Ο Μητροπολίτης Πειραιώς ξεσκεπάζει τα σχέδια που στοχεύουν Ελλάδα και Ορθοδοξία

Η εκπτώχευσις και η μεθοδευμένη απομείωσις των αξιών, που συγκροτούν την ελληνοχριστιανική υποδομή και παράδοσι της Χώρας αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο από τους εγκαθέτους της Νέας Τάξεως, από τους διατάκτες και τους υπεργολάβους των Μ.Μ.Ε., που πριμοδοτούνται από τον διεθνιστικό παράγοντα αλλά και από τα «περιώνυμα» μυστικά κονδύλια των κρατικών εντεταλμένων υπηρεσιών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται η καταστρατήγησις των διατάξεων του Συντάγματος και η δήθεν πλουραλιστική και πολυπολιτισμική εκκοσμίκευσις που στοχεύει στην διάλυση των δεσμών κοινωνίας και αλληλοπεριχωρήσεως του Έθνους και της Εκκλησίας.

 Με το πρόσχημα της δήθεν βελτιώσεως των όρων αντιμετωπίσεως των εξαρτησιογόνων ουσιών καταστρατηγείται η σοφή επιστημονική θέσις, ότι δεν υφίσταται διαχωρισμός μεταξύ των λεγομένων «μαλακών» και «σκληρών» ναρκωτικών ουσιών, διότι τα πρώτα αναποδράστως οδηγούν στα δεύτερα και η εξάρτησις και ο εθισμός αποτελούν την βάσι της θανατηφόρου πρακτικής των εξαρτησιογόνων ουσιών.
Η αποδοχή από την θεσμοθετημένη Πολιτεία με την πομπώδη νομοθετική πρόβλεψη του διαχωρισμού «σκληρών» και «μαλακών» ναρκωτικών ουσιών που εξαγγέλει η σημερινή Κυβέρνησις αποτελεί κακούργημα ειδεχθέστατο σε βάρος της νέας γενεάς διότι καθιερώνει αξιακή κλίμακα στο πασίδηλο θανατηφόρο γεγονός των ναρκωτικών με ολέθρια τα αποτελέσματα και μετατρέπει τα κέντρα των μεγάλων αστικών πόλεων σε κέντρα ελεύθερης διακίνησης εξαρτησιογόνων ουσιών για να απονευρώσει την ηθική αυτοσυνειδησία της νέας γενεάς και να καταστείλει την σύμφυτη με το νέον άνθρωπο αντίδρασι στην καταδολίευση των ανθρωπίνων αξιών.
Ταυτοχρόνως η δημοσιοποιηθείσα από τα Μ.Μ.Ε. λειτουργία νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό τον έως σήμερα ευπρεπή Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Μιλτ. Παπαϊωάννου για την επαίσχυντη, χυδαία, ποταπή και βορβορώδη νομοθετική πρωτοβουλία για την θεσμοθέτηση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο της τραγικότητος της ομοφυλοφιλίας και της ανατροπής της ανθρωπίνης οντολογίας με την αναγνώρισι ανυπάρκτου ετέρου «γενετησίου προσανατολισμού» και της φθοροποιού ψυχικώς και σωματικώς και άκρως ιατρικώς επικινδύνου παραχρήσεως των ανθρωπίνων σωματικών οργάνων, εν συνδυασμώ με την μετατροπή του «ψιλικατζίδικου» της γειτονιάς σε κέντρο ψυχοπαθολογικής εξαρτήσεως από τον τζόγο, με την φρικώδη επάνοδο των «κουλοχέρηδων», παρά τις νωπές ακόμη πληγές στο κοινωνικό σύνολο από την φθοροποιό τους δράσι, αποτελεί δόλιο εκρηκτικό μείγμα για την εκθεμελίωσι των ιδεωδών του Γένους και της πίστεως και για την αποσάρθρωσι του κοινωνικού ιστού.
Για όλα αυτά, ο διϊστορικός και διαχρονικός λόγος της Εκκλησίας περιφρονείται ως πασιδήλως απεδείχθη με το θέμα της νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης για την μεταμόσχευσι των οργάνων και την φασιστικώ τρόπω, επιβολή της «εικαζομένης συναίνεσης» και καθυβρίζεται χυδαιότατα κυρίως από εκείνους που έχουν εργολαβικά αναλάβει την αποδόμησι της χώρας, απειλώντας ευκαίρως ακαίρως με το δήθεν «μπαμπούλα» του χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας, χωρισμού που έχει ήδη επισυμβεί με τους διακριτούς ρόλους που καθιέρωσε το ισχύον Σύνταγμα του 1975, άλλως δεν θα ήτο δυνατή η εκδίωξις των Κληρικών ως Πνευματικών Συμβούλων από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση που επέβαλε η προηγουμένη Κυβέρνησις, ούτε θα καθιερούτο ο πολιτικός «Γάμος», η πολιτική «Κηδεία», η ονοματοδοσία στο Ληξιαρχείο, το «Σύμφωνο συμβιώσεως» και η ασύδοτη εξάπλωσις και δράσις ψευδοθρησκειών ως το Ισλάμ, σεκτών ως οι μάρτυρες του Ιεχωβά και παραθρησκειών ως οι Τεκτονικές Στοές-Κέντρα του Εωσφορισμού, του Γνωστικισμού και της πανθρησκείας.
Απτό παράδειγμα των ανωτέρω, αποτελεί η δημοσίευσις στις 4/9/11 του δημοσιογραφικού οργάνου «ΑΥΓΗ» του Συνασπισμού της λεγομένης Αριστεράς και Προόδου και είναι «λεγομένη» γιατί αρνουμένη πεισμόνως την θεϊστική αναγωγή του ανθρωπίνου προσώπου αναποδράστως το φυλακίζει στην σχετικότητα, την έλλειψη και το όριο και γιατί ο αληθής κοινωνισμός και η πρόοδος είναι μόνο το Ευ-αγγέλιο και το κοινωνικό συμβόλαιο Αυτού που διασαλπίζουν: «ευκοπώτερον γαρ εστί κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν η πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν» (Λουκ. 18:25), που παραδόξως για έντυπο αθεϊστικής ιδεοληψίας, ανεφέρετο στην ψευδοθρησκεία του Ισλάμ με συνεντεύξεις και εικόνες από την λήξη του Ραμαζανίου, σε μία χώρα που είναι ακόμη νωπό το χώμα από το αίμα των αχράντων και αγίων σφαγίων του Γένους και της πίστεως, των χιλιάδων ενδόξων νεομαρτύρων, αγοριών και κοριτσιών που κατακρεουργήθη-σαν από τους ομοπίστους των επήλυδων Μουσουλμάνων, κατευθυνομένων από τα γνωστά κέντρα για την δημογραφική αλλοίωσι του τόπου, με προφανέστατη αιτία του δημοσιεύματος το δόγμα: «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».
Διαδίδεται μετ’ επιτάσεως ότι η επομένη Βουλή θα είναι Συντακτική και ότι θα εκθεμελιώσει τους λεγομένους διακριτούς ρόλους του ισχύοντος Συντάγματος μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας και θα μεταβάλλει την Εκκλησία-Κιβωτό του Γένους, ένεκεν της οποίας δεν αποτελεί σήμερα η Ελλάς το υπόλοιπον της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, τη στιγμή που οι Μουσουλμανικές Μουφτείες και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο είναι Ν.Π.Δ.Δ., σε ένωσι προσώπων ιδιωτικού ενδιαφέροντος, με επιδιωκόμενες συνέπειες κατά τους αθλίους εμπνευστάς του ανοσίου αυτού σχεδιασμού, την διαγραφή εκ των ψυχών των ανθρώπων της μεταφυσικής προοπτικής και αναζητήσεως, την περιθωριοποίησι της Εκκλησίας στον εθνικό, κοινωνικό και πολιτικό βίο της χώρας, την διακοπή της συμβατικής υποχρεώσεως του Κράτους για την μισθοδοσία του Κλήρου και για την λειτουργία των Εκκλησιαστικών και Θεολογικών Σχολών και την μετατροπή της Ορθοδόξου θρησκευτικής παιδείας σε θρησκειολογικό συμπίλημα συγκρητιστικής θολοκουλτούρας με ορίζοντα την πανθρησκεία και την δουλεία στην Νέα Εποχή.
Θα πρέπει όμως να υπομνήσουμε στους ημιμαθείς σχεδιαστάς ότι η απομείωσις και αποδόμησις της Εκκλησίας στις ψυχές των ανθρώπων δεν κατορθώθη επί 2.000 χρόνια, παρ’ ότι επεστρατεύθησαν ρωμαϊκές αρένες, σφαγές, διωγμοί, ασύλληπτης φρίκης πολυώδυνα βασανι-στήρια, ποταμοί αίματος, διαβρωτικές αιρέσεις, ψυχιατρεία, γκουλάγκς, ατελεύτητες δηλητηριώδεις επιθέσεις με την πένα η τις διαδόσεις και τους συγχρόνους τρόπους προπαγάνδας, με την επίκλησι ψευδοεπιστημονικών δήθεν ανακαλύψεων και ασφαλώς δεν θα επισυμβεί με το, αν παρ’ ελπίδα, καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος στα δικαστήρια και στην ανάληψι κρατικών καθηκόντων η αν απέχουν οι πολιτειακές αρχές από τις δοξολογίες για τις εθνικές επετείους της χώρας η δεν προσκαλούνται οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας στις 2 η 3 παρελάσεις που κατ ἔτος λαμβάνουν χώρα.
Στον πνευματικό γενετικό κώδικα του Έλληνος, όσον και αν αγωνίζονται οι αντίθεες σκοτεινές δυνάμεις, η ορθόδοξος παρακαταθήκη της αμωμήτου πίστεως, τα σεβάσματα και τα χαριτόβρυτα και θαυματουργούντα ιερά λείψανα των Αγίων, αψευδών εικόνων και ομοηθών προσώπων του αιωνίου Θεού και η φρυκτωρός μετοχή στο ζωοποιό Σώμα και το πανακήρατο Αίμα του εσφαγμένου αμνού του Θεού Κυρίου Ιησού Χριστού που προσφέρει η ακαινοτόμητος και αδιαίρετος Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία, δωρίζουσα αφειδώς την θέωση και την αναγωγή, εναργώς ζουν και ανακόπτουν την φθορά και περιορίζουν την αντίθεη δαιμονική παραφωνία σε απειροελάχιστα ποσοστά του κοινωνικού σώματος.
Όσον αφορά στην τυχόν κατάργησι του θρησκευτικού όρκου στις δικαστικές αίθουσες και της θρησκευτικής ορκοδοσίας κατά την ανάληψι των καθηκόντων των κρατικών λειτουργών πρέπει να τονισθεί ότι η Εκκλησία στοιχούσα στην Ευαγγελική εντολή κατ’ οικονομίαν αποδέχεται τον θρησκευτικό όρκο, που εξυπηρετεί ουσιωδώς την Πολιτεία, διότι ατυχώς η επίκλησις μόνης της τιμής και της συνειδήσεως δεν αποτελεί ισχυρό αποτρεπτικό για την ψευδορκία και η έλλειψις μεταφυσικής αναφοράς και προοπτικής δεν παρέχει πνευματικό εφαλτήριο και τα εχέγγυα στον κρατικό λειτουργό για την επιτέλεσι των πολυευθύνων καθηκόντων του, ιδιαίτερα στο στράτευμα που απαιτούν πολλάκις στον ύψιστο βαθμό αλτρουϊσμό και αυτοθυσία.
Στην προβαλόμενη από αμοίρους νομικής παιδείας διακοπή της συμβατικής υποχρεώσεως του Κράτους για την μισθοδοσία του Κλήρου και την λειτουργία της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως χρειάζεται να απαντηθεί ότι από το έτος 1835 μέχρι σήμερα το 96% της Εκκλησιαστικής περιουσίας έχει με πολλούς τρόπους ουσιαστικά δημευθεί από το Ελληνικό Δημόσιο και εις αντίδοση έχει αναλάβει συμβατικώς τις ως είρηται υποχρεώσεις και επομένως εάν επιθυμεί να αποστεί από αυτές, θα πρέπει να επιστρέψει στο ακέραιο αυτή την περιουσία η να την αποζημιώσει οικονομικώς . Ένιοι οπλισμένοι με μόνο το θράσος της αγνοίας τους, ευτελίζονται ισχυριζόμενοι ότι δήθεν η Εκκλησία η οποία έχει δισχιλιετή παρουσίας στον τόπο αυτό, δεν έχει δήθεν νομίμους τίτλους κυριότητος. Αγνούν όμως ότι το άρθρο 51 του εισαγωγικού Νόμου του εν ισχύι Αστικού Κώδικος της χώρας, προβλέπεται σαφώς ότι: «η απόκτηση κυριότητας η άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος πριν από την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα κρίνεται κατά το δίκαιο που ίσχυε όταν έγιναν τα πραγματικά γεγονότα για την απόκτησή τους».
Να γιατί έχουν ισχύ οι τίτλοι κυριότητος των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και των Σουλτάνων. Να ποιά ήταν η νομική βάσις της δικαιώσεως των Ιερών Μονών από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με τις γνωστές Αποφάσεις μετά την περιλάλητη επίθεση του λεγομένου Νόμου Τρίτση στην εναπομείνασα Μοναστηριακή περιουσία και βέβαια το Ελληνικό Δημόσιο ατάκτως υπανεχώρησε διότι θα έπρεπε να καταβάλλει δισεκατομμύρια προς αποζημίωση. Επομένως ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας που εκζητούν οι άφρονες, δεν συνεπάγεται την διακοπή της μισθοδοσίας του Κλήρου και της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως εκτός και αν η Ελληνική Πολιτεία δύναται να επιστρέψει την Εκκλησιαστική περιουσία η να αποζημιώσει σχετικώς και εννοείται ότι το τίμημα είναι ανυπολόγιστο.
Μόνο η περιουσία που εδημεύθη από την Ελληνική πολιτεία της Ι. Μονής Αγίου Σπυρίδωνος Πειραιώς εκτείνετο σε όλη την Πειραϊκή χερσόνησο. Αντιλαμβάνεται κανείς επομένως τα μεγέθη. Των 250 περίπου εκατομμυρίων κατ’ έτος που απαιτούνται για την μισθοδοσία του Κλήρου με τους γλίσχρους μισθούς και την λειτουργία των εκκλησιαστικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των τρισεκατομμυρίων Ευρώ που θα απαιτηθούν για την αποζημίωσι της αρπαγείσης εκκλησιαστικής περιουσίας.
Τέλος, ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας, διάβαζε καλύτερα Έθνους, που προβάλλεται ευκαίρως ακαίρως θα έχει και μία άλλη παράμετρο που δεν έχουν υπολογίσει. Θα καταργήσει αυτοδικαίως το ασυμβίβαστο των κληρικών να μετέχουν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Εάν επιθυμούν στο εθνικό Κοινοβούλιο 82 Μητροπολίτας βουλευτάς να είναι βέβαιοι ότι θα το επιτύχουν!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΑ