Η
ανθρώπινη οντότητα, για να βρει το δρόμο που οδηγεί στον Εαυτό της,
πρέπει να ανακαλύψει πρώτα τις βασικές λειτουργίες της ίδιας της
διάνοιάς της. Με τον
τρόπο αυτό μπορεί να αποφύγει τις συμπληγάδες πέτρες της παραπληροφόρησης, που της κλείνει το δρόμο.
Ο ίδιος ο Εαυτός μας τις περισσότερες φορές είναι παγιδευμένος από τον τρόπο σκέψης της ίδιας της διανόησής μας.
Νομίζω λοιπόν, ότι επειδή κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει την ουσία των πραγμάτων, σ' αυτό το Πεδίο, γι' αυτό δεν επιτρέπεται σε κανένα να επιβάλει την "αλήθεια" του στους άλλους.
Όμως εδώ βρίσκεται το τραγικό λάθος των ανθρώπων, που είναι η προσπάθεια επιβολής της δικής τους θεώρησης των πραγμάτων στους άλλους.
Μια τέτοια παγιδευμένη προσωπικότητα, που έχει δημιουργήσει ένα γυάλινο και εύθραυστο κάστρο, για έναν εξωτερικό παρατηρητή. Τρέχει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο "κάστρο" της, χωρίς να μπορεί να συλλάβει άλλες αξίες πέρα από τις δικές της.
Ξαφνικά λοιπόν εκεί που τρέχει σταματά μπροστά σε κάποιον ή κάποια που του μιλάει στο μυαλό και του λέει ότι είναι ο Ανώτερός του Εαυτός, και η μοναδική αλήθεια. Δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί αυτό που Είναι πίσω από αυτό που φαίνεται. Διότι οραματίζεται σύμφωνα με τα όσα εσφαλμένα έχει "χτίσει" μέσα του.
Το μυστικό λοιπόν βρίσκεται στην απουσία έργου, στην εκμηδένιση του έργου, στην ηρεμία της δράσης.
Διότι οι Πύλες της ύπαρξης δεν ανοίγουν με υποκειμενικά κριτήρια και παραπλανήσεις.
Η Ανώτερη γνώση που προέρχεται από τις Ανώτερες Νοητικές σφαίρες της ύπαρξής μας, φέρνει σε επαφή την συνείδηση με τον πρωταρχικό λόγο συχνότητα. Με τη συμπαντική ιδιοσυχνότητα.
Όταν δηλαδή η συνείδηση ταυτιστεί με την Παγκόσμια συχνότητα τότε η "μάζα" γίνεται άπειρη. Τότε Γνωρίζει.
Αν τώρα είναι αναγκαίο να κοινοποιηθεί κάποιος σημαντικό κομμάτι γνώσης, τότε πρέπει να δίνεται μέσα σε ειδικό "κέλυφος", για να μην μπορεί να επηρεάσει αρνητικά "αμύητες" συνειδήσεις, αλλά και για να μη "φθαρεί" η ίδια.
Για το λόγο αυτό όσοι κάνουν το αντίθετο , προσπάθωντας να εμφυτέψουν "ιούς σκέψης" προσφέρουν κακή υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Βλέπετε ζούμε σε δυο κόσμους συγχρόνως, και δεν μπορούμε να διακρίνουμε που ανήκουμε περισσότερο. Εκεί υπάρχει η δυσκολία , να πρέπει να δρας πνευματικά ενώ ζεις στην ύλη.
Ανάμεσα στα δυο αυτά αντίθετα πεδία , εσύ καλείσαι να ισορροπήσεις και με σταθερά βήματα να βρεις την Έξοδο διαφυγής.
Κακά τα ψέματα ειδικά σήμερα είναι που χρειάζεται όσο ποτέ να αγαπάμε τον διπλανό μας και να του δίνουμε απλόχερα την συγχώρεσή μας. Γιατί έτσι ξεφεύγουμε από τα κατώτερα πεδία του μάταιου ανταγωνισμού, του φόβου , της κατάθλιψης, και του σκότους.
Ευχόμαστε σε όλους αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι σε αυτά τα κατώτερα πεδία, χωρίς να τους κατακρίνουμε, να βρουν το μονοπάτι που θα τους ανεβάσει στα ανώτερα πεδία της ανθρώπινης δυνατότητας.
Εκεί φυσά άλλος αέρας καθαρότερος. Παίρνοντας άλλες αναπνοές βαθύτερες αρχίζουμε να οσμιζόμαστε την Ελευθερία , και να πέφτουν τα κάστρα ένα ένα που ήμασταν φυλακισμένοι.
Σιγά-σιγά η Συνείδηση μετουσιώνεται σε Συνειδητότητα και εδραιώνεται στην διάνοια ως Μέθεξις.
Απεγκλωβιστείτε από τα δεσμά , αυτό είναι ένα από τα βασικά μηνύματα αυτού του βιβλίου , που σε παροτρύνει για μια βαθύτερη κατανόηση του Εαυτού σου.
Όποιος επιχειρήσει να εισχωρήσει στα κύματα αυτά θα διαπιστώσει πως είναι μια εμπειρία που δεν περιγράφετε, τα λόγια είναι πολύ μικρά να την εξηγήσουν , να την περιγράψουν , γιατί μόνο Βιώνεται.
Είναι σαν το Δέντρο που πολύ βαθια ριζώνει και τα κλαδιά του αγκαλιάζουν όλες τις αισθήσεις σου.
Όπως δίδασκε και ο Ιησούς, το δέντρο το γνωρίζουμε από τους καρπούς. Αλλά ακόμη έλεγε:''Δέντρο που δεν κάνει καρπούς κόπτεται και στην πύρα βάλλεται''.
Επιβεβαιώνοντας έτσι την πνευματική διάκριση και τη σωστή επιλογή, χωρίς με την επιλογή αυτή να βλάψει κανείς τον εαυτό του ή το σύνολο.
Ο ίδιος ο Εαυτός μας τις περισσότερες φορές είναι παγιδευμένος από τον τρόπο σκέψης της ίδιας της διανόησής μας.
Νομίζω λοιπόν, ότι επειδή κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει την ουσία των πραγμάτων, σ' αυτό το Πεδίο, γι' αυτό δεν επιτρέπεται σε κανένα να επιβάλει την "αλήθεια" του στους άλλους.
Όμως εδώ βρίσκεται το τραγικό λάθος των ανθρώπων, που είναι η προσπάθεια επιβολής της δικής τους θεώρησης των πραγμάτων στους άλλους.
Μια τέτοια παγιδευμένη προσωπικότητα, που έχει δημιουργήσει ένα γυάλινο και εύθραυστο κάστρο, για έναν εξωτερικό παρατηρητή. Τρέχει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο "κάστρο" της, χωρίς να μπορεί να συλλάβει άλλες αξίες πέρα από τις δικές της.
Ξαφνικά λοιπόν εκεί που τρέχει σταματά μπροστά σε κάποιον ή κάποια που του μιλάει στο μυαλό και του λέει ότι είναι ο Ανώτερός του Εαυτός, και η μοναδική αλήθεια. Δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί αυτό που Είναι πίσω από αυτό που φαίνεται. Διότι οραματίζεται σύμφωνα με τα όσα εσφαλμένα έχει "χτίσει" μέσα του.
Το μυστικό λοιπόν βρίσκεται στην απουσία έργου, στην εκμηδένιση του έργου, στην ηρεμία της δράσης.
Διότι οι Πύλες της ύπαρξης δεν ανοίγουν με υποκειμενικά κριτήρια και παραπλανήσεις.
Η Ανώτερη γνώση που προέρχεται από τις Ανώτερες Νοητικές σφαίρες της ύπαρξής μας, φέρνει σε επαφή την συνείδηση με τον πρωταρχικό λόγο συχνότητα. Με τη συμπαντική ιδιοσυχνότητα.
Όταν δηλαδή η συνείδηση ταυτιστεί με την Παγκόσμια συχνότητα τότε η "μάζα" γίνεται άπειρη. Τότε Γνωρίζει.
Αν τώρα είναι αναγκαίο να κοινοποιηθεί κάποιος σημαντικό κομμάτι γνώσης, τότε πρέπει να δίνεται μέσα σε ειδικό "κέλυφος", για να μην μπορεί να επηρεάσει αρνητικά "αμύητες" συνειδήσεις, αλλά και για να μη "φθαρεί" η ίδια.
Για το λόγο αυτό όσοι κάνουν το αντίθετο , προσπάθωντας να εμφυτέψουν "ιούς σκέψης" προσφέρουν κακή υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Βλέπετε ζούμε σε δυο κόσμους συγχρόνως, και δεν μπορούμε να διακρίνουμε που ανήκουμε περισσότερο. Εκεί υπάρχει η δυσκολία , να πρέπει να δρας πνευματικά ενώ ζεις στην ύλη.
Ανάμεσα στα δυο αυτά αντίθετα πεδία , εσύ καλείσαι να ισορροπήσεις και με σταθερά βήματα να βρεις την Έξοδο διαφυγής.
Κακά τα ψέματα ειδικά σήμερα είναι που χρειάζεται όσο ποτέ να αγαπάμε τον διπλανό μας και να του δίνουμε απλόχερα την συγχώρεσή μας. Γιατί έτσι ξεφεύγουμε από τα κατώτερα πεδία του μάταιου ανταγωνισμού, του φόβου , της κατάθλιψης, και του σκότους.
Ευχόμαστε σε όλους αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι σε αυτά τα κατώτερα πεδία, χωρίς να τους κατακρίνουμε, να βρουν το μονοπάτι που θα τους ανεβάσει στα ανώτερα πεδία της ανθρώπινης δυνατότητας.
Εκεί φυσά άλλος αέρας καθαρότερος. Παίρνοντας άλλες αναπνοές βαθύτερες αρχίζουμε να οσμιζόμαστε την Ελευθερία , και να πέφτουν τα κάστρα ένα ένα που ήμασταν φυλακισμένοι.
Σιγά-σιγά η Συνείδηση μετουσιώνεται σε Συνειδητότητα και εδραιώνεται στην διάνοια ως Μέθεξις.
Απεγκλωβιστείτε από τα δεσμά , αυτό είναι ένα από τα βασικά μηνύματα αυτού του βιβλίου , που σε παροτρύνει για μια βαθύτερη κατανόηση του Εαυτού σου.
Όποιος επιχειρήσει να εισχωρήσει στα κύματα αυτά θα διαπιστώσει πως είναι μια εμπειρία που δεν περιγράφετε, τα λόγια είναι πολύ μικρά να την εξηγήσουν , να την περιγράψουν , γιατί μόνο Βιώνεται.
Είναι σαν το Δέντρο που πολύ βαθια ριζώνει και τα κλαδιά του αγκαλιάζουν όλες τις αισθήσεις σου.
Όπως δίδασκε και ο Ιησούς, το δέντρο το γνωρίζουμε από τους καρπούς. Αλλά ακόμη έλεγε:''Δέντρο που δεν κάνει καρπούς κόπτεται και στην πύρα βάλλεται''.
Επιβεβαιώνοντας έτσι την πνευματική διάκριση και τη σωστή επιλογή, χωρίς με την επιλογή αυτή να βλάψει κανείς τον εαυτό του ή το σύνολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.