ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΑΘΗΝΑ 17-12-2017.

Σε μια ελεύθερη χώρα, οι πολίτες διαθέτουν από τα μικρά τους κιόλας χρόνια γνώση τού εαυτού τους και ορθή συμπεριφορά αναμεταξύ τους. Γνωρίζονται με το έθνος τους, καλλιεργούν χαρίσματα και διασφαλίζουν με αλτρουισμό την πρόοδο και την ομαλότητα τής κοινωνίας. Το ελεύθερο κράτος το αναγνωρίζεις λοιπόν από τούς πολίτες του που έχουν εθνική και κοινωνική παιδεία, σχολική και κοινωνική μόρφωση.

Η ελευθερία για να αποκτηθεί, χρειάζεται συνείδηση εθνική και ευθύνη κοινωνική. Είναι ζήτημα οικειότητας και σταθερού βηματισμού στα χώματα που ανατράφηκες και που πύργωσες στη συνέχεια τα δικά σου σχέδια και έργα. Ντύνεσαι ολάκερο το διαχρονικό έθνος μέσα στα σχολικά τα θρανία, μαθαίνοντας παθήματα και κατορθώματα προγονικά, σημαία και πίστη, πράξεις και τεχνοτροπίες. Διδάσκεσαι ταυτόχρονα σεβασμό, αγάπη, ήθος και πειθαρχία.

Δεν γίνεται να μαθαίνεις μονάχα τα γράμματα, στείρα, ξεκομμένα από την αποστολή και τον χαρακτήρα τού Ελληνισμού. Διότι τις γνώσεις τις λαμβάνεις ως γέφυρα που ενώνει το χθες με το παρόν και σε οδηγεί από το παρόν στο μέλλον. Διδάσκεσαι το δέσιμο με τον άνθρωπο, με την οικογένεια, με τη Φυλή ολάκερη. Ποτίζεις το δέντρο τής γενιάς σου με νέους βλαστούς που σηκώνουν ψηλά το έθνος, που ενισχύουν προσόντα και δύναμη για διαιώνιση και πολιτισμό. Προσδίδεις φυσική ισχύ στον πραγματικό Ελληνισμό.

Ο Έλληνας όταν έχει να αντιμετωπίσει προκλήσεις, δεν σκύβει ποτέ το κεφάλι. Ξέρει ότι οι προκλήσεις χαρακτηρίζουν κοινωνίες που κινούνται και έχουν κάλλη. Δεν τις βλέπει τις μεν αρνητικές ως φόβητρο παραλυσίας, τις δε θετικές ως ανώτατο όριο τής Φυλής. Ξέρει να υπερασπίζεται και να ομορφαίνει τη γη του, να τής δίδει ζωή και να την κληροδοτεί στα παιδιά του πάντα στον βέλτιστο, στον υπερθετικό βαθμό, κάνοντας την πλάση την ελληνική όπως την έμαθε από τούς γονείς και από τα βιβλία. Κοσμοπλάστρα και δημιουργική.

Ο Έλληνας μαθαίνει οικογένεια, εκκλησιά και πατρίδα μαζί. Ο Έλληνας μαθαίνει τέχνες, επιστήμες και άθληση μαζί. Ο Έλληνας σέβεται τούς πρεσβύτερους και στηρίζει τούς αδύναμους αδερφούς του, αναπτύσσει και αγαπά τη στενή και την ευρεία οικογένεια, το αίμα του στο σπίτι και την πατρίδα. Ο Έλληνας μαθαίνει πως απαγορεύονται τεμπελιά και σκλαβιά. Μαθαίνει ικανότητες και σθένος, προσωπικότητα που κάνει οπωσδήποτε πράξεις τις γνώσεις και τις ιδέες του, κονιορτοποιώντας κόστη και πλήθη ενάντιων.

Ιδού η γνήσια και κλασσική ελληνική παιδεία. Ξεκινά στην τρυφερή αγκάλη των γονιών με την αγάπη, τις νουθεσίες, τα δώρα τού σώματος και τής ψυχής και τούς κανόνες ορθής συμπεριφοράς, έως τη θύρα τού σχολειού και διά βίου. Συνεχίζεται μέσα στο εκπαιδευτήριο με τις παιδικές παρέες που δίνουν κοινωνικοποίηση, με την προσευχή στον Πατέρα Θεό, την έπαρση τής γαλανόλευκης σημαίας και ψυχής μας, την καλλιέργεια τού νου στην τάξη και τού σώματος στο γυμναστήριο.

Η γνώση τού Ελληνισμού συνεχίζεται στα στρατόπεδα για την προστασία και την λευτεριά Μεγάλης Ελλάδος, για την κατάκτηση πλέριου ζωτικού χώρου. Μέσα στην οικογένεια, το ερωτικό σκίρτημα πλάθει συντροφικότητα, μοιρασιά συναισθημάτων και παιδικά χαμόγελα που δίδουν σκυτάλη ζωής και χαρά. Στη δε εργασία έχουμε τη μετουσίωση των γνώσεων σε κοινωνική προσφορά, σε απόκτηση αγαθών, σε επάρκεια και ανάπτυξη, σε πολιτισμό που θα θαυμάσουν οι επόμενες από εμάς γενιές.

Στη δική μας αυθεντική, φυσική, παραδοσιακή και προοδευτική ταυτόχρονα Εθνικοκοινωνική Ελλάδα, όταν μιλάμε, σχεδιάζουμε και εφαρμόζουμε εθνική και κοινωνική παιδεία, εννοούμε ταυτόχρονα εθνική και κοινωνική μόρφωση. Ελληνισμό με σωστό φέρσιμο και συγκροτημένη προσωπικότητα τόσο στο σχολειό όσο και στην κοινωνία. Παίρνεις γονικά μαθήματα στο σπίτι σου, τα ταιριάζεις με τα μαθήματα στο σχολείο και δίδεις διά βίου εξετάσεις με το χαρακτήρα και το χτίσιμο τού Ελληνισμού σου σε κοινωνία και οικουμένη.

Η εθνική και κοινωνική παιδεία τού Ελληνισμού είναι γεμάτη από τη βιοθεωρία και την κοσμοθεωρία τής Φυλής, από τον ανθρωπισμό και τον πατριωτισμό της, από το σχηματισμό τού κόσμου στα μέτρα της. Ήθος, φιλομάθεια, φιλοπονία, φιλοπατρία, Πίστη στο Θεό και τον άνθρωπο, στο Θεό και το Έθνος. Όταν διδάσκεσαι ανθρωπισμό και πατριωτισμό ταυτόχρονα, μαθαίνεις να ζυμώνεις μαζί λευτεριά και εθνική συνέχεια. Όταν έχεις αγάπη για μάθηση, τότε γνωρίζεις την αλήθεια, ποιος είσαι, που και τις χρωστάς. Και τότε εργάζεσαι, πολεμάς και κάμεις την αλήθεια μόνιμο κάτοικο σε εθνικό οίκο διαρκώς λαμπρότερο.

Ο Ελληνισμός τού Εθνικοκοινωνισμού μου που έχει σχολική και κοινωνική μόρφωση δεν πρόκειται ποτέ να τσακωθεί αναμεταξύ του. Δεν πρόκειται ποτέ να χωριστεί σε αντίπαλες ομάδες. Ξέρει πολύ καλά πως όλο το Έθνος μαζί θα αιχμαλωτιστεί, αν βάλει στα σωθικά του εσωτερικό μίσος, αδυνατίζοντας ήθη και άμυνα για κατάληψη εχθρική. Και πάλι, όλο το Έθνος μαζί θα ισχυροποιηθεί, αν εργαστεί καθείς στο μετερίζι του από κοινού, συμπληρώνοντας με τις πράξεις του ανάγκες και επιθυμίες συλλογικές, με το άθροισμα να ακούει στο όνομα Ελλάδα ακέραιη και θαυμαστή.

Παιδεία ελληνική είναι οι διδαχές και οι εμπειρίες τής Φυλής μας διαχρονικά, από το λυκαυγές τής ανθρωπότητας έως την αιωνιότητα. Παιδεία ελληνική σημαίνει το χθες, το σήμερα και το αύριο μέσα σε μια ενότητα, μέσα σε μια προσωπικότητα. Κάθε Έλληνας είναι διδάχος μα και διά βίου διδασκόμενος. Κάθε Έλληνας, σε κάθε εποχή, σε κάθε γη, μέσα και έξω από το σχολείο, είναι μια Ελλάδα ολόκληρη. Εξισώνει ιστορία, δεξιότητες και αρετή, σε εύκολους και σε δύσκολους καιρούς, με την πλέρια ελληνοσύνη σαν μια ενιαία οικογένεια, σαν ένα αδιαίρετο σώμα, σαν ένα γνωστικό και ανίκητο στράτευμα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ