ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΑΘΗΝΑ 17-11-2020.

Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.

 

Όταν ο ελληνικός λαός πλήττεται από ένα ξενοκίνητο καθεστώς σκλαβιάς, από μια κατοχή ξένων τυράννων και ελληνόφωνων προδοτών, τηρεί τις αξίες του και το ιδανικό τής ελευθερίας κάνοντας επανάσταση για την συντριβή των εχθρών του. Όταν ο ίδιος αυτός λαός επιλέγει και ανέχεται ως κυβερνήτες του τούς ελληνόφωνους προδότες, τότε είναι άξιος τής μοίρας του και συνυπεύθυνος τού αφανισμού του. Κι όταν το πολιτικό ψέμα τιμά ψεύτικες επαναστάσεις και τούς ελληνόφωνους τυράννους, τότε ο ελληνικός λαός οφείλει να καθαιρέσει τούς προδότες και τυράννους που τον οδηγούν στην κατάργηση τής ελληνοσύνης που πουλάνε ως δούλα στην σιωνιστική παγκοσμιοποίηση.

 

Η έννοια τής επαναστάσεως είναι μια και σαφής. Είναι η ενεργή αντίσταση στην κατάργηση των ελευθεριών τής Φυλής και τού λαού. Είναι η απόδειξη τού λαού ότι είναι Ζωντανός και σηκώνεται Όρθιος στις επάλξεις τού Ελληνικού Έθνους προκειμένου να σπάσει τις αλυσίδες τής σκλαβιάς, τόσο τής πνευματικής όσο και τής υλικής σκλαβιάς. Είναι η απόφαση τού Έλληνα να παραμείνει Χριστιανός Ορθόδοξος, Έλλην στο Αίμα και την Συνείδηση, κυρίαρχος όλων των πατρογονικών εστιών και εκφραστής τού Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι ο Αληθινός Έλλην που μέσα από όλους τούς εθνικούς αγώνες που έχει δώσει έχει αποδείξει ότι είναι ενσυνείδητος Εθνικιστής. Είναι όμως ο ίδιος αυτός Έλλην που έχει γίνει εθελόδουλος ραγιάς, πεισιθάνατος και αυτοκτονικός λαός όταν αφήνει το πολιτικό ψέμα να τον διχάζει.

 

Ας δούμε τρεις τύπους επαναστάσεως και τον τρόπο που έχει συμπεριφερθεί σ’ αυτές η ελληνική πολιτεία. Η εθνική και απελευθερωτική επανάσταση τού 1821 που πραγματοποιήθηκε από τούς ενωμένους Έλληνες για την αποτίναξη τού τουρκικού ζυγού. Ξεκίνησε με τον ελληνικό λαό να διακατέχεται από τον κοινό πόθο τής λευτεριάς που έφτανε έως την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη όπως ακριβώς έλεγε και πίστευε με λεβεντιά και πάθος εθνικό ο Εθνάρχης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Μετά όμως από τις πρώτες επιτυχίες των Ελλήνων, μπήκαν στη μέση ξένοι κηδεμόνες και ελληνόφωνοι πολιτικοί τού καιρού εκείνου, δίχασαν τον λαό, βάλανε φυλακή τον Κολοκοτρώνη και τούς συναγωνιστές του, δολοφόνησαν τον Καποδίστρια, φτιάξανε εμφύλιο πόλεμο μέσα στον καιρό τής τουρκικής σκλαβιάς και κόντυναν την Ελλάδα έως τις ημέρες μας. Οι διεθνιστές βάφτισαν την εθνική επανάσταση σε δήθεν κοινωνική και ταξική, αφού θέλανε πάντα τον Τούρκο εταίρο τους και οι πολιτικοί στο σύνολό τους βγάλανε τον μεγαλειώδη εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα από το σχολείο για να φτιάξουν τον Ελληνισμό σκλάβο τής ξένης παγκόσμιας κατοχής.

 

Ας δούμε τώρα την εθνική εποποιία τής 28^ης Οκτωβρίου 1940. Η Ελλάς υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση τού σπουδαίου στρατιωτικού και πολιτικού Ηγέτη και Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά αντιμετώπισε νικηφόρα στην Πίνδο και στο Πεδίο τής Τιμής στην Βόρειο Ήπειρό μας την εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων τού Μουσολίνι. Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν Εθνικοκοινωνιστής και Εθνικιστής. Αγωνιζόταν για την Εθνική Ισχύ, την κοινωνική δικαιοσύνη και την λαϊκή συνοχή. Ο αγών λοιπόν των Ελλήνων το 1940 έγινε για την διατήρηση τής εθνικής ανεξαρτησίας και τής ελευθερίας των Ελλήνων, με τούς προγόνους μας να λευτερώνουν την Βόρειο Ήπειρο για μια φορά ακόμη επί συνόλω τριών λυτρωτικών δράσεων με τον αγώνα τής ανεξαρτησίας, τούς βαλκανικούς πολέμους και την εποποιία τού 1940. Κι όμως, οι ξενοκίνητοι δημοκράτες είπαν ότι ο πόλεμος ήταν τάχα ιδεολογικός και αντιφασιστικός. Τότε γιατί αυτοί οι δήθεν λαοκράτες πάσης κομματικής ενδυμασίας εγκατέλειψαν την Βόρειο Ήπειρο στους Αλβανούς κατά τις εντολές των ψευτοσυμμάχων τους και με τις ίδιες εντολές πούλησαν την Ελλάδα στην σιωνιστική παγκοσμιοποίηση με τα μνημόνια, τούς δήθεν υγειονομικούς εγκλεισμούς και τις ορέξεις των Τούρκων σε Θράκη και Ανατολικό Αιγαίο; Γιατί οι Εθνικιστές νικούν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος με τα όπλα, ενώ οι δημοκράτες παραδίδουν ηθελημένα την Ελλάδα με τα χαρτιά τής ντροπής.

 

Και τώρα λοιπόν έχοντας απτά παραδείγματα αληθινών και ψεύτικων επαναστάσεων, πάμε να δούμε την κατεξοχήν ψεύτικη επανάσταση τού Πολυτεχνείου που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο τού 1973 και εγκατέστησε στην εξουσία τούς προδότες και εγκληματίες πολιτικούς τής αστικής δημοκρατίας που μάς έριξαν στην κατοχή τής παγκόσμιας αντίχριστης τυραννίας των σιωνιστών. Μάς είπαν λοιπόν ότι η ψευτοεπανάσταση τού Πολυτεχνείου έγινε για να δοθούν στον Έλληνα τρία αγαθά που είχε τάχα αφαιρέσει η Εθνική Επαναστατική Στρατιωτική Κυβέρνηση τού Εθνικού Κυβερνήτη Γεωργίου Παπαδόπουλου. Τα αγαθά αυτά ήταν το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία. Το ψωμί ωστόσο δεν έλειψε από καμία ελληνική οικογένεια, αφού η ανεργία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, η ελληνική επιχειρηματικότητα και η παραγωγή τού πρωτογενούς τομέα τής αγροτικής οικονομίας ήταν πλούσια σε αγαθά, οι πόλεις, τα χωριά και τα νησιά έσφυζαν από Έλληνες και νιάτα, τα πολυεθνικά συμφέροντα και οι λαθρομετανάστες ήταν λέξεις παντελώς άγνωστες. Τα ελληνικά σχολεία ήταν γεμάτα από ελληνόπουλα με όρεξη να μάθουν αληθινά ελληνικά γράμματα, τέχνες, πολιτισμό και ιστορία, οι δε δάσκαλοι δίδασκαν πίστη, ήθος και αξιοσύνη ελληνική παράλληλα με τις πολύτιμες γνώσεις και οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να ανθοβολήσουν την πλούσια γη τους και να λευτερώσουν τα αδέρφια τους. Η ελευθερία ήταν το ύψιστο αγαθό που εκτεινόταν τόσο στην ελεύθερη πατρίδα με την ενότητα των Ελλήνων μέσα από την κατάργηση των ψεύτικων κοινωνικών τάξεων  και των διχαστικών κομμάτων όσο και στις προσωρινά αλύτρωτες ελληνικές πατρίδες που θα τις έφερνε κάτω από τα ελληνικά λάβαρα όπως όφειλε και ήθελε ο Ελληνικός Στρατός όλων των Ελλήνων που εκπροσωπεί μονάχα ο Ελληνικός Εθνικισμός.

 

Οι πολιτικοί όμως τής αστικής δημοκρατίας είχαν συμφωνήσει να διαλύσουν την ελληνική παραγωγική μηχανή μέσα από την είσοδο των ξένων πολυεθνικών και κατόπιν των λαθρομεταναστών. Ήθελαν να κόψουν το ψωμί από το λαό και να στείλουν μέσω τής πολιτικής των επιδοτήσεων και των τοκογλυφικών δανείων τούς Έλληνες στις μεγαλουπόλεις, παραδίδοντας τα χωριά και τα νησιά στην εισβολή των ξένων λαθρεποίκων. Οι πολιτικοί ήθελαν ακόμη να καταργήσουν την ελληνική παιδεία, την ελληνική ιστορία, τα ορθόδοξα θρησκευτικά, προκειμένου να πείσουν τα ελληνόπουλα για την υποτιθέμενη μικρότητα και την ασημαντότητα ενός δήθεν ανύπαρκτου Ελληνικού Έθνους, για να φορτώσουν στην πλάτη μας ένα κατεχόμενο ψευτορωμέϊκο από ξένες πλάτες χωρίς τις οποίες δήθεν δεν μπορεί να ζήσει η Ελλάς. Μάς κλέψανε λοιπόν την ελευθερία που μάς εξασφάλισε ο Εθνικός Κυβερνήτης Γεώργιος Παπαδόπουλος όταν αρνήθηκε να παραδώσει εναέριο χώρο στους αμερικανοσιωνιστές προκειμένου αυτοί να πολεμήσουν υπέρ των Εβραίων στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο. Μάς κλέψανε την ευημερία και την εθνική ανεξαρτησία ανατρέποντας τον Γεώργιο Παπαδόπουλο επειδή ήθελε να βγάλει στην επιφάνεια τούς ελληνικούς υδρογονάνθρακες, να εφαρμόσει την επέκταση των εναέριων και θαλασσίων συνόρων μας βάσει τού διεθνούς δικαίου και να ελευθερώσει την μαρτυρική Κύπρο μας. Κάμανε λοιπόν την στημένη επανάσταση τού Πολυτεχνείου με την εποπτεία τού Ισραηλινού Μωσέ Νταγιάν που είχε έρθει στην Ελλάδα και την συνεργασία των αμερικανικών και εβραϊκών μυστικών υπηρεσιών. 

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε αιχμαλωτιστεί εντός τής οικίας του και μέσα στο Πολυτεχνείο την ενεργοποίηση τής στημένης έντασης κάνανε μετέπειτα πολιτικοί «αστέρες» τής νεοταξικής μεταπολίτευσης και κάποιοι δήθεν φοιτητές που είχαν μπει στο Πολυτεχνείο εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των αληθινών και υπαρκτών φοιτητών που είδαν με τα μάτια τους το στημένο σκηνικό. Μέσα στο πολυτεχνείο δεν υπήρξε ποτέ κανένας νεκρός όπως αποδείχτηκε από δικαστικές έρευνες. Μάς εμφάνισαν μια ξένη μοντέλα και έναν ακόμη δήθεν νεκρό που δεν υπήρξαν ποτέ. Το τεθωρακισμένο που εισήλθε στο πολυτεχνείο εισήλθε με πρόσκληση των φοιτητών για να φύγουν τα μπάζα που κλείνανε την πρόσβαση στον εξωτερικό χώρο τής σχολής. Οι δε νεκροί που υπήρξαν ήταν όλοι διερχόμενοι σε δρόμους και ευρισκόμενοι σε ταράτσες και άλλες υπηρεσίες που χάσανε τη ζωή τους άδικα από πυρά ξένων ελεύθερων σκοπευτών και όχι Ελλήνων στρατιωτών. Η δε πτώση τού Παπαδόπουλου δεν έφερε τη δημοκρατία αλλά τον Ιωαννίδη, την Κυπριακή τραγωδία με τις δύο εισβολές των Τούρκων συμμάχων και φίλων των γραικύλων πολιτικών και των ψευτοσυμμάχων και την αστική δημοκρατία που άφησε την Κύπρο αιχμάλωτη στους Τούρκους φίλους της γιατί η Κύπρος ήταν τάχα μακριά από την Ελλάδα.

 

Το επαναστατικό πνεύμα έχει σαφέστατα εθνικιστική ιδεολογία και επιθυμεί την ταυτόχρονη ήττα προδοτών και βαρβάρων παγκοσμιοποιητών. Ο Ελληνικός Εθνικισμός είναι επαναστατικό κίνημα που επιθυμεί να προσφέρει στον ελληνικό λαό ενότητα, σφριγηλότητα και μαχητικότητα. Θέλουμε να δώσουμε πίσω στον ελληνικό λαό, στην μαχόμενη Ελληνική Φυλή την Ελληνική Πατρίδα ακέραιη και αλώβητη. Να αποδώσουμε την εργασία στον Έλληνα για να βγάλει με τα δικά του και μόνο χέρια το ψωμί του. Να γεμίσουμε την κοινωνία και τα σχολεία με ελληνόπουλα που θα διδαχτούν δεξιότητες, πίστη στο Θεό και Ελληνική Πατρίδα. Θέλουμε να αποδώσουμε την ελευθερία στον ελληνικό λαό με την αξιοποίηση τής γης του και των θαλασσών του μαζί με την απελευθέρωση κάθε αλύτρωτου Έλληνα κι όχι να διαλυθεί η Ελλάδα στα δίχτυα τής υγειονομικής τάχα μου τρομοκρατίας, τής τουρκικής επιθετικότητας, τής λαθροεισβολής και τής σιωνιστικής παγκόσμιας διακυβέρνησης. Συντρίβουμε λοιπόν το πολιτικό ψέμα καλώντας τον ελληνικό λαό στο πλευρό μας για να επιβάλλουμε το εθνικιστικό επαναστατικό πνεύμα.