ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΘΗΝΑ 6-12-2017.

Η πολιτική στην κοινοβουλευτική και αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι η τέχνη τού εφικτού. Η πολιτική στην άμεση και συλλογική εθνοκρατία είναι η τέχνη τού ωφέλιμου. Το εφικτό υπηρετεί την ξενοκρατία που το υπαγορεύει, ενώ το ωφέλιμο υπηρετεί το έθνος που αυτενεργεί. Επομένως, στην περίπτωση τής δημοκρατίας ασκείται λαϊκή ποδηγέτηση, ενώ στην περίπτωση τής εθνοκρατίας ασκείται λαϊκή εξουσία που σχηματοποιεί όντως πολιτική πράξη.

Η πολιτική αφορά αποκλειστικά και μόνον τον πολίτη και την εθνοφυλετική κοινότητα στην οποία αυτός ανήκει. Έτσι το όρισε η ελληνική σκέψη και ενέργεια από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε ο Ελληνισμός και αυτό ακριβώς υπαγορεύει η νομοτέλεια τής λογικής που ενσωμάτωσαν στην κοσμοθεωρία τους οι πατέρες μας. Εσύ αποφασίζεις πως θα εργαστείς, πότε θα πολεμήσεις, πως θα κατοχυρώσεις τα δίκια και τις επιθυμίες σου.

Ο Έλλην είναι ενεργητικός και όχι παθητικός πολίτης. Είναι πολίτης – οπλίτης. Δεν είναι πολίτης – είλωτας. Διότι αν κάποιος ξένος γυρέψει γη και ύδωρ, ψυχή και γη ελληνική, ο Έλληνας θα στρέψει το βλέμμα στο Θεό και την οικογένεια, θα σηκώσει το όπλο, θα νικήσει τον εχθρό και θα πάρει τη θέση του στο χάρτη. Στον δε καιρό τής ειρήνης ο Έλληνας ασκείται πνευματικά και σωματικά, άρχει πρωτίστως τού εαυτού του, βούλεται αυτοπροσώπως, καρπίζει τη γη του και φτιάχνει δυνατό το Έθνος για τα παιδιά του.

Κάθε έθνος χτίζει το δικό του κράτος ως θώρακα και φωνή των επιθυμιών και των αναγκών του. Είναι αυτός κιόλας ο λόγος που δεν υπάρχουν μόνιμα κρατικά σύνορα, αλλά μόνιμα εθνικά δίκια και συμφέροντα. Διότι αν κάποιος κλέψει τα υπάρχοντα τού έθνους, το ζωντανό έθνος θα σηκωθεί, θα παλέψει και θα τα πάρει όλα πίσω. Επομένως, το κάθε κράτος κάνει τη δική του πολιτική με τούς δικούς του ανθρώπους. Οι Έλληνες κάνουν ελληνική πολιτική, οι Γερμανοί γερμανική πολιτική και ο κάθε λαός κάνει τη δική του πολιτική.

Πολίτης κάμει την πολιτική και εργάτης κάμει την εργασία. Επομένως, ο πολίτης είναι ο εργάτης τής πολιτείας και έχει ως δικαίωμα και υποχρέωση συνάμα να εργάζεται μονάχα για την πολιτεία του. Για καμία άλλη πολιτεία, ξένη και μακρινή, δεν έχει την υποχρέωση να δουλεύει. Απέναντι στα άλλα κράτη, ο λαός κοιτά να συνεργάζεται για προκοπή και ειρήνη, με σεβασμό, με αλληλοκατανόηση, δίχως να καταλύει καμία φυλή, κανείς λαός το σπίτι τού άλλου.

Η πολιτεία δεν είναι ένα άναρχο ανθρωπομάζωμα. Δεν κάνει κανείς τού κεφαλιού του. Υπάρχουν εργασίες λογιών – λογιών, υπάρχουν αρμοδιότητες και υπάρχουν κανόνες που ρυθμίζουν τα κριτήρια και τα όρια τού κάθε πολίτη. Η ελληνική πολιτεία και κάθε ελεύθερη πολιτεία είναι σαν το ανθρώπινο σώμα. Κάθε όργανο εξυπηρετεί μια χωριστή λειτουργία και έπειτα όλα τα όργανα και όλες οι λειτουργίες, όλοι οι πολίτες και όλες οι εργασίες καταλήγουν με πειθαρχία και συντονισμό στην υγεία και την υπεροχή τού έθνους.

Ώστε η κραταίωση τού έθνους, η στερέωσή του, η αυτοεξυπηρέτησή του, η διαιώνιση και το ανθοβόλημα τού Έθνους είναι ο προορισμός τού Έλληνα, τού πολίτη, τού ανθρώπου. Το κράτημα τού σπιτιού από τον νοικοκύρη σε κατάσταση πλέρια και καθαρή. Κάθε νοικοκύρης πετυχαίνει στην πάστρα του, όταν φροντίζει αυτό που τον γαλούχησε και τον πονά. Η Πατρίδα μας, η γη των πατέρων μας, η δική μας γη μάς γαλούχησε και εμείς ανταποδίδουμε το χάδι της, οδηγώντας την στην πρόοδο με έργα δικά μας και λαμπρά, μα και με το αίμα, σαν χρειαστεί λεύτερη να μείνει.

Εθνοκρατία το λένε το πολίτευμα τού Ελληνισμού. Το Έθνος μας είναι το νανούρισμα, το σχολείο μας, το γυμναστήριο, το εργαστήριο, το στράτευμα, ολάκερο το σώμα τής Φυλής μας που σύσσωμο προοδεύει και πάλι σύσσωμο καθεύδει. Προοδεύει όταν διατηρεί την ενότητα, όταν ενωμένο παίρνει αποφάσεις και όταν πάλι ενωμένο τις εφαρμόζει, συνταιριάζοντας τις γνώμες όλες αρμονικά σε μία. Και καθεύδει όταν κομματιάζεται σε συντεχνίες αλαζονικές, σε εγωισμούς εσωτερικούς και σε συμφέροντα εξωτερικά.

Δεν υπάρχουν χωριστές τάξεις μήτε πάλη των τάξεων. Αυτά νοούνται μονάχα όταν μιλάμε για ανθρώπινα καραβάνια που δεν στέριωσαν και δεν νοιάστηκαν ποτέ να στεριώσουν κάπου, αλλά τριγυρνούν για πλιάτσικο. Στο Έθνος των Ελλήνων υπάρχουν εργασίες συμπληρωματικές η μία τής άλλης που δυναμώνουν το Έθνος, για να δώσει αυτό νικηφόρα την συλλογική του πάλη για προκοπή, για πολιτισμό, για λευτεριά.

Στο Έθνος των Ελλήνων ο πολίτης, ο εργάτης και ο πολεμιστής είναι Έλληνες στο αίμα και τη συνείδηση κατά τρόπο απόλυτο. Στο Έθνος των Ελλήνων ο πολίτης, ο εργάτης και ο πολεμιστής έχουν Πατρίδα, όπως ακριβώς τα λουλούδια έχουν ρίζες. Είναι αυτόχθονες, έχουν αξίες και αίματα αθάνατα και ηρωικά για ρίζες. Ανήκουν μονάχα στην Ελλάδα και η Ελλάδα ανήκει μονάχα στο ελληνικό αίμα, ανήκει μονάχα στους Έλληνες που κινούνται, που παράγουν, που εκτελούν εντολές βγαλμένες από τούς ίδιους και μόνον.

Δεν ανήκει η Ελλάδα μήτε σε ξένο μήτε σε προδότη μήτε σε αδιάφορο. Δεν ανήκει η Ελλάδα μήτε σε κατακτητή μήτε σε εντολοδόχο τύραννο μήτε σε ανεμοδούρα. Η Ελλάς γεννά πιστούς, γεννά πατριώτες, γεννά ελληνικά πνεύματα ανήσυχα. Η Ελλάς γεννά πολεμιστές, γεννά ελεύθερους, κατακτητές τού πνεύματος και τού πολιτισμού. Γεννά κατακτητές τής ζωής με αξίες σταθερές, καθάριες και ελληνικές. Ήθος, φιλότιμο και από κοντά πολεμική αρετή. Σε μια Ελλάδα που μεγαλώνει διαρκώς στα χνάρια τού Έθνους, μηδέποτε οπισθοχωρώντας.

Ελληνική πολιτική λοιπόν είναι η πολιτισμική γέννα, η συλλογική εργασία, η θεία μυσταγωγία, η ενιαία εφαρμογή στρατηγικής και αποφάσεων, το πάλεμα και η μάχη στο πεδίο τής Τιμής, η εσωτερική αυτάρκεια και η εξωτερική κραταίωση στην πλάση. Ελληνική πολιτική είναι η θετική ενέργεια τού Ζωντανού Ελληνισμού που βαστάει άσπαστη τη φυλετική αλυσίδα και αστείρευτη τη δημιουργικότητά του. Παράταξη και Βουλευτήριο τού Έλληνα είναι μονάχα ένα, η Αθάνατη και Μεγάλη και Αγία Ελλάς. Και εξουσία του ο Ενωμένος Ελληνισμός.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ