Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΕΙ ΤΑ ΑΝΟΜΑ ΠΑΘΗ

ΑΘΗΝΑ 4-7-2018.

Εκείνος που μισεί τα πάθη, βγάζει από τη μέση τις αφορμές τους. Εκείνος που περικυκλώνεται από τις αφορμές, πολεμείται από τα πάθη και χωρίς να θέλει.

Όσιος Μάρκος ο Ασκητής.

Η ζωή τού ανθρώπου και τού Έθνους είναι ένα ανηφορικό μονοπάτι γεμάτο προκλήσεις. Ένας στίβος στον οποίο οι αθλητές δοκιμάζουν τις αντοχές τους στην υπερπήδηση των εμποδίων για την πραγματοποίηση ευγενών έργων. Έργα για την προκοπή τής οικογενείας τους και την κραταίωση τής Φυλής. Σ’ αυτόν τον τραχύ αγώνα τούς αθλητές προσμένουν είτε η αρετή τής αξιοσύνης τού αυτόβουλου και λεύτερου ανθρώπου είτε τα θέλγητρα των άκοπων και άνομων παθών τού γεννημένου ραγιά.

Η ζωή λέγω πολλές φορές ότι είναι καμωμένη για τούς δυνατούς ανθρώπους. Δίδει τις ευκαιρίες σε κείνους που είναι θεληματικοί και γεμάτοι πίστη μέσα τους. Όμως οι καιροί που συναντούμε στο διάβα μας διακρίνονται άλλοτε από νηνεμία και άλλοτε από γερούς ανέμους. Οι στράτες από όπου περνούμε είναι άλλοτε στρωτές και άλλοτε γεμάτες χάσματα. Και κάποιοι συνοδοιπόροι μας προκειμένου να φτάσουν πρώτοι στον προορισμό, είναι ικανοί να πατήσουν πάνω σε πτώματα.

Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής, άνθρωπος τού Θεού που φυσικά είχε δοκιμαστεί και είχε δώσει την δική του μάχη, μάς είπε ότι εκείνος που μισεί τα πάθη, βγάζει από τη μέση τις αφορμές τους. Εκείνος πάλι που περικυκλώνεται από τις αφορμές, μάς είπε πάλι ο όσιος Μάρκος, πολεμείται από τα πάθη και χωρίς να θέλει.  Πεποίθησή μου εδραία είναι πως ο άνθρωπος που είναι ηθικός και άξιος, πολεμά τις κακές επιρροές και εργάζεται με το πάθος τής πολιτισμικής έκφρασης μέσα από το ζύμωμα τής εθνικής γης που τού εμπιστεύτηκαν ο Θεός και οι πρόγονοί του.

Οι κακοπάθειες και τα ξεστρατίσματα είναι καταστάσεις που φέρουν την σφραγίδα τής ευθύνης και τής ενοχής εκείνων που τα ενεργούν ή τα ανέχονται. Εκείνος που έχει μάθει να παρασιτεί και να επιδιώκει το άνομο κέρδος, είναι σίγουρο ότι θα διαπράξει πάσα ατιμία και πάσα ακολασία τού ζητηθεί από τούς πονηρούς δυνατούς των καιρών. Αυτός σίγουρα δεν έχει μήτε πίστη μήτε αξίες μήτε πατρίδα ως σκοπό και θώρακα ύπαρξης. Όσα πράττει και όσα λέγει συνεπώς είναι γραμμένα και υπαγορευμένα από τον τύραννο τής πατρίδας του και τον αντίχριστο σιωνισμό.

Ο ενάρετος άνθρωπος διαθέτει πίστη και αυτοπεποίθηση. Δεν βλέπει απέναντί του κανένα εμπόδιο. Βλέπει συνεχώς με τα μάτια τής ψυχής το χώμα που τον ανέστησε, τούς γονείς του, τούς δασκάλους που τον μάθανε τα γράμματα τής Φυλής του. Έχει γεννηθεί λεύτερος και πολεμιστής. Πολεμά το ίδιο καλά και το ίδιο σθεναρά τόσο στους ήρεμους καιρούς όσο και στους καιρούς τής θύελλας. Δίδει τον αγώνα του για το σμίλευμα τής ωραιότητας, για την επικράτηση τού δικαίου, για το πλάτεμα τής γης που ορκίστηκε να την κάνει καλύτερη και περισσότερη και πάντα καθάρια, ολάκερη για την Ελληνική Φυλή, για τα παιδιά του.

Ο Έλληνας τής αγιοσύνης και τής θυέλλης δεν έχει καιρό για σπατάλη στις σειρήνες τις γλυκόλαλες που γυρεύουν να τού κλέψουν τον κόσμο με την πλάνη. Είναι παιδί τού Θεού που έλαβε αλήθειες με σκοπό ιερό να τις τρανώσει σμιλευμένες μέσα στα θεμέλια των πολιτειών που έχτισε. Με τις γραφές, με τις τέχνες, με τις επιστήμες, με το ξίφος που κατατροπώνει τις δυνάμεις τής απιστίας. Βαδίζει εμπρός, πάντα εμπρός, δίχως να υπολογίζει τη ζωή του. Με την αρετή να ατσαλώνει το κορμί πάνω από τις στάχτες των εχθρών τού Ελληνισμού μας.

Ήρθαν αδύναμοι στην ψυχή και πούλησαν την πατρίδα μας στα μολυσμένα κτήνη τής παγκοσμιοποίησης από θέση ισχύος. Ισχύ που τούς δώσανε οι ίδιοι οι Έλληνες που πειστήκανε πως μπορούν να επιβιώσουν με πλάτες ξένες. Όμως πολύ σύντομα αυτές οι ξένες πλάτες, όταν εδραιώθηκαν με τούς τσάτσους τούς πολιτικούς, φέρανε τα δικά τους ξένα ήθη και τις δικές τους ξένες αξιώσεις.

Αλώσανε σχολειά, σβήνοντας πίστη και πατρίδα και κάμνοντας προπαγάνδα αντιρατσιστική, ότι όλα τα δόγματα και οι λαοί είναι τάχα ένα. Βάλανε τις αξιώσεις σε ψεύτικους λογαριασμούς και συνθήκες. Και στη συνέχεια μάς είπαν να κόψουμε σάρκες και χώματα, θέτοντάς τα κάτω από βρώμικα νεοταξικά σκήπτρα και στρατούς. Κάνανε τον Έλληνα γκρινιάρη και αδρανή μαζί. Κι αυτό που με οργίζει πιο πολύ είναι ότι μαθαίνουν στα παιδιά μας πως είναι κακό πράμα τάχα να πιστεύουν ότι η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες στην Πίστη και το Αίμα.

Δεν έχουμε ανάγκη μήτε την πανθρησκεία μήτε τα γρόσια τού Σταυρωτή τού  Ιησού Χριστού και Θεού μας και τής Ελλάδος μας. Έχουμε μέσα μας αξίες θεμελιωμένες από το λυκαυγές τής ανθρωπότητος. Είμαστε μύστες Θεϊκού Λόγου και πολεμιστές τής θυέλλης. Βαδίζουμε με το ξίφος τής δικαιοσύνης. Δεν μπαίνουμε κάτω από δούλεψη τυράννου. Άρχουμε και δεν αρχόμαστε. Το δικό μας πάθος είναι στο πέρασμά μας να σηκώνουμε περισσότερα προσκυνήματα και κραταιές ελληνικές κοινότητες. Ένα ελληνικό ιεράτευμα και στράτευμα με ατόφια Ελλάδα και οικουμενική κυριαρχία.

Ένας Θεός με την Ορθή Δόξα Του έπλασε τον Ελληνισμό μας και όλα τα έθνη τού κόσμου. Ένας πολιτισμός άντρωσε την ελευθερία και την δημιουργικότητα μαζί κι αυτός είναι ο Ελληνικός Πολιτισμός. Παίρνουμε την Γη τού Φωτός στα χέρια μας, δίνοντάς της ζωτικότητα και μορφοποιώντας τον μόχθο μας.

Κόβουμε τον γόρδιο δεσμό τής σκλαβιάς με την Ευλογία τού Θεού και την ενότητα τής Φυλής μας. Με αγάπη στον Δημιουργό και τα παιδιά μας. Με τα νάματα που παίρνουν σάρκα και οστά. Και με συμμάχους όσους δέχονται την αλήθεια. Πως Βασιλεύς τής Οικουμένης είναι ο Ιησούς Χριστός με μια Ελλάδα που έχει σύνορα σε δύο ηπείρους και πέντε θάλασσες.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ