ΣΤΟΛΗ ΜΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΠΛΟ ΜΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

ΑΘΗΝΑ 27-1-2018.

Ελληνισμός μου είναι ο πιστός και μαχητής Ελληνισμός που καίει ως άσβεστη φλόγα μέσα στην κανδήλα τής καρδιάς μου. Για στολή μου έχω τον Πατέρα και Βασιλιά Χριστό μου και για όπλο μου έχω τον Αποστολικό και Ηρωικό Ελληνισμό μου. Ζωντανό και αδιάψευστο χάρτη τής Φυλής μου και δικό μου έχω την ιστορία. Γραφές τού Θεού και ρομφαία καστροπολιτείας βυζαντινής και εργαστήρι πολιτισμού.

Ένα πλέριο και αυτοκρατορικό Έθνος που πολεμά, νικά απιστία και ασχήμια και βαστά ψηλά το θόλο τής οικουμένης, πάντα ψηλά. Αυτή είναι η Αληθινή Ελλάς. Με τη λειτουργία στην Αγία Σοφία. Με το ξίφος στο τείχος τού Ρωμανού. Με το μελάνι τής αρχαίας και μεσαιωνικής σοφίας που φώτισε με φως ελληνικό Δύση και Ανατολή. Με το δίκαιο και το ατσάλι. Το δίκαιο να με κατευθύνει και το ατσάλι να μού ανοίγει το δρόμο. Τίποτα λιγότερο και όλα αυτά μαζί, μες στην πλάση τού Θεού. Αυτός είμαι ο Έλλην. Γιατί αλλιώς Έλλην δεν λογίζομαι.

Ξέρω πως για κάποιους είμαι ρομαντικός και για κάποιους άλλους στυγνός. Δεν με πειράζει, ας ενοχλώ, αλλά αδιάφορος δεν μπορώ να είμαι. Κακό δεν κάνω σε κανέναν. Επιτρέπεται να κάνω όσο κακό θέλω στον εαυτό μου, αφού σίγουρα έχω φροντίσει να είναι καλά η κόρη μου και να τής δώσω όνομα καλό στα χέρια της για κληρονομιά. Κι ας με λένε ρομαντικό οι στενοχωρημένοι. Κι ας με λένε στυγνό οι προσκυνημένοι.

Ωστόσο, ρομαντικός με την έννοια τής σωστής Ελλάδος των θρύλων της οπωσδήποτε είμαι. Διότι ο Έλλην, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, είναι το αρχαιότερο και πρωτότοκο παιδί τής ανθρωπότητας. Είναι συνεπώς οπωσδήποτε παιδί τού μόνου και Ζώντος Θεού που τού έδωσε ενανθρωπισμένη παρουσία και χρίσμα, ώστε να διαιωνίσει την ανθρώπινη παρουσία και τα έθνη και όχι να τα διαλύσει όπως κάνει ο σατανάς εβραιοσιωνιστής και οι διεθνιστές οπαδοί του που λέγουν πως είναι άθεοι και οικουμενιστές, επομένως σατανολάτρες.

Το κακό έχει φτάσει πολλές φορές έξω από την πόρτα τού Έλληνα και την πύλη τής Καστροπολιτείας του. Νίκες στις μάχες. Πρόοδος και Πολιτισμός στα εργαστήρια και τούς λίθους και τα μνημεία και τις περγαμηνές. Και πάλι μάχες, βαδίζοντας από τις Θερμοπύλες σε Σαλαμίνα και Πλαταιές και από την Χρυσόπορτα στα Δερβενάκια και από το Μανιάκι στη Μικρασία, Κωνσταντινούπολη των Σεπτεμβριανών και Κύπρο. Και από τα βόλια των αγωνιστών και τα ζήτω τού λαού στα χαρτιά των δανείων, στην διαγραφή τής ιστορίας, στο κτήνος τού οικουμενισμού και τής παγκοσμιοποίησης.

Δεν χρωστάω σε κανέναν ξωμερίτη. Χρωστάω πάνω απ’ όλα στο Θεό μου, οπωσδήποτε ναι. Χρωστάω στον πατέρα μου Κωνσταντίνο που έχυσε το αίμα του σε κάποιο εργοστάσιο που το κάνανε σταύλο κομματόσκυλων οι δημοκράτες για να φτιάξουν ψηφοφόρους σαν αυτούς τούς σκυφτούς ραγιάδες των μνημονίων, ενώ ο πατέρας μου έφυγε εν ώρα υπηρεσίας απροσκύνητος. Χρωστάω στη μητέρα μου Ειρήνη που με το δάκρυ της συνέχισε να με στηρίζει και να μού προσφέρει όπως και ο πατέρας μου το είναι της. Χρωστάω στη σύζυγό μου Φώτω. Και στην κορωνίδα επί τής γης, στην κόρη μου Ειρήνη, χρωστάω αγώνα μέγα και ανυποχώρητο, για να τής κληροδοτήσω λεύτερη Ελλάδα για να την συνεχίσει επαξίως εκείνη και η γενιά της.

Ο εθνικιστικός αγών μου δεν γίνεται για χρήματα και για συναλλαγές σε κουβέντες με πραματευτάδες. Δόξα τω Θεώ, ο αείμνηστος πατέρας μου φρόντισε να μού δώσει στο έπακρο το γονίδιο τού απροσκύνητου Έλληνα. Ό,τι έχω κάμει στη ζωή μου, το έκανα αποκλειστικά με την πίστη, την καρδιά και τις πράξεις μου. Κανείς δεν μπορεί να μού προσάψει τίποτα. Με κυνήγησαν για αντισημιτισμό. Μού ζήτησαν να αλλάξω ιδέες. Μιλάω για ελληνοορθοδοξία. Μιλάω για εθνικοκοινωνισμό. Για Μεγάλη, Αυτοκρατορική και Κοινωνικά Δίκαιη Ελλάδα. Και επιμένω έως τής οριστικής νίκης.

Βρίσκομαι στην Αθήνα τού 2018, έχοντας βιώσει κατά το πλείστον τούς βρώμικους χρόνους τής εταίρας και ξενοκίνητης και παραδουλεύτρας τού νεοταξισμού αστικής δημοκρατίας. Στην πρωτεύουσα μού είπαν τού στενού ψευτορωμέϊκου που μάς φόρεσαν αισχροί κοτζαμπάσηδες πολιτικοί μαζί με τα δικά τους αμαρτωλά χρέη. Όμως εγώ ζω έως το μεδούλι μου στην ατμόσφαιρα την ρομαντική τής Αληθινής Ελλάδος που έχει πρωτεύουσά της αιώνια την Κωνσταντινούπολη και Αυτοκρατορική Εκκλησιά την Αγία Σοφία.

Είναι ζωντανή η Πόλη και με περιμένει. Δεν την σβήσανε οι φιλίες των γραικύλων με τούς Αγαρηνούς τής Τουρκιάς και τούς αιρετικούς τής Εσπερίας. Δεν μού απέστρεψαν το πρόσωπο μήτε καν οι τότε έριδες τού Βυζαντίου που θέλησαν να ρίξουν τις Άγιες Εικόνες και να εξαφανίσουν τον ιωνικό και μεσαιωνικό Ελληνισμό μου. Ζει και κείνος και ο δωρικός και ο πρώιμος Ελληνισμός και ο Αιώνιος Ελληνισμός πάντα μέσα μου. Δεν με ρίχνει καν η δολιότητα εκείνων που ρίξανε Κολοκοτρώνη και Αγωνιστές σε φυλακές, ζητιανιά και θάνατο. Διότι μού έχουν δώσει εντολή οι ίδιοι Αγωνιστές να συνεχίσω στο πόδι τους με όλους τούς ομοίως πιστούς Έλληνες και σύνθημα Νίκη ή Θάνατος.

Παγκοσμιοποίηση και Σατανά λένε τον εχθρό μας. Χριστός και Ελληνισμός είναι ο νους και η καρδιά μας, το Στέμμα και το Ξίφος μας. Σκλαβιά μάς τάζουν και τον απόλυτα δίκαιο χαμό τους θα τούς προσφέρουμε. Η Ελλάς ανήκει στους ρομαντικούς και τούς ακατάβλητους Έλληνες Χριστιανούς και Εθνικιστές. Εμείς λαός και εξουσία, εμείς και οι αναγεννητές τού πρωτότοκου Ελληνισμού. Ή εμείς ή οι εχθροί μας, και οι δύο μαζί αποκλείεται.

Ζωντανός και ψυχικά μακελεμένος ποτέ. Λεύτερος και Έλλην, οδηγός Ελληνισμού και Οικουμένης. Και ο μισθός μου ζήτημα τού Θεού. Την ζωή μου Κύριε σε Σένα εμπιστεύομαι. Λευτεριά σε προσκυνήματα και χώματα και ψυχές ελληνικές έως και την τελευταία. Αγία και Μεγάλη Ελλάς ξανά. ΧΡΙΣΤΟΣ – ΕΛΛΑΣ – ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ!!!

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ