγαλέξανδρο τάχα σλάβο. Μάς κρύψανε το πολίτευμα των Αρίστων στην θεοσέβεια και την φιλοπατρία, διότι τις αποφάσεις τις έβγαζε ολάκερο το Έθνος. Και μάς είπανε ως δημοκρατικό το πολίτευμα στο οποίο ο άπληστος και ο κίναιδος μπορούν να έχουν την ίδια βαρύτητα λόγου με τον εργατικό και τον ανδρείο.

Δεν μάς είπαν ποτέ ότι η Ελλάς έχει διατελέσει πέντε φορές κοσμοκρατόρισσα με το πνεύμα και το ατσάλι, υποτάσσοντας το σκοτάδι και διαδίδοντας το φως στην οικουμένη. Δεν μάς είπαν ότι όταν πρωτύτερα ο Πέρσης με την υποκίνηση τού εβραϊκού περίγυρου τής βασίλισσας Εσθήρ και τού στρατηγού Μαρδόνιου επέδραμε κατά τής Ελλάδος, ο Μεγαλέξανδρος κατόπιν εξόντωσε τούς ελληνόφωνους συνεργάτες τού εχθρού, ένωσε τον Ελληνισμό, κατανίκησε τον εχθρό και έφτιαξε επί τής στάχτης του οικουμενική κραταιά δύναμη. Μια ελληνική δύναμη για την οποία έως σήμερα ο ελεύθερος κόσμος μονάχα καλά λόγια έχει να πει.

Όμως εμείς δεν κατορθώσαμε να προασπίσουμε την εθνική μας ενότητα. Βγάλαμε τον εχθρό με τα όπλα από την μπροστινή θύρα και τον βάλαμε από την πισινή θύρα με τα γρόσια και με τις αιρέσεις και με τις ξένες πλάτες. Φέραμε τον εχθρό ως έμπορο, ως τοκογλύφο, ως προοδευτικό, ως τάχα ανθρωπιστή και φιλειρηνιστή σε μια παγκοσμιότητα που λατρεύει τάχα τον ίδιο Θεό. Γκρεμίσαμε το άβατο και ανοίξαμε το ναό τού Ελληνισμού σε κείνους που άνοιξαν την Κερκόπορτα και δίκασαν τον Κολοκοτρώνη. Ξεχάσαμε τον Λεωνίδα και τον Παλαιολόγο και μάς είπαν κακό τον Μεταξά και τον Παπαδόπουλο που γράψανε στρατιωτικά έπη και διέγραψαν χρέη.

Ορθό το ανάστημα. Ορθά τα επαναστατικά λάβαρα τού Ελληνικού Έθνους. Μπροστά οι πύρινες Φάλαγγες τής Φυλής. Το δίκαιο και ο ζωτικός χώρος κατακτώνται με αποφασιστικότητα και ορμή. Τα όμορφα έργα χρειάζονται ασφαλές εθνικό περιβάλλον. Ο νους σμιλεύει τη σοφία και η δύναμη κάνει τον Ελληνισμό ισχυρό και απροσπέλαστο. Η κοινωνία τού Έθνους και η οικουμένη προοδεύουν και γαληνεύουν όταν παγκόσμια δύναμη και πολιτισμός συμπορεύονται. Κατάσταση που μονάχα ο Ελληνισμός υπό την πρωτοπορία τού Εθνικισμού δύναται να επιβάλει.

Η σιωνιστική παγκοσμιοποίηση ηττάται μονάχα από την ελληνική οικουμενική ισχύ. Η σατανική πανθρησκεία υποχωρεί διά παντός μονάχα μπροστά στην οικουμενικότητα τής ελληνορθόδοξης αλήθειας. Οι αξίες τού Θεού και τής Ελλάδος διασφαλίζονται με την παροχή τής ελευθερίας, τής αμοιβαιότητας των λαών και τής κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν εμπεδώνεται η αξιοπρέπεια με την εξίσωση των ανόμοιων και με την υποθήκευση των ψυχών. Η αξιοπρέπεια επιτυγχάνεται με το μεγαλείο των ψυχών και την πληρότητα των εδαφών. Και ο προορισμός τού Έλληνα είναι να φτιάξει την πλέον όμορφη και ευρύχωρη Ελλάδα όλων των εποχών.

Θέλω τις αποφάσεις και τις εξουσίες τής Φυλής μου στα χέρια μου, σε χέρια ελληνικά. Θέλω αυτογνωσία και εργασία εθνική. Θέλω τούς ύμνους για το Χριστό και την Μεγάλη Ελλάδα να πληρώνουν μέσα στα σχολεία τις καρδιές των ελληνόπουλων. Θέλω να δαμάσω τις δυνάμεις τής φύσης και να αξιοποιήσω τον πλούσιο εδαφικό και θαλάσσιο παράγοντα μέσα σε πλέρια αρμονία ισορροπίας και αγαθών. Θέλω να κάμω τη γη μου εργαστήρι και κάστρο μαζί. Να τιμήσω τούς προγόνους μου με νέο πολιτισμό. Και τον Ελληνικό Στρατό να ανοίξει τον δρόμο τής λεύτερης και αυτοκρατορικής ελληνοσύνης σε ανατολή και δύση.

Φτιάχνω λοιπόν άμεσα τις προϋποθέσεις τής Νέας Εθνικιστικής και Εθνικοκοινωνικής Ελλάδος. Πίστη και Πατριωτισμός είναι οι θεμελιώδεις βάσεις για την κοινή εργασία όλων των Ελλήνων. Το ελληνικό αίμα και η εθνική συνείδηση από κοινού και αδιαιρέτως μέσα στο σώμα τής Φυλής σχηματίζουν και επανδρώνουν την ελληνική κοινωνία κατά αποκλειστικότητα. Η εργατικότητα και η πολεμική αρετή, η αξιοσύνη και το στρατιωτικό ατσάλι αποτελούν τον δομήτορα και τη λόγχη τής ισχυρής, τής φυσικής επομένως Ελλάδος.

Ένα πλέριο κίνημα ελεύθερων Ελλήνων είναι ο σκοπός μας. Ένα κίνημα που θα σαρώσει από προσώπου γης πάσης μορφής τυραννία. Η ειρήνη επιβάλλεται μονάχα με την επικράτηση τής πλήρους και πλέριας εθνικής και εδαφικής ελευθερίας. Η λαϊκή κυριαρχία κατοχυρώνεται με την δημιουργία ενός Εθνικού και Φυλετικού Κράτους. Η κοινωνική δικαιοσύνη εμπεδώνεται όταν αυτό το Εθνικό και Φυλετικό Κράτος είναι παράλληλα και Εργατικό. Αυτό το Εθνικοκοινωνικό Κράτος θέλει ενωμένους Έλληνες. Ένα Έθνος, Ένας Λαός, Μία Εξουσία.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ